پیش از این خبرهای موثق حاکی از گم شدن چندین ساختمان ! و ماشین دولتی و همچنین برداشت 16 میلیاردی و قضیه ساختمان لادن تردیدهایی را نسبت به صداقت دولت قبل ایجاد کرده بود.
حالا که گزارش تحقیق و تفحص از سازمان تامین اجتماعی و شرکت شستا روی میز نمایندگان مجلس است و گزارشش در صحن مجلس قرائت شده به نظر می رسد که عنوان پاکدست ترین دولت تاریخ که همواره از سوی دکتر محمود احمدی نژاد عنوان می گردید برازنده دولت قبلی نباشد.
در طی این سالها، آئینه روزگار ،زندگی مردم شریف را رنجور می نماید.این نه به دلیل کج بودن آئینه فلک است و نه به سبب سیاه کاری مردم و غرغر بیجا که ایرانی جماعت شریف است و نجیب است و پرتحمل.
رنجوری مردم از این بود که دولت قبلی به رغم تمام شعار هایش "از آوردن پول نفت بر سر سفره مردم تا پاکدست بودن در تمام تاریخ" عمده هم و غم خود را نه صرف معیشت و عزت ملت که به حواشی گذرانید و نظر کارشناسان و صلحا و دلسوزان را به هیچ گرفت و تصور گزاف می نمود که مردم از شرایطشان راضی اند!
با این همه ،چه در یکی دوسال آخر دولت احمدی نژاد که کم کم حرف هایی از پول های سرگردان و گم شده و بذل و بخشش های عجیب و غریب به بیرون درز کرده بود و چه اکنون که به استناد به آمار و ارقام و اسناد قانونی و گزارش های مربوط مثل همین گزارش تحقیق و تفحص از سازمان تامین اجتماعی و سازمان معظم شستا،باید دعا کنیم دیگر هیچ مخفی کاری خاصی از دولت قبلی وجود نداشته و یا باقی نمانده باشد و گزارش تحقیق و تفحص اخیر آخرین نمونه باشد.در غیر اینصورت و متاسفانه شعار معروف احمدی بای بای این بار دیگر به احتمال فراوان به وقوع خواهد پیوست.
که اگر این اتفاق بیفتد دلهای فراوان خواهد شکست.و هزینه ها ی جانبی فراوان خواهد بود،اگرچه روشنایی حقیقت از تاریک ترین فضاها نیز با موفیقت سر برخواهد آورد.و راستی و راستی پیمایی سرلوحه هر وطن پرست میهن دوستی باید باشد و باکی از کشف خیانت در امانت مردم، نباید به دل هیچ دولت مرد صادقی رسوخ کند.
در این راستا برخی تصور می کنند که این گزارش 100 روزه فعالیت دولت بوده که احمدی نژاد را به صرافت مناظره انداخته اما قضیه فراتر از این حرف هااست.و در این زمینه برخی می گویند گمنامی و آبرو مندی بهتر از هرچیز است و برخی اعتقاد دارند گمنامی هرگز و حتی بدنامی را بهتر از گمنامی و یا فراموش شدن در نظر می گیرند.
این مهم در تمامی زمینه ها و آدم ها هست.از فرد ورزشکار تا فرهنگی و سیاست مدار گرفته تا آدم ساده و عامی و عادی می تواند نظرش نسبت به گمنام ماندن و فراموش شدن و یا بدنام ماندن و مشهور شدن متفاوت باشد.
آئینه روزگار زندگی مردم را به راستی به خود آنان نمایش می دهد.مسبب این رنجوری می خواهد چه بگوید؟
نظر شما