ویژه نامه ماه مبارک رمضان / برگرفته از کتاب "الهی نامه" علامه حسن زاده آملی

الهی! به حقّ خودت حضورم ده و از جمال آفتاب آفرینت نورم ده .

الهی! ما همه بیچاره ایم و تنها تو چاره ای ، و ما همه هیچ کاره ایم و تنها تو کاره ای .

الهی! از پای تا فرقم ، در نور تو غرقم . « یا نورَ السموات و الارض ، أنعمتَ فَزِدْ »

الهی! وای بر من اگر دانشم رهزنم شود و کتابم حجابم .

الهی! چون تو حاضری چه جویم و چون تو ناظری چه گویم .

الهی! چگونه گویم نشناختمت که شناختمت ، و چگونه گویم شناختمت که نشناختمت .

الهی! چون عوامل طاحونه ، چشم بسته و تن خسته ام ؛ راه بسیار می روم و مسافتی نمی پیمایم . وایِ من اگر دستم نگیری و رهایی ام ندهی .

الهی! خودت می دانی که دریای دلم را جزر و مدّ است ؛ «یا باسط» بسطم ده ، و «یا قابض» قبضم کن.

الهی! ناتوانم و در راهم و گردنه های سخت در پیش است و رهزن های بسیار در کمین و بار گران بر دوش .

الهی! از روی آفتاب و ماه و ستارگان شرمنده ام ، از انس و جان شرمنده ام ، حتّی از روی شیطان شرمنده ام ، که همه در کار خود استوارند و این سست عهد ، ناپایدار.

 الهی! عاقبت چه خواهد شد و با ابد چه باید کرد ؟

الهی! عارفان گویند « عرِّفنی نفسَک » ، این جاهل گوید «عرِّفنی نفسی»

الهی! آزمودم تا شکم دایر است ، دل بایر است . «یا مَن یُحیی الارض المیته» دلِ دایرم ده.

الهی! همه گویند خدا کو ، حسن گوید جز خدا کو.

الهی! همه از تو دوا خواهند ، و حسن از تو درد .

الهی! آن خواهم که هیچ نخواهم.

الهی! ما را یارایِ دیدن خورشید نیست ، دم از از دیدار خورشید آفرین چون زنیم ؟

الهی! همه گویند بده ، حسن گوید بگیر .

الهی! همه سرِ آسوده خواهند ، و حسن دلِ آسوده .

الهی! همه آرامش خواهند ، و حسن بی تابی ؛ همه سامان خواهند ، و حسن بی سامانی.

الهی! به فضلت سینه‌ی بی کینه ام دادی ، به جودت شرح صدرم عطا بفرما.

الهی! عقل گوید « الحَذَر الحَذر ! » عشق گوید «العَجَل العَجَل!» ؛ آن گوید دور باش ، و این گوید زود باش.

الهی! ضعیف ظَلوم و جهول کجا ، و واحد قهّار کجا؟

الهی! اگر چه درویشم ، ولی دارا تر از من کیست ، که تو داراییِ منی.

الهی! در ذات خودم متحیّرم تا چه رسد در ذات تو .

الهی! روزم را چون شبم روحانی گردان، و شبم را چون روز نورانی.

الهی! حسنم کردی، اَحسنم گردان.

الهی! دندان دادی، نان دادی ، جان دادی، جانان بده.

الهی! گویند که بُعد، سوز و گداز آورد؛ حسن را به قرب سوز و گداز ده .

الهی! خودت گفته ای ( و لا تَیْأسوا من رَوْحِ الله ) ( سوره یوسف ، آیه 87 ) ، نا امید چون باشم ؟

الهی! انگشتری سلیمانی ام دادی، انگشت سلیمانی ام ده.

الهی! سرمایه‌ی کسبم دادی، توفیق کسبم بده.

الهی! اگر ستّار العیوب نبودی، ما از رسوایی چه می کردیم؟

الهی! ذوق مناجات کجا و شوق کرامات کجا ؟

الهی! اثر و صُنع توام، چگونه به خود نبالم .

الهی! کلمات و کلامت که این قدر شیرین و دلنشین اند ، خودت چونی؟

الهی! داغ دل را نه زبان می تواند تقریر کند و نه قلم یارد به تحریر رساند؛ الحمدلله که دلدار به ناگفته و نانوشته آگاه است.

