ایسنا نوشت:

* پس از تغییرات قانون اساسی در سال 68 که منجر به حذف پست نخست‌وزیری و تعریف شدن پست معاون اولی رییس‌جمهور شد،‌ در طول 23 سال گذشته 4 نفر در این سمت قرار گرفته‌اند. آیا خاموشی، سکوت و بی‌حاشیه بودن برای معاونان اول دولت‌های مختلف تبدیل به یک مشی و مرام شده است؟

* در حال حاضر سه تن از معاونان اول رییس‌جمهور پس از کناره‌گیری از سمت خود با وجود تمام تجربیات و خاطراتی که از دولت خودشان‌ دارند، به دلایل مختلف ترجیح داده‌اند کمتر در مسائل اجرایی حضور داشته باشند و به اظهارنظر بپردازند؛ موضوعی که گویی در بین این افراد تبدیل به یک مشی و مرام شده است.
-    یکی از چهره‌های این فهرست، پرویز داوودی است. از او به عنوان یکی از شاگردان آیت‌الله مصباح یزدی و موسسه آموزش پژوهشی امام خمینی(ره) یاد می‌شود. داوودی که در زمان دولت هاشمی، معاون اقتصادی وزیر اقتصاد و دارایی بود، در سال 84 از سوی احمدی‌نژاد به عنوان معاون اول کابینه انتخاب شد و تا سال 88 این وظیفه را بر عهده داشت.در واپسین روزهای دولت نهم، احمدی‌نژاد تصمیم گرفت مشایی را جایگزین وی کند و او (داوودی) را به عنوان مشاور خود معرفی کرد، تصمیمی که با دلخوری داوودی همراه شد به نحوی که بر اساس آنچه برخی رسانه‌ها در آن زمان مطرح کردند، با وجود معروف بودنش به رعایت نظم، چند روزی در دفتر کار خود حضور پیدا نکرد و حتی مراسم تودیع و معارفه‌ای هم برگزار نشد؛ گرچه انتخاب مشایی به عنوان معاون اول رییس‌جمهور هم بیش از یک هفته دوام پیدا نکرد و در نهایت محمدرضا رحیمی جایگزین مشایی شد.
-   یکی دیگر از افراد این فهرست، محمدرضا عارف است. فردی که به منضبط، کم‌حرف و مهربان بودن معروف است. حرف و حدیث در موردش زیاد است ولی او همیشه ترجیح داده سکوت کند و حتی در فراز و نشیب‌های دوران اصلاحات هم کم‌حرف بود.از او به عنوان اولین رییس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی یاد می‌شود و در دولت اول سیدمحمد خاتمی وزیر پست و تلگراف بود و در دولت دوم خاتمی هم جایگزین حبیبی شد و به عنوان معاون اول رییس‌جمهور به ایفای وظیفه پرداخت. پس از پایان دولت اصلاحات،‌ برخی رسانه‌ها گفتند که دولت تازه‌مستقر ابراز تمایل کرده که وی در سمت قبلی‌اش باقی بماند و به ایفای نقش بپردازد ولی وی این پیشنهاد را نپذیرفت.وی از معدود چهره‌‌های اصلاح‌طلبی است که همزمان عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و همچنین شورای عالی انقلاب فرهنگی است. او در انتخابات مجلس هشتم کاندیدا شده بود و در حالی که قرار بود سرلیست اصلاح‌طلبان باشد، در اعتراض به ردصلاحیت اصلاح‌طلبان توسط شورای نگهبان از شرکت از انتخابات انصراف داد. در سال 87 نیز برای کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری دهم اعلام آمادگی کرد ولی هیچکدام از طیف‌های اصلاح‌طلبان در این جریان، وی را تائید یا رد نکردند. البته عارف گفته بود که اگر خاتمی بیاید کاندیدا نخواهد شد و وقتی خاتمی برای آن انتخابات اعلام کاندیداتوری کرد، عارف از صحنه کنار کشید.
-   معاون اول دیگری که باید نام او را در این لیست قرار داد، حسن‌ حبیبی است. او در سال 1315 در تهران به دنیا آمد و در دولت مهندس بازرگان وزیر ارشاد بود. او در دولت میرحسین موسوی نیز به عنوان وزیر دادگستری ایفای نقش کرد و در دو دولت هاشمی رفسنجانی و دولت اول سیدمحمد خاتمی به عنوان معاون اول رییس‌جمهور به ایفای وظیفه پرداخت.حبیبی که در زمینه حقوق تخصص و تبحر دارد، از جمله حقوقدانانی است که پس از پیروزی انقلاب اسلامی در تهیه پیش‌نویس متن قانون اساسی مشارکت داشت.حسن حبیبی بعد از اینکه در زمان دولت دوم سیدمحمد خاتمی، به علت بیماری از عرصه اجرا کناره‌گیری کرد، سیاست سکوت را در پیش گرفت و ما در این سال‌ها کمتر شاهد اظهارنظری از وی در این عرصه بوده‌ایم که البته شاید بیماری وی یکی از دلایل این موضوع باشد.

 /29220

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 232028

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
3 + 10 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 1
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • حسام IR ۲۳:۴۱ - ۱۳۹۱/۰۵/۱۰
    5 0
    دكتر حسن‌ حبیبی در انتهاي دولت مهندس بازرگان و پس از آن در شوراي انقلاب، وزیر علوم و آموزش عالي و سخنگوي شوراي انقلاب بود و نه وزير ارشاد.