ایسنا نوشت:

با پیشرفت نانو تکنولوژی و ورود آن در عرصه ورزش بحث‌هایی در مورد درست بودن یا نبودن به کارگیری نانو تکنولوژی در رشته‌های ورزشی به وجود آمده است.

تاریخ ورزشی نشان می‌دهد که طی سال‌های متمادی بحث‌های زیادی بر سر سریع‌تر بودن، قوی‌تر بودن و بهتر بودن در حوزه‌های ورزشی وجود داشته است. یکی از زمینه‌هایی که باعث پیشرفت‌های زیادی در عرصه ورزش شده، علم نانو تکنولوژی است.

تکنولوژی نانو در واقع تکنولوژی است که در ابعاد کوچک‌تر از ۱۰۰ نانو متر تحولاتی ایجاد می‌کند تا کارایی افزایش یابد. در همه زمینه‌های ورزشی، تنیس، اسکی، شنا، دوچرخه‌سواری و گلف تحولات تکنولوژی نانو محسوس بوده‌اند و این تکنولوژی تاثیر زیادی بر پیشرفت این ورزش‌ها داشته است. این تکنولوژی می‌تواند در سال‌های آینده چهره جدیدی از ورزش بسازد، اما سوال این جاست که آیا باید اجازه بدهیم که چنین تحولاتی ایجاد شود؟

این تکنولوژی تغییراتی در حد صدم ثانیه ایجاد می‌کند که می‌تواند در برد و باخت ورزشکاران تاثیرگذار باشد. گذاشتن یک قدم زودتر یا دیرتر در ورزش می‌تواند نتیجه‌ را رقم بزند.

تکنولوژی به طور مداوم تغییر می‌کند. هنوز راه زیادی وجود دارد تا بتوانیم بگوییم تکنولوژی ورزشکاران را ماشینی کرده است. با این حال آنچه واضح است این است که نمی‌توان از ورود تکنولوژی به عرصه ورزش جلوگیری کرد، اما در عین حال اکثر کارشناسان معتقدند افزایش کارایی صرفا باید بر اساس تمرین و آمادگی جسمانی باشد و هرگونه بهبود عملکرد توسط مسائل متفرقه جوانمردانه نیست.

با کمک علم تکنولوژی توپ‌های تنیس دوام بیشتری پیدا کرده‌اند، چوب‌های گلف قدرت بیشتری پیدا کرده‌اند، مایوهای شنا هیدرو دینامیک شده‌اند و وزن دوچرخه‌ها کمتر شده است. برای مثال فریم دوچرخه‌ها در حال حاضر از فیبرهای کربنی ساخته می‌شوند. نسبت قدرت به وزن این فریم‌ها ۱۸ درصد بیشتر از آلومینیوم و ۱۴ درصد بیشتر از استیل است. فریم‌های دوچرخه در حال حاضر می‌توانند، زیر پانزده پوند وزن داشته باشند، اما اغلب برای این که برای مسابقه مناسب باشند بالای ۱۵ پوند وزن دارند. برای دوچرخه‌سواران حرفه‌ای سبک بودن فریم‌های دوچرخه بسیار مهم است و می‌تواند مفید باشد.

دکتر مارتین، استاد معلم ورزش از دانشگاه یوتا در این بازه آزمایشی انجام داده است، او ابتدا زمان دوچرخه‌سواری یک دوچرخه‌سوار با دوچرخه پانزده پوندی را در یک مسیر پنج کیلومتری اندازه‌گیری کرد و سپس همین اندازه‌گیری را بر روی یک دوچرخه با وزن پنج پوند بیشتر انجام داد. نتیجه‌ نشان داد که این اختلاف شش ثانیه در زمان دوچرخه‌سواری تفاوت ایجاد می‌کند.

مثال دیگر برای تاثیرگذار بودن تکنولوژی نانو، مایوهای IZR اسپیدو است این مایوها باعث شکسته شدن ۱۶۸ رکورد شنا در دنیا شد و ۹۰ درصد مدال آوران طلا در مسابقات بیچنیگ ۲۰۰۸ از این مایوها استفاده کردند. بعد از مدتی استفاده از این مایوها ممنوع شد زیرا مسئولان معتقد بودند که استفاده از آن‌ها مسابقه را ناعادلانه می‌کند.

آژانس ضد دوپینگ جهان نوعی دوپینگ به نام «دوپینگ تکنولوژی» را به رسمیت شناخته است و سعی دارد با چک کردن تکنولوژی‌های مورد استفاده ورزشکاران از غیر عادلانه بودن مسابقه جلوگیری کند.

جیم پری، استاد مطالعات المپیک از دانشگاه گویشام لندن معتقد است: باید تفاوتی بین انجام دادن آنچه ضد قانون است و معرفی چیزی که جدید است و در واقع مخالف قانون نیست وجود داشته باشد.

قوانین مسابقات توسط انجمن‌های بین‌المللی ورزشی تعیین می‌شوند . با این حال باید این قضیه را در نظر گرفت که تکنولوژی نانو می‌تواند به بهتر شدن ورزش کمک کند.

به گزارش ایسنا، در حال حاضر پیشرفت تکنولوژی هنوز به اندازه‌ای نرسیده که بتواند تاثیر قابل ملاحظه زیادی داشته باشد، اما در آینده نه چندان دور شاید بتواند سرنوشت یک رقابت ورزشی را مشخص کند. باید منتظر ماند و دید آیا در صورت بروز این اتفاق پدیده مبارزه با دوپینگ فناوری به وجود خواهد آمد یا نه. البته وادا در حال حاضر وسایل و تجهیزاتی که به طور مستقیم کارایی بدنی ورزشکاران را افزایش می‌دهد را ممنوع کرده که برای نمونه می‌توان به استفاده از لباس‌های یونی اشاره کرد، اما هنوز واکنش جدی نسبت به موارد دیگر نشان نداده است.

 

23503

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 368465

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 3 =