فرهاد نظری مدیرکل دفتر ثبت آثار و حفظ و احياء ميراث معنوي و طبيعي با اعلام این خبر گفت: از این تعداد 8 محوطه باستان شناختی نوبنیاد، تپه چل، تپه یاز، تام الله مدد، مادربیک، تپه کچولی سنگر، تپه قوش چاکر ، تپه خونی متعلق به استان خراسان رضوی و مربوط به دوره های اشکانی، ساسانی و قرون اولیه و میانی اسلامی، تپه اوچ ایاق با قدمت عصر مس و سنگ، عصر آهن، دوران میانی اسلامی از استان زنجان و تپه قلعه منصور خان متعلق به دوره اشکانی از استان چهار محال و بختیاری است.
نظری با تاکید بر اینکه این آثار از تاریخ ثبت، تحت حفاظت و نظارت سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری است گفت: هر گونه دخل و تصرف یا اقدام عملیاتی که منجر به تخریب یا تغییر هویت آن شود برابر مواد 558 تا 569 از کتاب پنجم قانون مجازات های اسلامی، تعزیرات و مجازات های بازدارنده جرم محسوب شده و مرتکب مشمول مجازات های قانونی خواهد شد.
او در ادامه با اشاره به اهمیت آثار تاریخی در خراسان گفت: خراسان بزرگ تاریخی با ساختار گونه گون و کهن زمین شناسی ، اقلیم متنوع و جاذب، موقعیت ویژه جغرافیایی، از قدیمی ترین دوران حیات، بستر فعالیتهای بشری بوده و به دلیل همین موقعیت خاص، کهن ترین، معروفترین و طو لانی ترین راه ارتباطی «جاده تاریخی ابریشم» از طریق خراسان , موقعیت شرق را به غرب مرتبط می ساخته است.
نظری گفت: مهمترین مقطع تاریخ خراسان در سرآغاز دوران تاریخی ایران با ورود اقوام «آریایی» به فلات ایران در آغاز هزاره اول ق.م پیوند می خورد . آریایی ها تازه وارداز طریق خراسان به سمت نجد ایران پیش رفتند و بخش اعظم آنها در خراسان و سیستان مستقر شدند . از این رو عمده حوادث آغاز تاریخ ایرانیان که در دو منبع «اوستا» و «شاهنامه فردوسی» ذکر شده است در مشرق ایران و در واقع در خراسان بزرگ رخ می دهد استان خراسان رضوی، قسمت نسبتا کوچکی از خراسان تاریخی است. سرزمینی که در گذشته نواحی بسیار گسترده ای را در بر می گرفته و قلمرویی یکپارچه داشته است. اما امروزه بخشی از آن شامل سه استان خراسان رضوی، شمالی و جنوبی و قسمت هایی از استانهای دیگر، در کشور ایران واقع است و بخشهای بزرگ تری از آن در کشور افغانستان و جمهوری های شمال و شمال شرق ایران قرار دارد.
23235
نظر شما