حرف‌هائی هست برای نگفتن/ و ارزش عمیق هر کسی/ به اندازه‌ی حرف‌هائی است که برای نگفتن دارد!/ و کتاب‌هائی نیز هست برای نـنوشتن/ و من اکنون رسیده‌ام به آغاز چنین کتابی/ که باید قلم را بـِکـَنم و دفتر را پاره کنم/ و جلدش را به صاحبش پس دهم/ و خود به کلبه‌ی بی در و پنجره‌ای بخزم/ و کتابی را آغاز کنم که نباید نوشت!
شعر از:دکتر علی شریعتی
نظر شما