چندان اميدي وجود ندارد كه مجلس دهم بتواند دربعد اقتصادي موفقيتي براي كشور به وجود آورد ودشواري‌هاي اقتصادي ما به گونه‌اي است كه آبي از استخر مجلس دهم گرم نخواهد شد. بنابراين بعد از خداوند بايد چشم و اميد به دولت روحاني داشت اما دولت روحاني نيز با كوهي از مشكلات دست به گريبان است. برخلاف تصور بسياري نه مجلس مي‌تواند چندان اقتصاد ايران را نجات دهد و نه دولت فعلي و نه هيچ ركن ديگري توان خارج كردن اقتصاد ايران از ركود را دارد.
اقتصاد ايران يك اقتصاد ناكارآمد دولتي است و مادامي كه اقتصاد، دولتي باقي بماند تنها تحولي كه در آن صورت مي‌گيرد فساد بيشتر است. روحاني در شرايط فعلي نمي‌تواند ساختار اقتصادي ايران را از حالت دولتي خارج كرده و آن را تبديل به اقتصاد آزادي كند كه نتایج خود را در تركيه، برزيل و هند نشان داده است.
علت نگراني، باقي ماندن اقتصاد در حالت دولتي نيست بلكه علت اين نگراني آن است كه نزديك به دوسال قبل كه روحاني رئيس‌جمهور شد كارشناسان اقتصادي تخمين زدند ايران حدود شش ميليون بيكار دارد اگر ظرف دوسال گذشته اين شش ميليون بيكار افزايش پيدا نكرده باشد، كاهش هم پيدا نكرده است. اين حجم بيكار از جمعيت ايران، ركود بي‌سابقه كه اقتصاد ايران را چون يك اختاپوس در خود فرو برده است و نفتي كه به حدود 30 دلار در بشكه كاهش قيمت داشته، نشان مي‌دهد كه اقتصاد ايران در شرايط اضطراري است حتي اگر تحريم‌ها لغو شود و اندوخته‌هاي بلوكه‌شده ايران وارد اقتصاد شود ولي در بهترين حالت اين اندوخته‌ها تنها يك مُسكن است و نمي‌توانند اقتصاد ايران را به يك اقتصاد شکوفا تبديل كنند لذا مشكلات ادامه پيدا خواهد كرد و بعيد است كه روحاني در يك سال و اندي آینده بتواند اقتصاد ايران را از حالت دولتي خارج كند لذا مشكلات اقتصادي همچنان ادامه خواهد يافت. مگر اينكه معجزه‌اي شود و قيمت نفت افزايش يابد كه به نظر نمي‌رسد در دو سال آينده تحولي در قيمت نفت حاصل شود.
البته اگر دولت احمدي‌نژاد بر سركار بود اسكناس بدون پشتوانه چاپ مي‌كرد و چندان برايش مهم نبود كه در آينده وضع اقتصادي چه خواهد شد اما دكتر طيب‌نيا و ساير كساني كه فرمان اقتصادي دولت یازدهم را در دست دارند اجازه نمي‌دهند كه اسكناس بدون پشتوانه توسط دولت چاپ شود. خصوصا آقاي طيب‌نيا دقت زيادي دارد كه انضباط مالي حكمفرما شود. فرمول طيب‌نيا فرمولي اقتصادي - كارشناسي است كه در بلندمدت جواب مي‌دهد اما در ايران کمتر كسي به دنبال راه‌حل بلندمدت است. همه همچون احمدي‌نژاد دنبال راه‌حل‌هاي كوتاه‌مدت هستند. مردم به دنبال اين هستند كه احساس كنند وضع مالي خوبي دارند و اين كه در بلندمدت اقتصاد چه می‌شود چندان اهميتي ندارد. در چنين شرايطي آقاي روحاني تنها يك راه دارد كه به تلويزيون برود و واقعيت‌ها را با مردم بازگو كند. بهتر است روحاني به مردم بگويد در هشت ماه گذشته از 37هزار ميليارد توماني كه ميزان بودجه عمراني كشور بود نتوانسته‌ايم بيش از 10هزار ميليارد تومان تامين كنيم اين در صورتي است كه ماهانه حدود چهار هزار ميليارد تومان براي يارانه مي‌پردازيم يعني دو ماه پرداخت يارانه برابر با دو ماه بودجه عمراني كشور است!
چنين مواردي واقعيت‌هاي هولناك اقتصاد ايران است و روحاني بايد اين موارد را با مردم در ميان بگذارد. رئیس‌جمهور بايد اعلام كند كه با پرداخت يارانه نمي‌توان به صورت جدي به فكر حل مشكل چند ميليون بيكار بود. وي بايد به مردم بگويد با نفت 30 دلاري و با پرداخت يارانه چهارهزار ميلياردي در ماه نمي‌توان به فكر خروج از ركود بود. روحاني با بايد به صراحت و بي‌پرده با مردم سخن بگويد يا شاهد به قدرت رسيدن احمدی‌نژاد ثاني باشيم.
2727
نظر شما