پیرمحمد ملازهی، کارشناس شبه قاره در گفتگویی با خبرآنلاین پیرامون سفر زلمای خلیل زاد به افغانستان می گوید: زلمای خلیل زاد آمده است تا در ارتباط با قرارداد امنیتی که قرار است بین دولت افغانستان و آمریکایی ها امضاء شود، رایزنی هایی را صورت دهد.
ملازهی پیرامون تأثیر این توافقنامه بر پاکستان می افزاید: اکستان در حال حاضر به شدت تحت فشار آمریکا قرار دارد، تا یک معاهدۀ استراتژیک با کابل امضاء کنند. درست است که افغانستان نیز به دنبال آنست اما حقیقت اینست در صورتی که افغانستان با پاکستان بر سر این مسئله به تفاهم برسد و قرارداد استراتژیک امضاء شود می بایست یکسری تعهدات را بپذیرد؛ از جمله اینکه دست از حمایت گروههای مخالف دولت کابل بردارد از جمله شبکۀ حقانی، حزب اسلامی حکمتیار و گروه طالبان و آنها را تشویق کند که وارد مذاکره و فرایند صلح شوند و به روند صلح در افغانستان کمک کنند.
این کارشناس شبه قاره می افزاید: البته پاکستان، منافع، استراتژی و دیدگاههای خاص خود را دارد، به خصوص اینکه پاکستان همواره افغانستان را حیات خلوت خود می دانسته و تلاش می کرده که هند در این کشور نفوذ نداشته باشد و حتی الامکان به نوعی افغانستان روابط خود را با پاکستان هماهنگ کند.
ملازهی گفت: از دیگر مطالبات و خواسته های پاکستان خط دیوراند است که مشکل اصلی میان دو کشور است ولی در کل به نظر من خلیل زاد در موقعیتی قرار دارد که می تواند نقش میانجی را بازی کند. چون وی هم در داخل آمریکا فرد شناخته شده ای است و با سران آشکار و پنهان قدرت در آمریکا در ارتباط است و هم در افغانستان و سطح منطقه فرد شناخته ای است. به اضافه اینکه با طالبان نیز رابطه دوستانه ای دارد. بنابراین این احتمال وجود دارد اگر کرزی و خلیل زاد به تفاهم برسند بر سر معاهدۀ امنیتی و مصونیت نظامیان آمریکایی هم پاکستان در یک موقعیت جدید فشار قرار گیرد که بتواند به صلح کمک کند که در آن صورت، حضور نظامی آمریکا تا سال 2024 آنطوری که پیش بینی شده، قطعی خواهد بود.
مشروح گفتگوی خبرآنلاین با پیرمحمد ملازهی را اینجا بخوانید
49263
نظر شما