همانگونه که جامعه فرهیخته ایران و کاندیداهای ریاست جمهوری که معرف جریانات سیاسی حاضر در جامعه هستند، پس از انتخابات و اعلام رأی آقای روحانی تصمیم به وحدت و اجماع ملی و کمک و یاری دولت جدید نمودند، ماحصل و نتیجه رأی اعتماد مجلس نیز تبعیت از این اجماع ملی در حمایت از دولت بود .
در جریان مباحثات مجلس موافقان و مخالفان فرصت یافتند بشکل کاملا" دموکراتیک، شفاف، وورود به جزئیات ،ذکر اتهام ها و موارد تخلف، سوء مدیریتها و غیره در انظار عمومی نظریات خود را بیان نمایند. همانگونه که در صحنه انتخابات ، مباحث بین کاندیداها، انتشار شب نامه ها و غیره، بعد از انتخابات کاملا" تغییر یافت و با پذیرش نتایج انتخابات به فراموشی سپرده شد، و دوران پس از انتخابات فضای زیبای بلوغ سیاسی و اجتماعی همگان را نشان داد. جامعه همین انتظار را از مجلس بعنوان مهمترین یار دولت دارد. بسیاری از نمایندگان مخالف دولت و یا وزارتخانه معینی بحق هنوز هم قطعا" از بعضی پاسخ های وزراء قانع نشده که در رای منفی آنان متجلی است و قطعا" وجود این تضارب آراء بنفع اصلاح امور خواهد بود . لیکن اولا" تاکتیک و روش آنان در مخالفت پس از رای اعتماد بایستی تغییر و باپذیرش وزارت این وزرا، نظارت خود در جهت اصلاح امور را بکار گیرند. به عبارتی دیگر دوران تخریب چهره ها را باید به دوران اصلاح چهره ها تبدیل کرد. ثانیا" وزرا نیز بایستی با فراموش کردن دوران رای اعتماد ، روابط سازنده را با مخالفین برقرارو از نظریات مثبت آنان در تنظیم برنامه ها و چیدمان مدیریتهای خود بهره جویند.
یکی از وزارتخانه های پر تنش در مباحثاب رای اعتماد وزارت نفت بود. از طرفی با توجه به اهمیت وزارت نفت بویژه در دولت یازدهم جهت عملیاتی ساختن اهداف و برنامه های اقتصادی و سیاسی، داخلی و بین المللی ، این وزارتخانه بیش از سایر وزارتخانه نیازمند تعامل سازنده در این حوزه بین دولت و مجلس است.
همانگونه که آقای زاکانی یکی از نمایندگان مجلس در مخالفت با وزیر نفت اشاره داشتند که آقای میرکاظمی قصد صحبت در مخالفت را داشته اند که بدلیل اخلاقی به صلاح ندیدند این کار زیبنده ای از سوی ایشان بود اگر چه تمامی خوراک آقایان مخالف را ایشان فراهم کرد و قدرت سخنوری و تاثیر گذاری سیاسی آقایان توکلی، ذاکانی و سایرمخالفین ، بیش از آقای میر کاظمی بوده و لذا استراتژی صحیحی در رأی نیاوردن اقای زنگنه بعمل آمد. همچنین ساماندهی گروه های مخالف در مجلس نیز بسیار گسترده بود،لیکن مجلس در کلیت خود، به زنگنه و برنامه های او رأی اعتماد داد. قطعا" نمایندگان مخالف هنوز بر مواضع خود اصرارمی ورزند که اتفاقا" هیچ اشکالی هم ندارد اما باید احترام بگذارند به مجلس و رای آن و آنرا به نظریات خود ترجیح دهند. ثانیا" بویژه کمیسیون انرژی بعنوان یک نهاد مهم و تاثیر گذار ، می بایستی از صف آرایی در مخالفت با وزیر نفت مبرا باشد. نقد جدی قاطبه بدنه و مدیران نفتی به دوران مدیریت و عملکرد رئیس کمیسیون، و نظریات هدف دار ایشان در برابر بسیاری از مدیران که امکان برگشت مجددشان در نفت وجود دارد و موضع گیری ایشان که از هم اکنون و فقط چند روز پس از رای اعتماد آغاز گردیده ، نوید خوب و امیدوار کننده ای برای ایجاد تعامل و همراهی بین وزارت نفت و کمیسیون انرژی را نمی دهد. حفظ نظرات شخصی هر نماینده محاسن بسیار زیادی را خواهد داشت ، لیکن بدلیل حضور آقای میر کاظمی در وزارت نفت و مواضع ایشان که بخصوص مملو از اتهامات و همان شیوه رایج دولتهای نهم و دهم می باشد، بی شک با یک پیش داوری مشخص و معین از آسیب های جدی در روابط آینده وزارت با کمیسیون انرژی خواهد بود، که ضرورت تجدیدنظر در مدیریت این کمیسیون می باشد . این مطلب هم به نفع آقای میر کاظمی و هم به نفع کشور از نظر ضرورت تعامل بین مجلس و وزارت نفت خواهد بود. امید است که اعضای کمیسیون انرژی مجلس که اکثریت آنان مطمئن هستم به اقای زنگنه رای اعتماد دادند و صنعت نفت به نقش آنان در بازگشت مجدد فن سالاری به صنعت نفت آگاه و سپاسگزار است، با درک رای مجلس و ضرورتهای امروز داخلی و بین المللی ، و نقش بی بدیل وزارت نفت در این رابطه، اقدام مقتضی در ارزیابی در چیدمان مدیریت کمیسیون انرژی بعمل آورده و فضای جدید تعاملی را بین کمیسیون و وزارت نفت خلق نمایند.
قائم مقام اسبق شرکت ملی نفت ایران
نظر شما