رشد فن آوری و پیشرفت های پرشتاب آن، در کنار مزایایی که دارند معایبی را نیز با خود به همراه داشته که تجهیزات و وسایل ارتباطی از مصادیق بارز این مسئله می باشد. در واقع امروزه می توان از اینترنت، تلفن، تلفن همراه و دیگر دستگاه های مختلف ارتباطی به عنوان شمشیری دولبه یاد کرد به طوری که از یک سو برای تسهیل ارتباطات و از سوی دیگر به منظور جاسوسی و پایش اطلاعات مورد بهره برداری قرار می گیرند.
ادوارد اسنودن، کارمند آژانس امنیت ملی آمریکا در گفتگو با گاردین گفته است: "من نمی خواهم در کشوری زندگی کنم که در آن تمام مکالمات تلفنی شنود می شود." با توجه به افشاگری های اسنودن و اطلاعات موجود امروزه دیگر هیچ شهروند، سازمان یا نهادی در آمریکا و بسیاری از کشورهای دیگر از امنیت و حریم خصوصی لازم برخوردار نیستند. با گسترش فن آوری و ابزارهای پیچیده و پیشرفته تر لزوم مراقبت و محافظت در برابر آسیب های احتمالی مربوطه اهمیتی روزافزون پیدا کرده است.
در جهان امروز، که در حدود یک سوم افراد به اینترنت دسترسی دارند و اغلب شرکت ها، موسسات و دولت ها برای کار روزانه خود شدیدا به رایانه و ابزارهای ارتباطی نیازمندند، مسئله امنیت رایانه ای برای دولت ها و موسسات، و حتی افراد معمولی به یک مسئله استراتژیک مهم تبدیل شده است.
برخی اتفاقات طی سال های اخیر همچون از کار افتادن بخشی از سیستم رایانه ای استونی در سال 2007، سرقت اطلاعات سرورهای پنتاگون در سال 2012 و همچنین خسارت کرم اینترنتی "استاکس نت" به برنامه هسته ای کشور در سال 2010 موجب تشدید این تصور شده که حملات سایبری در زمره تهدیدات اصلی برای دولت ها، جوامع و اقتصاد جهان به شمار می روند.
در سال 2011، اخباری منتشر شد مبنی بر آنکه چین یک شرکت جاسوسی دارد. این خبر آن هم پس از به روز رسانی شبکه "گاست نت" توسط این کشور، مزیدی بر علت چین هراسی آمریکا شده است. وسعت این شرکت چینی و تنوع اهداف مورد نظر آن، یعنی شرکت ها، دولت ها و سازمان های بین المللی، و همچنین تجهیزات اختصاص یافته به آن، موجب شد که فعالیت های این شرکت به یک عملیات بی سابقه در زمینه کسب اطلاعات تبدیل شود.
در چنین شرایطی، در مقابل ریسک های اینترنتی، پایه گذاری امنیت اطلاعاتی بر اساس راهکارهای تدافعی، به نظر بیش از پیش ابتدایی به نظر می رسد؛ زیرا به نظر می رسد که مهاجمان اطلاعاتی از عدم تقارن بین توانمندی تسلیحات دیجیتالی و ابزار پشتیبانی - تدافعی بهره می گیرند؛ حال آنکه تمرکزها بیشتر متوجه مقابله با طیف محدودی از تهدیدات است. در حالی که نقاط ضعف موجود در سیستم ها و حس مصونیت دولت ها از تهدیدات احتمالی، مهاجمان اطلاعاتی را برای تشدید عملیت های خود در سطحی گشترده تر و با ابعاد بزرگتر و جاه طلبانه تر تحریک می کند.
در حال حاضر سو استفاده روز افزون از نقصها و کاستی های سیستم های اطلاعاتی وشبکه های رایانه ای و تشدید نتایج ناشی از آن، که زیر ساخت های حساس، نظامی و یا دولتی را مورد هدف می گیرد، موجب شده اند که برخی از فعالیت های سایبری بدخواهانه همچون شلیک آتش جنگ قلمداد شده و مستلزم اقدامات تلافی جویانه اطلاعاتی یا فیزیکی باشند. در همین راستا نیز، کاخ سفید در سند "استراتژی بین المللی برای فضای سایبری" بر حق دفاع از خود در مقابل عملیات های اطلاعاتی - سایبری تاکید کرده است. این عناصر موجب شده اند که امکان ایجاد تخصیصات، تسلیحات و سازمان هایی با هدف دفاع سایبری، در چارچوبی گسترده تر از اسناد استراتژی های دفاع سایبری مورد بررسی قرار گیرد؛ که هدف اصلی و نهایی آن باید گذر از استراتژی دفاع ثابت بر پایه "خطوط دفاعی ماژینو" و ایجاد رویکردی با راهکارهای امنیتی گسترده تر باشد.
بدین ترتیب، کشورهای بسیاری تقریبا آشکارا اعلام کرده اند که خواستار تحول توانمندی های دفاع سایبری خود هستند (یعنی خواهان مجهز شدن به یک فرماندهی "ادهاک" و تجهیزات ضد حمله هستند.) تا توانمندی پاسخگویی به حملاتی که ممکن است زیر ساخت های اصلی بخش های حیاتی آنها را تهدید کنند را داشته باشند.
نظر شما