پژوهشگران برای بررسی دلایل ناباروری، برنامه‌ای برای استفاده از سلول‌های بنیادی جنینی جهت تولید گامت‌های بادوام طراحی کرده‌اند. به خاطر حساسیت کار با بافت‎های انسانی، چنین پژوهش‎هایی بسیار کند و محتاطانه انجام می‎شوند

مجید جویا: ناباوری (که تقریبا 10 درصد از زوجین را تحت تاثیر قرار می‌دهد) معمولا دلایلناشناخته‌ای دارد، اما شاید در برخی موارد، ناباروری در نتیجه ناتوانی بدن برای تولید گامت‌های بادوام (سلول‌های جنسی بالغ قابل تکثیر که به عنوان اسپرم و سلول تخم نیز شناخته می‌شوند) باشد. اولین تحقیق در مورد تولید چنین «سلول‌های جنینی» از انسان‌ها می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا چگونگی تولید این سلول‌ها را در محیط آزمایشگاه یاد بگیرند.
به گزارش نیچر به رغم این که سن تولید مثل برای انسان‌ها در سنین بین 15 تا 45 سالگی است، سلول‌های ابتدایی که در نهایت منجر به تولید تخمک یا اسپرم انسان می‌شوند، خیلی زودتر تشکیل شده‌اند؛ یعنی هنگامی که تخمک‌های باردار شده رشد می‌کنند و به توپ کوچکی از سلول‌ها در داخل رحم مادر تبدیل می‌شوند. این توپ سلول‌ها شامل سلول‌های بنیادی چند کاره است؛ لوح‌های خالی که می‌توانند برنامه ریزی شده و تبدیل به هر نوع سلولی در بدن انسان شوند. محققین امیدوارند که از سلول‌های بنیادین برای درمان بیماری‌های مختلف استفاده کنند، بیماری‌هایی که البته ناباروری نیز یکی از آنها به شمار می‌رود.
اما مراحل رشدی اولیه گامت‌های انسانی کمتر شناخته شده است. به علت حساسیت کار با بافت‌های انسانی، اغلب مطالعات در این زمینه با استفاده از موش‌ها بوده است. محققین دانشگاه لس‌آنجلس کالیفرنیا درباره رشد سلول‌های جنینی اولیه در جنین‌هایی با سن بین 6 تا 20 هفته مطالعه کردند و زمانی را که ژن‌ها خاموش و روشن می‌شدند، بررسی کردند، که نتایج آن این هفته در مقاله‌ای در نیچر منتشر شده است.
دی‌ان‌ای در سلول‌های اولیه جنینی، «اصلاح‌های اپی‌ژنتیک» را با خود حمل می‌کند؛ این‌ها تغییرات ساختاری هستند که نه بر روی خود توالی دی‌ان‌ای که بر روی نحوه بیان ژن‌ها اثر می‌گذارند. این تغییرات ممکن است در طول حیات والدین انباشته شده باشند و لازم است که در طول مرحله جنینی محو شوند. این پژوهش دو رویداد مهم را یافت که اصلاح‌های اپی‌ژنتیک را حذف کرده یا برنامه ریزی مجدد می‌کنند. بخش عمده برنامه ریزی مجدد در قبل از 6 هفتگی اتفاق می‌افتد، اما نویسندگان مقاله دریافتند که رویداد دومی وجود دارد که بعد از 6 هفته فرایند برنامه ریزی مجدد را تکمیل می‌کند.
اولین تلفر، زیست‌شناس تولید مثل در دانشگاه ادینبرگ انگلستان می گوید: «این یک مقاله مهم و بنیادین برای درک سلول‌های خطی جنینی و اطلاعات اساسی درباره زیست شناسی سلول جنینی انسان‌ها است. محققین آشکارا مشغول به کار در حوزه‌ای نامحدود هستند».
گروه لس‌آنجلسی بر روی نمونه‌هایی بی‌نام از جنین‌های سقط شده (البته بعد از جلب رضایت) کار می‌کردند که از آزمایشگاه تحقیقاتی نقص‌های تولد در دانشگاه واشنگتن سیاتل تهیه شده بودند. محققین همچنین مشاهده کردند که سلول‌های جنینی 6هفته‌ای که در آزمایشگاه تولید شده بودند با سلول‌های تخم 6 هفته‌ای مربوط به انسان تطابق ندارند، که بیان‌گر آن است که مانعی بر سر راه رشد و توسعه سلول‌های آزمایشگاهی وجود دارد که دانشمندان نتوانسته‌اند دلیل آن بفهمند.
آماندر کلارک از پژوهش‌گران نویسنده مقاله می‌گوید: «بعد از این ما نیاز داریم تا ببینیم که چه چیزی در نظر گرفته نشده که مانع از هدایت سلول‌های جنینی نابالغ برای تبدیل به تخمک‌ها و اسپرم‌ها در آزمایشگاه می‌شود. اگر ما نقشه راه را نداشته باشیم که بر مبنای آن پیش برویم، در آن صورت تنها حدس می‌زنیم. در حال حاضر ما یک تصویر از آنچه این سلول‌ها باید شبیه‌ آن باشند در دست داریم که می‌توانیم با استفاده از آن شروع به شبیه سازی آنها کنیم».

53271

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 264533

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 14 =