ریاست ایران بر مؤسسه فرهنگی اکو به عنوان یکی از معدود مؤسسات فرهنگی بینالمللی و منطقهای مستقر در ایران اواخر سال قبل به پایان رسید و در نهایت اکو برای نخستین بار طعم مدیریت فرهنگی از جنس غیرایرانی را مزهمزه خواهد کرد. حجتالله ایوبی، آخرین رئیس ایرانی اکو و رئیس جدید سازمان سینمایی در گفتوگو با چهلمین شماره ماهنامه مدیریت ارتباطات به تشریح دلایل این موضوع پرداخته است. بخشی از دیدگاههای وی را اینجا بخوانید:
· ایران در 20سال گذشته رئیس مؤسسه اکو بود اما در دوره جدید کشور پاکستان که همیشه در سطح پایینی حضور داشت تلاش زیادی کرد تا بگوید دیگر نوبت به ریاست آنها بر مؤسسه رسیده است و در نهایت هم موفق شد.
· طبق اساسنامه، رئیس، دورهای و هر 3سال باید یکی از چهار کشور عضو اصلی، مسؤولیت آن را بپذیرند اما هیچکدام از سه کشور دیگر مدعی ریاست اینجا نشدند. عملاً تفاهم نانوشتهای بود برای اینکه ایران رئیس بماند. پس از پایان دوره مدیریت من، پاکستان تلاش زیادی کرد تا رئیس اینجا شود. یعنی جنگیدند. با همه جنگیدند تا ریاست اکو را به دست آورند. البته حق هم داشتند و طبق اساسنامه باید ریاست نوبتی میشد. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی البته موافق این مسأله نبود. ولی ما بر سر این دوراهی قرار گرفتیم که آیا پاکستان را به عنوان کشور دوست و همسایه بیازاریم یا اینکه بر اکو مدیریت نکنیم. پیشنهاد من این بود که اگر ریاست اینجا دورهای شود شاید برخی فعالیتها قطع شود ولی اعضای اصلی انگیزه بیشتری برای فعالیت پیدا میکنند. این موضوع در سطح روسای امور خارجه نیز حل نشد و در نهایت در سطح رؤسای جمهور بود که این مسأله حل شد و ایران پذیرفت مدیریت اکو به پاکستان واگذار شود.
· الان هم معاون اول و اجرایی اکو یک ایرانی است و عملاً همه کارها در دستان اوست. ایران همیشه بیشترین سهم مالی در فعالیتهای اکو را داشته است و پس از آن پاکستان و بعد تاجیکستان و افغانستان. خوب حمایتهایی که من میتوانستم از ایران برای مؤسسه بگیرم شاید به نوعی قطع شود. میدانید که در کشور ما برای گرفتن بودجه باید رفت و صحبت کرد و چیزی اتوماتیکوار برای کمک به اکو وجود ندارد. من بارها خودم به وزارت ارشاد و دولت و جاهای مختلف رفتم و کارهای مؤسسه را شرح دادم و بودجهای برای فعالیتهای مؤسسه گرفتم.
نظر شما