روابط عمومی کانون مربیان فوتبال نوشت:گلوله‌های برفی که دریکی از آخرین روزهای پر برف پایتخت روی سر معلم اخلاق آوار شد، سونامی بی‌اخلاقی‌هایی بود که کمی پس از مرگ قهرمان قصه، ریشه‌های فوتبال اخلاق‌گرا را از بین برد.
فرا رسیدن بیست‌ودومین سالمرگ پرویز دهداری می‌تواند باب واکایی در نوع برخورد مربی و بازیکن در فوتبال هنوز سنتی ما را بگشاید. پرویز دهداری پس از استعفای 14 بازیکنی که به زعم خودشان از سخت‌گیری‌های بی‌مورد او به ستوه آمده بودند، با عده‌ای جوان، تیمی ستایش‌آمیز ساخت. تیمی با ستاره‌های بعد از او؛ ستاره‌هایی مثل احمدرضا عابدزاده، جواد زرینچه، مجتبی محرمی، مرتضی فنونی‌زاده و ... .
تیم ساخته «معلم اخلاق» و «متهم به ستاره‌گریزی» در همان دور اول مقدماتی جام‌جهانی 1990 حذف شد و او در بازی روز برفی با گلوله برف تماشاگران برای همیشه رفت اما نامش نه به خاطر اخلاق‌گرایی بلکه گشودن باب جدیدی در تعامل بین مربی و بازیکن جاودانه ماند.
دهداری هر چند با برخی شاگردانش رابطه صمیمانه‌ای داشت اما هرگز اجازه نمی‌داد اقتدارش در هاله روابط نزدیک و دوستانه ازبین برود، منش و فلسفه‌ای که می‌تواند الگو و سرمشق تمام مربیان جوانی باشد که به دنبال یک الگوی ایده‌آل می‌گردند.
دهداری و فلسفه‌اش برای آنها، سرمشقی قابل اعتنا و معتبر است، مربی و معلمی که میراث فنی‌اش توسط مربیان پس از او به افتخاراتی مانند قهرمانی در پکن 90 منجر شد. ای‌کاش باید و نباید‌هایش در این فوتبال، بی‌استفاده نماند.
251 41
نظر شما