به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، پس از انتشار این خبر مدیران این سایت در پاسخ به آقا اسفندیار متنی را برای ما فرستادند که عینا در زیر می آید.لازم به ذکر است که «خواب تلخ» در این روزها در گروه هنر و تجربه روی پرده است و اتفاقا با استقبال خوبی هم مواجه شده است.پاسخ «کافه سینما» را بخوانید:
«سلام،امروز در سایت خبر آن لاین ، تیتر کذب و توهین آمیزی خطاب به رسانه ما نوشته شده است: "دروغ پردازی" در شرایطی که در خود متن از تعبیر "برداشت اشتباه" استفاده شده است. طبق قانون مطبوعات انتظار انتشار این توضیح و جوابیه به مطلب فوق را داریم.
1- ترکیب «بودجه و اجازه»، مربوط به دو خبر موجود در آن مطلب بود. در ضمن، در خبرها آمده بود که سازنده خواب تلخ، پروژه تازه‌اش را هم برای دریافت بودجه به نهادهای دولتی ارائه کرده. اگر این طور نیست، پس کاش این خبر اشتباه تکذیب شود.
2- فیلم شما را مسئولان و مدیران در گروه دولتی هنر و تجربه نمایش می‌دهند و نهادهای دولتی برای فیلم‌های کارگردان شما سرمایه‌گذاری می‌کنند، و این یادداشت در خبرگزاری دانشگاه آزاد منتشر شده؛ آن وقت می‌گویید این ما هستیم که سنگ مدیران را به سینه می‌زنیم؟
3- خواندن این جمله از زبان شما خطاب به کارمند ارشاد و مدیر گروه دولتی هنر و تجربه دردناک است. همین جمله‌ای که در متن یادداشت‌تان آورده بودید: «آقای علم‌الهدی لطفا رسیدگی کنید.» با ایجاد یک گروه دولتی متعلق به اقتصاد مرکزی، برای تحت پوشش قرار دادن استعدادهای جوان کشور، تحت عنوان هنر و تجربه، به خاطر رساندن هنرمند به همین نقطه و ذکر همین عبارت، مخالف بودیم و هستیم.
4- گفته‌اید که فیلم پرفروشی دارید که دولت در گروه هنر و تجربه، فقط سه چهار سئانس مناسب در هفته را به آن اختصاص می‌دهد. همین است که می‌‌گوییم در سیستم پیشنهادی کافه سینما، یعنی اقتصاد آزاد فیلم بسازید و نمایش بدهید، و نه این که زیر پوشش مداوم دولت باشید. اگر محصول‌تان به قول خودتان پرفروش است، پس در سیستم گردش آزاد سرمایه، به حق طبیعی خودش خواهد رسید.
5- از «فیلم تجاریِ کافه سینماپسند» نوشته بودید. اولا اگر بنا به گفته خودتان فیلم‌تان پرفروش است، پس درحوزه محبوب کافه سینما قرار می‌گیرید! نکته مهم اما این که، به نظرمان دوران این دو گانه سازی که هر که از سیستم دولتی خوشش نمی‌آید، پس از آن فیلم‌ها خوشش می‌آید گذشته است. بارها گفته‌ایم که فکر می‌کنیم تنها تقسیم بندی درست، فیلم خوب و و فیلم بد است. و فیلم‌های پرفروش و کم فروش، بهتر است در این سیستم داوری شوند. فیلم پرفروش، می‌تواند یک شاهکار سطح بالا باشد، یا یک اثر پیش پا افتاده. همان طور که یک فیلم دولتی، می‌تواند یک فیلم خوب باشد یا بد. به همین خاطر است که با وجود آن که خواب تلخ، در یک گروه دولتی به نمایش درمی‌آید و از سوی دولت حمایت و تبلیغ می‌شود، اما نقد نسبتا مثبتی از سوی نویسنده کافه سینما، درباره‌اش در این رسانه منتشر شده است. بحث اصلی ما سر یک روش و یک سیستم است، و نه تک تک محصولات.
6- این چرخه هنرمند معترضی که خودش در حال پول گرفتن و امتیاز گرفتن از همان سیستم مورد اعتراض‌اش هست، از عوارض اقتصاد مرکزی است. کافه سینما فکر می‌کند به نفع هنرمند و مملکت است که این مسیر به نفع استقلال فرد، اصلاح شود. در ضمن بر خلاف ادعای شما، اگر ارزش خبری داشته، اعتراض‌های پرشمار کارگردان شما، علیه همان سیستمی که از آن پول گرفته و فعلا دارد فیلمش را نمایش می‌دهد، بارها در کافه سینما منتشر شده است.
7- یک جای متن درباره ما نوشته‌اید: «برادر کراواتی»! بارها نوشته‌ایم که هنر و تجربه، بازگشت به الگوی شکست خورده سینمای دولتی دهه 1360 است. تصویری هم که منتشر کرده بودید، همین طور. این عبارت و تصویر (که یک بار دیگر این جا منتشرش کرده‌ایم)، دقیقا ما را به یاد تقسیم‌بندی‌ها و تعبیر و توصیف‌های آن سال‌های تیره و بسته انداخت. تیپ و شمایل آدم بدهای آن سال‌ها یادتان می‌آید؟ سرچشمه را درست شناخته بودیم. اشتباه نکرده بودیم. اما راستش، هیچ اجتماع تحول‌خواهی به گذشته‌اش برنخواهد گشت. به نظر ما که این طور می‌رسد.
کافه سینما
خرداد 1395»
5858
نظر شما