الهی! چون است که چشیده ها خاموش اند و نچشیده ها در خروش؟

الهی! از شیاطین جن بریدن دشوار نیست ، با شیاطین انس چه باید کرد؟

الهی! خوشدلم که از درد می نالم ، که هر دردی را درمانی نهاده ای.

الهی! دیده را به تماشای جمال خیره کرده ای ، دل را به دیدار ذوالجمال خیره گردان.

الهی! پیشانی بر خاک نهادن آسان است ، دل از خاک برداشتن دشوار است .

الهی! تو پاک آفریده ای ، ما آلوده کرده ایم.

الهی! اگر گلم یا خارم از آنِ بوستانِ یارم.

چگونه دعوی بندگی کنم که پرندگان از من می رمند و ددان رامم نیستند الهی !

الهی! گرگ و پلنگ را رام توان کرد ، با نفس سرکش چه باید کرد ؟

الهی! چگونه ما را مراقبت نباشد ، که تو رقیبی ؛ و چگونه ما را محاسبت نباشد که تو حسیبی

ظاهر ما اگر عنوان باطن ما نباشد ، در « یوم تُبْلَی السَّرائر » ( سوره طارق ، آیه 9 ) چه کنیم ؟ الهی !

الهی! شکرت که کورِ بینا و کرِ شنوا و گنگِ گویاییم

الهی! درویشان بی سر و پایت در کنج خلوت ، بی رنج پا سیر آفاق عوالم کنند ، که دولتمندان را گامی میسّر نیست

الهی! حقّ محمّد و آل محمّد بر ما عظیم است ؛ « اللّهمّ صلّ علی محمّد و آل محمّد »

الهی! نهرْ بحر نگردد ، ولی تواند با وی پیوندد و جدولی از او گردد

الهی! چون در تو می نگرم ، رعشه بر من مستولی می شود ؛ پشه با باد صرصر چه کند ؟

دیده از دیدار جمال لذّت می برد و دل از لقای ذوالجمال الهی !

انسان را قسطاس مستقیم آفریده ای ، افسوس که ما در میزان طغیان کرده ایم الهی !

شکرت که نعمت صفت ایثارم بخشیدی الهی !

نعمت ارشادم عطا فرموده ای ، توفیق شکر آن را هم مرحمت بفرما الهی !

به سوی تو آمده ام ؛ به حقّ خودت مرا به من برمگردان الهی !

الهی! اگر بخواهم شرمسارم ، و اگر نخواهم گرفتار.

الهی! ظاهر که این قدر زیباست ، باطن چگونه است ؟

الهی! آخرِ خودت را درحقّ ما اوّل بفرما ، که آخرین شفاعت را اَرحم الرّاحمین فرماید

دلِ بی حضور ، چشمِ بی نور است ، نه این صورت بیند و نه آن معنا الهی !

الهی! فرزانه تر از دیوانه‌ی تو کیست.

الهی! دولت فقرم را مزید گردان.

الهی! شکرت که فهمیدم نفهمیدم.

الهی! گریه زبان کودک بی زبان است ، آن چه خواهد از گریه تحصیل می کند . از کودکی راه کسب را به ما یاد داده ای ، قابل کاهل را از کامل مکمّل چه حاصل ؟

الهی! یک شوریده ، جهانی را می شوراند ؛ این شوخ دیده را شوریده تر کن. والحمدلله رب العالمین

 

پی نوشت ها:

1- سوره فجر ، آیه 29

2- سوره اعراف ، آیه 32

3- سوره اعراف ، آیه 16 ؛ سوره حجر ، آیه 39

4- سوره مؤمنون ، آیه 14

5- سوره فرقان ، آیه 70

6- سوره آل عمران ، آیه 106

7- سوره مؤمنون ، آیه 99

8- سوره بقره ، آیه 156

 

 

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 167087

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
4 + 4 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 2
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • ویکی لیکس فارسی A1 ۲۳:۴۴ - ۱۳۹۴/۰۷/۳۰
    0 0
    عالی بود
  • مسعود A1 ۱۷:۰۹ - ۱۳۹۶/۰۸/۲۸
    0 0
    فقط سخن کفتن با ایتالله حسن زاده املی همین بس