در تاریخ 18/12/1395به مناسبت میلاد حضرت زهرا (روز زن) که همزمان با حلول سال جدید شمسی (1396) بود سروده شد.

دختــــــر به عالم کی چو فرزند پیامبر می شود

بانو کجا در این جهان زهرای اطهـــــــر می شود؟

همســر به عالم بس بُوَد لیک در میان جمعشــان
از بهر میرمومنـــان چون او که همــــسر می شود؟

بس دیده اند و دیده ایم مادر به این گیتــــی ولی
کی همچو زهرای بتول مادر چنین ســـر می شود؟

در آسمان علم و دین اختــــــــر اگر باشد بسی
اما کجا چون فاطمه رخشنــــــده اخـتر می شود؟

بر هر زنی در این جهــان یک اسوه ایست اما کجا
جز فاطمه دخت نبی سالار و ســـــرور می شود؟

دشمن چو از روی عنـــــاد ابتر بخواندی باب او
بنــگر چگونه شانئش مضطر و ابتـــــر می شود؟

 

امّ ابیهـــــا خواند او را رهبــــــر دین خــــدا

زیرا که او در محضرش دُردانه دختــــر می شود!

به به چه سالی است سال ما با مولد خیر النســــاء
چون­شد به­تاریخ همزمان میمون و خوش­تر می­شود!

نامیــــــــدن میلاد او روز بزرگ مـــــــادران
این تسمیه بهر زنان خوش یمن و خوشتر می شود!

امــــــا پس از فوت نبی آزرده اش کردند تــــا
در عنفــــوان زندگی نشکفتـــــه پرپر می شود!

امیـــــدوار باش ای «رضا» این همزمانی قدردان
گر حضرتش لطفی کند اوضــاع بهتـــــر می شود!

 

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 647647

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
4 + 13 =