ظلمی که صدام در حق ایرانی ها کرد/ماجرای معاودین از عراق چیست

پدر بزرگ می گوید:« حوالی دهه 30 هجری شمسی از آنجاییکه در استان ایلام و مناطق اطراف وضعیت شغلی و کسب درآمد چندان مناسب نبود برای رهایی از این مشکل و کسب نوعی درآمد یا به قول خودش لقمه ای نان باید بین مهاجرت به تهران و یا بغداد سرانجام یک گزینه را انتخاب می کردیم».
به گزارش کردپرس ، وی در حالیکه سعی میکند آن سالهای دور از دهه 30 شمسی را به خوبی به یاد آورد در ادامه می گوید: ما سرانجام شهرستان فعلی بدره را در استان ایلام ترک و شهر بغداد را بخاطر اینکه نزدیک تر به استان ایلام بود و هم اینکه اقوام و نزدیکان زیادی در آنجا داشتیم که قبل از ما به انجا رفته بودند و ارتباطات هم راحت تر بود انتخاب کردیم.
پدر بزرگ ادامه داد: بعد از این تصمیم در بغداد و یا مناطق اطراف آن استقرار پیدا کردیم و البته قبل از ما ایرانیان زیادی از سالهای قبل آنجا مستقر شده بودند و علاوه بر اینها عده زیادی نیز که بیشترشان به دنبال تحصیلات دینی و حوزه وی بودند از شهرهای دیگری همانند اصفهان،شیراز، مشهد و جاهای دیگر نیز در کشور عراق زندگی می کردند.
ایلامی هایی که در عراق صاحب کسب و کارهای کلان شدند
این پیرمرد سرد و گرم کشیده روزگار که اطلاعات بسیار ارزشمندی از دو کشور ایران و عراق دارد همچنین می گوید: بعد از استقرار در عراق و بغداد اولین کاری که انجام دادیم این بود که برای گرفتن ویزای اقامت دائم به اداره سفر و اقامه عراق که در کراده بغداد مستقر بود مراجعه کردیم و طبق قوانین عراق رسماً به عنوا ن شهروندان ایرانی مقیم عراق پذیرفته شدیم و از همه حقوق آنه کشور برخوردار شدیم.
وی ادامه داد: بعد از اخذ این سند تابعیت زندگی و کسب و کار خود را در بغداد و دیگر شهرهای عراق آغاز کردیم تا اینکه کم کم وضعیت معیشتی من و هزاران کرد فیلی دیگر رونق گرفت.
در این گیرو دار و پس از گذشت سالیان، بسیاری از این افراد راه پیشرفت و ترقی را در پیش گرفتند و از مشاغل شاگردی به استادی، از دست فروشی معمولی به تجارت کلان و از سکرات( فروش قطعات دست دوم) به صنعت و از باربری در بازار به عضویت در اتاق بازرگانی عراق راه پیدا کردند.
البته این مسیر پیشرفت و طی کردن این مسیر های ترقی به این آسانی ها هم نبود چرا که کسب این عنوانها با زحمت و دشواری فراوان و به قیمت هدر رفتن جوانی بسیاری از این ایلامی های مقیم عراق امکان پذیر شد.
سال 1980 و مصوبه جنجالی 666 شورای فرماندهی حزب بعث عراق
به گواهی بسیاری از ایرانی ها و کردهای فیلی مقیم عراق ، سال 1980 نقطه تاریکی در کتاب قطور سرکوب گری های رژیم بعث عراق به حساب می آید.
رژیم بعثی صدام که تا قبل از این تاریخ توانسته بود قدرت خود را تا حدودی مستحکم کرده و اطرافیان خود را پاکسازی کرده بود اینبار گوشه چشم خود را به سمت ایران دوخته بود.
در یکی از روزهای سال 1980 صدام حسین که در یک پیک نیک خانوادگی در مرز ایران به سر می برد با اشاره به پسر خود عدی که آنزمان جوانکی بیش نبود و با اشاره به قلمرو ایران و باغهای سرسبزی در مرز که از دور می دید، از قصد خود برای تعرض به ایران خبر داده بود.
در روزهای بعد از این تاریخ و زمانیکه وی از مخالفین اطراف خود رها شده بود به سراغ ایرانی الاصل های مقیم عراق آمده بود که آن روزگار بخشهای مهمی از اقتصاد عراق را در دست داشتند.
اخراج رقت بار و تاریخی کردهای ایلامی مقیم عراق
صدام در این باره گفته بود: قصد دارد تجارت و بازرگانی عراق را از دست این دسته از آدمها در عراق رها کند و از آنجایی که به شدت گرایشهای ناسیونالیستی و سوسیالیتی داشت توانست به سرعت نیات خود را درمورد ایرانی های عراق عملی کند و این تقریبا همزمان شده بود با آغاز تجاوزات وی به مرزهای ایران.
