در تشریح این موضوع چنین گفته می شود که : نامزد اصلاح طلبان، دکتر عارف بود و به دلیل اینکه در نظرسنجی ها جایگاه پایینی - کمتر از 10درصد- داشت وادار به کناره گیری شدو حسن روحانی که شعارش "اعتدال" و "نه اصلاح طلبی" بود رای آورد.
در این باره موارد زیر قابل توجه است:
1- اصولگرایان با3کاندیدای نهایی(ولایتی- قالیباف - جلیلی)وارد انتخابات شدند. مجموع آرای این 3 نامزد به 36درصد رسید. حتی اگر محسن رضایی را نیزعلیرغم تاکیدش بر مستقل بودن،اصولگرا بدانیم میزان رای اصولگرایان به 46درصد می رسد.
در آن سوی، هیچ چهره برجسته اصولگرا از حسن روحانی حمایت نکرده است. در عوض ، سیدمحمد خاتمی که قریب به اتفاق اصلاح طلبان رای و نظرش را قبول دارند از روحانی حمایت کرد. هاشمی رفسنجانی نیز که امروز اکثر اصولگرایان وی را از خود نمی دانند به روحانی اقبال داشته و نتیجه حمایت این دو شخصیت سیاسی، پیروزی روحانی – با اندکی بیش از 50درصد – بود.
در مسابقه فوتبال ، گرچه مثلا نتیجه 5بر4 یا یک بر صفر پیروزی درخشان به حساب نمی آید، اما برای حریف قطعا به معنای شکست است. در اینجا هم باید گفت اصولگرایان قطعا شکست خورده اند هر چند حریف شان پیروزی درخشان و پرگلی نداشته است.
2- دکتر حسن روحانی از ابتدا گفته بود چهره ای فراجناحی است. اگرما اصولگرایان، چنین خصوصیتی را مثبت می دانستیم چرا پشت او نایستادیم تا امروز مجبور نباشیم به هر توجیهی متوسل شویم که اصلاح طلبان برنده نشده اند؟ اصلاح طلبان، با حساب دو دوتا چهار تا وارد انتخابات شدند و از کسی حمایت کردندکه اصولگرایان به او روی خوش نشان ندادند. امروز آنها اکثریتی دارند که حتی اگر شکننده تر باشد، قرص و محکمتر از وحدتی است که در میان ما اصولگرایان وجود دارد.
3-اصلاح طلبان در یک بازی که کمتر از یک ماه طول کشید، بازی 8ساله ما اصولگرایان را به هم ریختند. باز هم تکرار می کنم حتی اگر پیروزی آنها درخشان نبوده، توانسته اند اصولگرایان را مجبور به شکست کنند. پیروزی آنها بلاتردید است، هر چند که این پیروزی برای اصلاح طلبان باشد، نه اندیشه اصلاح طلبی
اصولگرایان دو راه دارند:نخست پذیرش شکست و تلاش برای جبرانش. دوم: نپذیرفتن پیروزی رقیب و دل خوش داشتن به همه آنچه در 8سال گذشته کسب کرده اند.
نظر شما