جنایات جنگی دامن جنایتکاران را حتی بعد از مرگ آنها نیز می گیرد. این نکته را سرنوشت رهبران نازی و فرماندهان سابق گشتاپو و اس اس طی سالهای بعد از اتمام جنگ جهانی دوم نشان داده است.

 

 

 

به گزارش یورونیوز حال، سه روز بعد از مرگ، جسد اریش پیریبکه، افسر سابق اس اس و خالق جنایت معروف به آردیاتینه، همچنان سردرگم مانده است و مقامات شهرداری و کلیسای رم حاضر نیستند جنازه وی در پایتخت ایتالیا دفن شود چرا که مدفن وی ممکن است به یک آرامگاه برای ادای احترام توسط نئونازی ها تبدیل شود.

 

مقامات ایتالیا پس فرستادن جسد اریش پیریبکه به آرژانتین را راه حل گریز از خشم نئونازی ها می دانند اما آرژانتین نیز اعلام کرده است که حاضر نیست اجازه دهد پیکر وی در خاک این کشور دفن شود.

اریش پیریبکه که یکی از افسران ارشد اس اس شناخته می شد، پس از اتمام جنگ جهانی دوم به آرژانتین گریخت و در این کشور با هویت جعلی زندگی می کرد اما در سال ۱۹۹۵ با فاش شدن هویت اصلی اش، به ایتالیا تحویل داده شد.

وی سپس در دادگاهی در ایتالیا، به اتهام جنایت جنگی و مسوولیت اصلی قتل عام ۳۳۵ ایتالیایی در سال ۱۹۴۴ در حومه رم، محاکمه و به حبس ابد محکوم شد.

در طول دادگاه، وی که در زمان جنگ جهانی دوم با لقب "قصاب" شناخته می شد، هرگز از اقدام خود ابراز پشیمانی نکرد. کهولت سن و بیماری موجب شد که وی پانزده سال گذشته را در بیرون از زندان و در حبس خانگی بگذراند.

قتل عام آردیاتینه که یکی از وحشیانه ترین اقدامات نازی ها در زمان جنگ جهانی دوم است، در ایتالیا و در پاسخ به حملۀ پارتیزان های ایتالیایی و رومانیایی به سربازان آلمان صورت گرفت.

در روز بیست و سوم مارس سال ۱۹۴۴ میلادی، در یک انفجار بمب که توسط پارتیزان ها کار گذاشته شده بود، ۳۳ سرباز آلمانی کشته شدند و به فرمان آدولف هیتلر، رهبر آلمان نازی، مسوولان این حملات باید به قتل می رسیدند.
اریش پیریبکه و افسران نازی تابع وی، در اجرای این فرمان، ۳۳۵ مرد ایتالیایی از جمله یک نوجوان پانزده ساله را دستگیر کردند و به قتل رسانند و آنها را در یک گور جمعی در نزدیکی رم دفن کردند.

پس از اتمام جنگ جهانی دوم، بسیاری از افسران نازی به کشورهای مختلف از جمله آرژانتین گریختند. در آنزمان، حکومت خوان پرون، دیکتاتور فاشیست طرفدار آلمان در آرژانتین شرایط مناسبی برای جنایتکاران جنگی فراهم آورده بود. آیشمن و بورمن، دو تن از نزدیک ترین افراد به هیتلر نیز از جمله کسانی هستند که به آرژانتین گریخته بودند.

بسیاری دیگر از رهبران نازی، از جمله هیتلر یا خودکشی کردند یا به قتل رسیده و در مکانی نامعلوم دفن شده اند اما به نظر می رسد حتی با گذشت سالها از جنگ جهانی دوم، سرنوشت فرماندهان فراری ارتش نازی آلمان و گشتاپو به شکلی مشابه با رهبران خود به پایان می رسد.

در تمام این موارد، جسد این جنایتکاران در مکانی نامعلوم دفن شده تا از تبدیل شدن آنها به معبدی برای نئونازی ها که فعالیت آنها رو به گسترش است، جلوگیری شود.

هنوز بعد از گذشت تقریبا ۶۸ سال از پایان جنگ جهانی دوم، محل دفن جسد هیتلر مشخص نیست و باقیماندۀ جسد ژوزف گوبلز، وزیر تبلیغات هیتلر که به همراه همسر خود بعد از پایان دادن به زندگی شش فرزندشان، خودکشی کردند، بارها پیش از سوزانده شدن، نبش قبر شده و محل آن تغییر یافت.

شاید دفن جسد اریش پیریبکه در مکانی نامعلوم و مخفی نگهداشتن گور وی، امروز دشوارتر از چند سال پیش باشد بویژه اینکه از روز انتشار خبر مرگ وی، هواداران راست گرا و نئونازی های ایتالیا تلاش می کنند که مانع این امر شوند. و شاید سوزاندن پیکر اریش پیریبکه و پخش خاکستر وی در رودخانه ای همچون سلف وی گوبلز تنها راه چاره برای پیشگیری از این امر باشد اما معلوم نیست چه کسی باید این تصمیم را بگیرد. حتی مقامات روستای زادگاه اریش پیریبکه نیز اعلام کرده اند حاضر نیستند جسد وی را در گورستان این روستا به خاک بسپارند.

4949

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 317918

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
4 + 8 =