اگر زنان صغیرند و محتاج قیم، پس رایشان چه می‌شود؟

آیا در نظر مردان در قدرت، زنان موجوداتی صغیرند و محتاج قیم یا بالغ و دارای حق انتخاب؟ نظام ما جمهوری اسلامی است و همه ارکان نظام با رای زنان و مردان تعیین می شوند. اگر زنان صغیرند و نمی توانند درست را از نادرست تشخیص دهند و محتاج قیمند پس ارزش رایشان چه می شود؟ اگر دارای توان تشخیص هستند و می توانند در تعیین همه ارکان نظام سهم داشته باشند پس نگرش موجود صغیر محتاج قیم فرودست به آنان چه گونه قابل توجیه است؟

تقاضای گرفتن گذرنامه برای دختران زیر سن چهل سالگی با اجازه ولی قهری با کدام روند و فرایند اجتماعی هماهنگ است؟ بگذریم از این که چه گونه به کمیسیون امنیت ملی پیوند می خورد. در خبرها از تصویب چنین لایحه ای با عنوان "لایحه گذرنامه" ارسالی از دولت در کمیسیون امنیت ملی مجلس آمد. گویا دولت و کمیسیون امنیت ملی برای امنیت ملی موضوعی مهمتر از این نیافته اند که تصویب کنند که زنان نمی توانند صلاح و مصلحت خویش را تشخیص دهند و محتاج تایید ولی قهری هستند. به گفته آنان زنان زیر 40 سال برای حفظ سلامت خود برای رفت و آمد به خارج از کشور محتاج تایید ولی قهری هستند.

امروز زنان با رای خود رئیس جمهور، نمایندگان خبرگان رهبری، نمایندگان مجلس قانونگذاری و نمایندگان شورای شهر را انتخاب می کنند. رای همین زنان است که در مرحله دوم رهبر نظام و وزرا را انتخاب می کند. به همین ترتیب رای زنان در کلیه ارکان نظام نقش تعیین کننده دارد. سوال این است که نمایندگان کمیسیون امنیت ملی که البته به تقاضای دولت پاسخ داده اند، چه گونه نظر داده اند که همین زنان در تعیین سرنوشت و حفظ سلامت رفت و آمد خود به خارج از کشور صغیر دیده می شوند و محتاج اجازه یک ولی قهری؟

در ارتباط با چنین لایحه ارسالی از طرف دولت اولین نکته ای که به ذهن می آید عدم توانایی دولت در تشخیص شرایط و واقعیت های جامعه است و البته جهت گیری و نگرش دولت نسبت به زنان. گذشته از این نکته اساسی ترین مشکلی که زنان با آن روبرو هستند نگرشی است که مردان در قدرت که نقش تعیین کنندگی در هدفگزاری و سیاستگزاری و قانونگزاری و برنامه ریزی و طرح های اجرایی دارند نسبت به زنان. نگرشی که زنان را در جایگاهی فرودست می نشاند و موجودی صغیر می بیند ریشه ای است که سمت و سوگیری ها و طرح ها و برنامه ها و قوانینی از آن بیرون می آید و جز تحقیر زنان نمودی ندارد.

همین نگرش به زن به عنوان موجود نیازمند قیم است که اجازه خشونت جنسی به کودکان زیر سن بلوغ را می دهد. و ازدواج کودک زیر سن بلوغ را با اجازه ولی مجاز و قانونی می کند. این دختر زیر سن بلوغی که می تواند به عقد ازدواج یک مرد کامل بالغ درآید و همین قانون آسیب های در اثر این ازدواج را هم دیده و مجازاتش را هم تعیین کرده، حتی مرگ او هم در اثر همین ازدواج در همین لایحه دیده شده، چه گونه است که این دختر تا چهل سالگی صغیر محتاج قیم می شود به گونه ای که نمی تواند مصلحت خود را تشخیص دهد و سلامت خود را حفظ کند؟ این تعیین سن چهل سالگی بر چه اساسی در این لایحه پیشنهادی کمیسیون امنیت ملی آمده است؟ تعارضات و تناقضات بین قوانین در ارتباط با زنان ریشه در نگرش ابزاری به زن به عنوان موجود فرودست است که از یک طرف در سن خردسالی ولی قهری او را شوهر می دهد ولی از طرف دیگر این دختر حتی وقتی سال های بلوغ را هم پشت سرگذاشته و حتی به بلوغ اجتماعی و اقتصادی هم رسیده اجازه ندارد تصمیمات مربوط به زندگی شخصی اش را بگیرد.