او توانست در این زمان به سرعت مصوبه ای به نام 666 را در سال 1980 به تصویب و امضای اعضای شورای فرماندهی عراق از جمله طارق عزیز، طاها یاسین رمضان برساند.
رئیس جمهور عراق بعد از این تصمیم ، ایرانی های مقیم عراق را که اکثر آنها ایلامی ها و کردهای فیلی مقیم عراق بودند را که از قبل شناسایی کرده بود در یک اقدام تاریخی و البته نکوهش بار و به شکل رقت باری از کشور عراق اخراج و رهسپار مرزهای ایران می نماید.
یکی از نوه های پدربزرگ در باره آن حادثه تاریخی دردناک می گوید: نیمه های شب ما را گروه گروه به سمت مرزهای ایران روانه کرده و در بیابانی در نزدیکی های خانقین و مرز خسری رها کردند.
«معاودین عراقی» عنوان اشتباهی که بعدها رایج شد
او می گوید : در حالیکه تا آن لحظه نمیدانستیم کجا هستیم و برای چه به آنجا آورده شده ایم در آن شرایط سخت به ما گفتند : در آن نزدیکی ها مرزهای ایران است بروید و پشت سرتان را هم نگاه نکنید در غیر انصورت ما دستور شلیک داریم. و چنین شد که ما چنند ساعت بعد خود را در مرز خسروی و بعد هم در اردوگاه مرزی دیدم که البته چون ایرانی بودیم به سرعت مرخص شدیم و به ایران آمدیم.
این معاود از عراق در ادامه تصریح کرد: بعد از مرخص از آن اردوگاه به هر یک از ما برگه ای را دادند که عنوان « معاود از عراق» روی آن نوشته شده بود که معنی آن رانده شدگان از عراق بود.
وی افزود: متاسفانه در سالهای گذشته در همه اظهار نظرها برای این افراد عنوان معاودین عراقی را بکار برده اند که عنوانی غلط است و صحیح آن همان معاود از عراق است.
پیگیری دریافت غرامت معاودین از دولت عراق بعد از سقوط صدام
ماجرای معاودین از عراق و روزگاران سخت زندگی این افراد در شهرهای مختلف ایران و خصوصاً استانهای ایلام، کرمانشاه و تهران در سالهای جنگ و پس از آن ادامه پیدا کرد تا اینکه بعد از جنگ خلیج فارس دولت صدام سقوط کرد.
پس از سقوط دولت صدام، دادگاه عالی عراق بر اساس ماده 11 قانون دادگاههای جنایی این کشور مصوب سال 2005 ، به شماره 10 را تحت عنوان پیگیری جنایات نسل کشی رانده شدگان از عراق به ایران تعریف و ارائه داد که پیرو آن دولت منتخب عراق در نشست شماره 48 خود که در تاریخ 8/12/2010 برگزار شد مصوبه دادگاه جنایی عراق را در تاریخ 29/11/2010 به تصویب رساند.
پس از این مصوبه ، پارلمان عراق نیز مصوبه ای را مبنی بر اعاده حقوق همه رانده شده گان از عراق اعلام و مورد تأکید قرار داد.
مشکلات تابعیتی معاودین از عراق
در این بین البته گروهی از معاودین به هنگام اخراج از عراق فقط تابعیت ایرانی را داشته اند که به دلیل عدم احراز تابعیت عراقی آنها در این سالها از لحاظ احقاق حقوق خود همواره مورد ستم قرار گرفته و امروزه نیز برای دستیابی به حقوق خود از طریق مسئولین ایرانی و عراقی در تلاش هستند.
در این ارتباط در استفساریه ای که جهت تحقق خسارات این گروه معاودین ، از معاونت کنسولی وزارت امور خارجه ایران به عمل آمده است گفته شده است این افراد باید از طریق مراجعه حضوری یا گماشتن وکیل اقدام به غرامت خواهی از دولت عراق کنند.
همچنین سفیر ایران در عراق در این ارتباط و در خصوص این استفساریه به کردپرس می گوید: این افراد باید با حضور در عراق یا از طریق گرفتن وکیل تقاضاهای خود را مطرح کنند.
حسن دانایی فر ادامه داد:ایرانیان رانده شده از عراق از این طریق می توانند غرامت مربوط به اموال منقول و غیرمنقول خود را از دولت عراق تقاضا نمایند و البته سفارت ایران در عراق نیز در مراحل مختلف از این افراد و یا وکلای آنها حمایت کرده است.
نماینده مردم ایلام در مجلس شورای اسلامی و عضو کمسیون ملی و سیاست خارجی نیز در این باره گفت: این گروه از معاودین چون ایرانی اند لازم است به هر شکل ممکن مورد حمایت قرار گرفته و حقوقشان محقق شود.
دکتر شوهانی افزود: معاونت کنسولی بایستی به این گروه از معاودین کمک کرده و از آنان به هر شیوه ای حمایت کند.