این مهاجم 23 ساله فرانسوی در ماه‌های آبان و آذر امسال و در شرایطی که پزشکان به شکلی بی‌نتیجه روی کمر مصدوم مهاجم آرژانتینی رئال کار می‌کردند، لاجرم مهاجم نوک ثابت کهکشانی‌ها شد و در زمان‌هایی چنان گلزن و اطمینان‌ساز شد که برخی گمان بردند غیبت ولو 6 ماهه برترین گلزن دو فصل گذشته رئال خسران‌ساز نخواهد بود، اما بنزما در برخی روزها نیز چنان تنبل ظاهر شد که خوزه مورینیو از او قطع امید کرد.اگر جز این بود، باشگاه رئال با پافشاری سرمربی پرتغالی‌اش بر لزوم استخدام یک سانتر‌فوروارد تازه در دهه اول بهمن ماه امانوئل اده بایور را از منچسترسیتی جذب خود نمی‌کرد.
بازی 4 اسفندماه رئال مادرید در زمین لیون فرانسه (از دور رفت مرحله یک هشتم نهایی جام قهرمانان باشگاه‌های اروپا) نماد و آینه‌ای از وضع عجیب بنزما در این فصل بوده است.
وقتی آقای خاص پرتغالی، بنزما را در دقیقه 62 آن مسابقه به جای اده بایور به میدان فرستاد، این مهاجم بلندقد که از قضا بازیکن سابق لیون است، به یاران سابقش رحم نکرد و به فاصله کمتر از یک دقیقه از ورودش به زمین روی پاسکاری و همکاری اوزیل و کریس رونالدو با ضربه‌ای زمینی گلزنی کرد و اگر رئال با تساوی امیدساز 1ـ 1 و پشتوانه یک گل زده در خانه رقیب از ژرلان به برنابئو برگشت، بر پایه همین واقعه و تطابق‌پذیری سریع بنزما با مسابقه‌ای بود که هر چند در آشناترین محیط برای او انجام می‌شد، اما او حتی یک دقیقه را هم صرف جا افتادن خود در آن نکرده بود.
بنزما در نقطه مقابل در بازی‌هایی متعدد از فصل جاری طوری بد کار کرده که بهانه‌های تازه و قاطعی به دست منتقدانی داده است که می‌گویند او تنبل و فاقد سرعت و همتی است که برای ستاره شدن در جمع کهکشانی‌ها و همپا شدن با رونالدو، دی‌ماریا و اوزیل به آن نیاز است. سند صحت این ادعا این نکته است که بنزما از آبان تا اوایل اسفند 89 به رغم مدت زیادی که در اختیار وی گذاشته شد، در لالیگا فقط 3 گل به ثمر رساند و هر چند در جام حذفی اسپانیا خوب کار کرد و در لیگ قهرمانان قاره هم قابل قبول ظاهر شد، اما هرگز قاطعیت و سرعت عمل و جدیت ایگواین را (که فقط در اواسط فروردین 90 قادر به بازگشت خواهد بود)، از خود بروز نداد.
مورینیو مجبور بوده است در مواردی از این تنبل ذاتی اما مستعد تعریف کند زیرا تا پایان فصل به او محتاج است و باید بسوزد و با وی بسازد.
یکی از این موارد، همان شب مسابقه با لیون بود که مورینیو گفت: از بنزما در این مسابقه بسیار راضی‌ام زیرا درست همان کاری را انجام داد که وی را برای انجام دادن آن به زمین فرستاده بودم. بعد از فشار مفرطی که مدافعان لیون در 60 دقیقه اول مسابقه به اده‌بایور وارد کردند، مطمئن بودم که بدن‌هایشان خسته و حصار دفاعی آنان در بخش پایانی بازی، باز و اوضاع برای ما مساعدتر خواهد شد.
آنچه از بنزما خواستم، سرعت دادن به بازی در نیمه زمین حریف و استفاده از فضاهای بازی بود که در آن منطقه به‌وجود آمده بود. او هم بسیار خوب این کار را انجام داد و گل او برای ما بسیار پرارزش و وصف‌ناپذیر بود.
با این حال 20 ماه بعد از انتقال بنزما به برنابئو و در شرایطی که کوچ رائول و فان نیستلروی از رئال در طول یک‌سال و اندی گذشته و مصدومیت مزمن ایگواین بهترین شرایط را برای فیکس شدن در اختیار بنزما گذاشته بود، وی هر کاری را انجام داده الا همین کار، این در حالی است که او بعد از رویدادهای تلخ جام جهانی 2010 در تیم ملی فرانسه نیز به انتخاب نخست مربیان این تیم ـ به سرکردگی لوران بلان ـ تبدیل شده و به نظر می‌رسد که با گلزنی در برابر رقبای کلاسیکی مثل انگلیس و برزیل در آن سطح، موفق‌تر عمل کرده باشد.201
نظر شما