این زنان که در نگاه مردان در قدرت صغیر هستند و محتاج اجازه از ولی قهری چه گونه است که رای می دهند و همین آقایان را برای نشستن بر صندلی قدرت تعیین می کنند؟ زنان که در انقلاب نقش موثرتر و مهم تر در پیروز انقلاب داشته اند در زمان جنگ حضورشان ملی بود و سد محکمی که پیروزی را به ارمغان آورد. همین زنان که در دفاع از این کشور و از انقلاب و در جهت تثبیت این نظام پیشتاز بوده اند چه گونه است که مردان در قدرت به خود اجازه می دهند آنان را صغیر محتاج قیم ببینند که سلامت خود را نمی تواند حفظ کند؟

زنی که این گونه دیده می شود که در حفظ سلامت خود در سفرهای خارجی ناتوان است چه گونه باید بتواند حافظ سلامت خود در جامعه خود و سلامت خود و خانواده خود باشد؟ زنان در این سه دهه گذشته راه های رشد و شکوفایی و پیشرفت را طی کرده اند. موانع بی سوادی را شکسته اند و مرزهای توانمندی را پشت سر گذاشته اند و در حیطه علم و دانش و فن توانمندی های آنان فراگیر شده است. زنان موج اول توانمندی را که مجهز شدن به دانش و علم بوده است پشت سر گذاشته اند و در جریان موج دوم توانمندی، که توانمندی اقتصادی است فعالند.

زنان نشان داده اند بدون این که امکان راه یابی به مراکز تصمیم گیر و تصمیم ساز داشته باشند راه خود را برای اثرگذاری بر مراکز تصمیم گیر و تصمیم ساز یافته اند. چه گونه است که مردان در قدرت تصور کرده اند که همین زنان اجازه خواهند داد که نگرش موجود صغیر محتاج قیم مردان در قدرت به آن ها اجازه خواهد داد که در قدرت بمانند؟

در صورت تصویب این لایحه برآمده از دولت و تصویب شده در کمیسیون امنیت ملی ناهماهنگی و ناموزونی و بی قوارگی آن با واقعیت جامعه گواه چه خواهد بود غیر از بیگانگی طراحان و تصویب کنندگان چنین طرح هایی با جامعه؟ مثلا با تصویب این طرح خانمی که عضو هیئت علمی دانشگاه است و دانشجویان زیادی را تعلیم می دهد و دانشجویان دکترا با نظارت او فارغ التحصیل می شوند برای گرفتن گذرنامه در صورت این که پدرش در قید حیات نیست پدربزرگ پدری هست باید برود و او را توجیه کند که برای ارائه مقالات و حضور در کنفرانس های علمی بین المللی امضای او را احتیاج دارد.

اگر زنان صغیرند و محتاج قیم چه گونه است که هم حضورشان در جامعه فعال است و تاثیرگذار، هم خانه را مدیریت می کنند و هم همسران خود را و خانواده را؟ این زنان اگر سلامت خود را در سفر خارج از کشور نمی توانند حفظ کنند چه گونه است که سلامت خانواده و جامعه و نسل بعد در دست آنان باید تضمین شود؟ زنان همه این توانمندی ها را در شرایطی از خود نشان می دهند و با مشکلاتی می جنگند که مردان در قدرتی که به خود اجازه می دهند زنان را تحقیر کنند توان حل آن مشکلات را ندارند. آن که توان حل مشکل را ندارد ناتوان است یا زنان که با وجود همه کمبودها و نواقص و مشکلات خانه و خانواده ها را سالم و سلامت سرپا حفظ کرده اند؟

کسانی که چنین لوایحی می دهند سعی کنند واقعیت های جامعه نسبت به توانمندی های زنان را ببیند، نگرش خود را نسبت به زنان اصلاح کنند، و چنین لوایحی را مختومه اعلام کنند یا مسکوت بگذارند. از هئیت رئیسه مجلس می خواهیم که اجازه مطرح شدن این گونه طرح ها و لوایح را که نشان دهنده نگرش تحقیرآمیز به زنان است را در صحن مجلس ندهند، و از نمایندگان نیز مخالفت با این گونه لوایح و طرح ها را انتظار داریم. از نمایندگان مجلس می خواهیم که حافظ اسلامیت نظام باشند که زنان را در انسانیت نه برابر با مرد بلکه با کاربرد کلمه "نفس واحده" یکی می بیند و با نگرش انسان با کرامت به زن او را موظف و توانمند و صاحب عقل و انتخاب معرفی می کند.