دلم تنگه از این دنیا بیا ای دوست شادش کن
بگو کفاش دوران را که: با قالب گشادش کن!
خدایا من بهت گفتم غمم را کم بکن، کم کم
غلط کردم اگر گفتم بیا کم کم زیادش کن!
شده ماشین بخت من ز راه زندگی پنچر
بیا از لطف پنچرگیری اش بنمای و بادش کن!
نمی‌خواند زن من خرج و دخلش هیچگه با هم
هو پیداخان، زن من را وزیر اقتصادش کن!
ندیدم بنده خیری از تمدن‌های امروزی
خدایا کشور ما را مثال عهد مادش کن!
خدایا هر که از غم پشت ما را کرده اینسان خم
خمش کن، چوب خشکش کن، مثال این مدادش کن!
لب کلفت. توفیق. شماره 9 تابستان 1344
6060
نظر شما