به بهانه عروج مرد تیترهای جنجالی ورزشی
18 سال قبل، روز شنبه 20 بهمن ماه 75 نخستین شماره روزنامه «خبر بین‌الملل» روی میز كیوسك‌های مطبوعات كشور موجودیت خود را اعلام كرد.
از حدود دو، سه هفته مانده به این روز و پس از اعلام مجوز چاپ روزنامه «خبر» مشورت‌هایی را برای تصدی دبیری سرویس ورزشی روزنامه با اهالی فن و دوستانی نظیر میرحسین حسینی اولین سردبیر و حجت‌ا... جیرودی دبیر وقت اجرایی روزنامه خبر آغاز كردم و پس از بحث‌های طولانی مرحوم ناصر احمدپور را معرفی كردند. خبرنگاری پرتلاش و با پشتكار، مربی فوتبال، آشنا به مسائل سینمایی و ورزشی كه به دنبال كسب جایگاه رفیع در مطبوعات و شهرت بود. جوان 38 ساله‌ای كه حرفه خبرنگاری را از 20 سالگی با مرحوم حسین فكری در روزنامه «روزنه ورزش» آغاز كرد و قبل از آن هم با نشریات «عصر آزادگان»، «ابرار ورزشی» و هفته‌نامه «آینده» همكاری داشت.
در صحبت‌های اولیه به ایشان گفتم هیچ تعلق خاطری به چپ و راست و آبی و قرمز و... ندارم و می‌خواهیم همه در خدمت ورزش كشور آن‌هم از طریق همین یك صفحه ورزشی باشیم و به پیشرفت آن كمك كنیم. او هم چنین كرد و الحق در خدمت ورزش بود. به دلیل علاقه‌ام به ورزش یك سال بعد پروانه انتشار «خبر ورزشی» را دریافت كردم و پیشنهاد سردبیری این روزنامه را به او دادم و تأكیدم بر رعایت خط قرمزها همان ورود به حیاط خلوت اهالی ورزش از ورزشكار گرفته تا مربی و سرپرست و مدیر و تماشاچی بود و اینكه همه آزادند در چارچوب قانون برای ارتقای ورزش كشور به نقد و تحلیل بپردازند.
مرحوم احمدپور هم با قبول شرایط با كادری از جوانان پخته و ناپخته كار را آغاز كرد و از همان نخستین شماره با تیترهای جنجالی و جذاب كه نقل مجلس ورزشی‌ها شده بود خبر‌ورزشی را یك پله بالاتر از دیگر نشریات ورزشی قرار داد، ثابت‌قدمی و جدیتش در كار الحق والانصاف پایه دوست داشتن خبر‌ورزشی را در دل ورزش‌دوستان چنان كاشت كه حتی با رفتنش از «خبر ورزشی» نیز این پایه سست نشد و تاكنون این روزنامه همچنان پیشتاز نشریات ورزشی فارسی‌زبان دنیاست، كاری كه اكنون علی جوادی و یارانش با صلابت و شایستگی آن را ادامه می‌دهند.
مرحوم احمدپور پنج سال بعد با گرفتن امتیاز روزنامه برادرش، كامران از خبر ورزشی رفت و با كوشش او روزنامه 90 را منتشر كرد و پس از چندی آنجا را هم ترك كرد و در نشریات دیگر مشغول شد.
پس از 7 سال به دنبال تغییراتی در «خبر ورزشی» و اینكه احساس می‌كرد می‌تواند بار دیگر در «خبر ورزشی» حضوری مؤثر داشته باشد، در فروردین سال 87 تمایلش را به این حضور اعلام كرد و بار دیگر سكاندار تحریریه «خبر ورزشی» شد ولی این بار نیز تنها 11 ماه مهمان ما بود و پس از آن برای مدتی از صحنه روزنامه‌نگاری دور شد تا اینكه از حدود دو سال قبل به این صحنه برگشت و آخرین تیترهایش را در روزنامه «هوادار» به هوادارانش هدیه داد اما اجل مهلتش نداد تا بیش از این طرفدارانش از تیترها و تحلیل‌هایش بر سر شوق آیند.
فوت نابهنگام «ناصر» 56 ساله اندوهی در دل ورزشی‌ها كاشت و آه و افسوس را بر دل‌های دوستانش نشاند، چه كسی از این گروه باور می‌كند كه دیگر «ناصر» در جمع آنها نیست و حالا نوبت خودش است كه تیتر اول جنجالی روزنامه‌های ورزشی باشد.
زنده‌یاد «ناصر احمدپور» را بی‌شك می‌توان روزنامه‌نگار ماندگار روزنامه‌های ورزشی دانست، از این پس جای خالی تیترهای جنجالی و خاطره‌انگیزش خالی است! تیترهایی همچون «مُردیم تا بردیم»، «فوتبال لباس رزم پوشید»، «همین امشب را داریم!» و... كه هر یك در جای خود لذت و دردسر خاص خودش را داشت! و چون به مذاق كسانی خوش نمی‌آمد فوراً قلم و كاغذ به‌دست راهی دادگاه می‌شدند تا احضارمان كنند و همین تیترها بود كه خبر‌ورزشی را هم صاحب مقام و كمال كرد و هم صاحب بیشترین احضاریه‌ها و جریمه‌های مطبوعاتی! اما هیچ‌كدام از این‌ها مانع از حركت غیر برگشت احمدپور نبود.
بی‌شك ردپای خاطرات «احمدپور» در ذهن و دل‌های ورزش‌دوستان ثبت است و یادش فراموش نخواهد شد. ضمن تسلیت به خانواده محترم «احمدپور» خصوصاً همسر گرامی‌‌اش و اهالی ورزش و ورزشی‌نویسان برای آن مرحوم آمرزش و مغفرت مسئلت می‌نمایم.
4141
نظر شما