برنامه خاطره انگیز کودکان در دهه 60 / فیلم

یادش بخیر، چقدر زمانه و آدمهاش صفا ، صمیمیت و سادگی داشتند.

یادش بخیر.چه روزهایی داشتیم!با سرعت از مدرسه خودمون را به خونه میرسوندیم تا برنامه کودک را ببینیم.تنها دلخوشی و سرگرمیمون همین تلویزیون بود.

یادش به خیر بچگی ها

یاد کودکی ام افتادم اشک تو چشمانم جمع شد

واقعاً یادش بخیر. چقدرمن این کارتون رو دوست داشتم همش وقتی شروع میشد با صدای بلند شعرشو باهاش میخوندم هیچ وقت یادم نمیره برنامه هایی که اون موقع نشون میداد. دست همه دست اندرکاران این برنامه ها درد نکنه. زنده باشن.

لی لی لی حوضک لی لی لی لی لی این مادرشه مادر علی مادر علی کو پس؟ خانم فرزانه کابلی ( مادر علی) یکی از خاطره انگیزترین نقشاشونو توی این سریال ایفا کردن

خونشون حیاط داره باغچه داره اطاقش طاقچه داره یادش بخیر پیر شدیم دیگه

علی کوچولو دیگه کوچیک نیست...

چرا مامانش تو کلیپ حذف شده؟

مسلما همه ما وقتی این تصاویر را می بینیم بی درنگ می گوییم یادش به خیر! ما همیشه این جور هستیم چون نمیخواهیم خوب تر از قبل شویم. مدام غصه گذشته را می خوریم که چنین بودیم و چنان شدیم. به نظرتان چرا این گونه هستیم؟

یادم میاد وقتی ما بچه بودیم تو تیتراژ مادر علی کوچولو رو که نقشش به عهده خانم فرزانه کابلی بود هم دیده میشد. ولی توی این تیتراژ ندیدم.

دلم براي كودكي ام گرفت و توي فكر افتدادم

آن روزها ما منطقه بودیم نقده همسرم هم می رفت خط من می ماندم و پسر کوچولویم علی که آن روزها دیگه همه به او می گفتن علی کوچولو فقط به خاطر همین آهنگ و شخصیت داستانی اش علی کوچولوی من هر وقت این آهنگ پخش می شد جلوی تلویزیون می ایستاد و دست هایش را بهم می زد و ذوق می کرد و جیغ می کشید من هم در هم خوانی با این شعر همراهی اش می کردم و اشک می ریختم مخصوصا وقتی می گفت اینم باباشه چه خالیه جاش رفته به جبهه خد به همراش و ... و حالا علی کوچولوی من برای خودش مردی شده مهندس صنایع و توی یک شرکت کامپیوتری هم کار پیدا کرده تازه گی ها هم زن عقد کرده به امید خوشبختی همه ی کوچولوهای دهه ی شصت.

چه یادش بخیری من که دلم نمی خواد به اون زمانها برگردم هرروز تو شهر مون اژیر خطر شنیده میشد!!

واي چه روزايي بود. واقعا يادش بخير

قسمت "مامانش" رو چرا حذف کردین؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

واقعا یادش بخیر ولی نمی دونم چرا اصلا اسمی از کارتون ساتورنن نیست دهه شصتی ها باید یادشون باشه جوجه اردک واقعی و فوق العاده بامزه ای بود چند ساله دنبالشم فقط زبان اصلی تو بازار هست که تازه اونم انگلیسی نیست نمی دونم مال کدوم کشوره ولی خیلی جالب بود یادش بخیر نمی دونم از کجا میتونم دوبله شده اش رو تهیه کنم خبرآنلاین خواهشا اون رو هم برامون بذار

کاش به جای دیدن این برنامه ها میرفتم تو کار سکه ودلار تا الان با 35 سال سن شرمنده زن و بچهمون نمیشدیم

یاد ایامی که در گلشن فغانی داشتیم ....... در میان لاله گل اشیانی داشتیم ......

آدم وقتی اینارو می بینه پیش خودش میگه ای کاش برگردیم به اون دوران ، صمیمیت و صفا بیشتر بود .

اون قسمتش که میگه "خونشون در داره" از نظر فلسفی خیلی روم تاثیر میذاشت

دغدغه کار که داشته باشی نتیجه این میشود. مدیریت درست باشد کار این میشود . کار را که به کاردان بسپاری نتیجه این میشود. هنرمند را آزاد بگذارید نتیجه این میشود. هنرمند پاک نهاد را که به کار بگماری نتیجه این از کار در می آید ... باز هم بگم؟ کجایند آن روزهای صمیمی و آن آدم های صمیمی و عاشق...؟

سخن از دل بر آيد لاجرم بر دل نشيند. از ته دل كار كردن اما نه براي پول!

خدایا کاش اون روزا تموم نمی شد

چی میشد برای یک روز به اون دوران می رفتم. همه چی باصفا بود. انقدر صفا و صمیمیت زیاد بود که برای همه عادی شده بود

سلام کاشکی هرگز از خواب بچگی بلند نمیشدیم هیچوقت