مریم
محمدپور: مجلس دهم حال و هوایی عجیبی را تجربه می کند، اگر ساختمان هرمی بهارستان عادت کرده بود 3 دوره نمایندگانی یکدست اصولگرا را به خود ببینید و به تبع آن چندان چالشی بر سر فراکسیون بندی های سیاسی نداشته باشد، حال در مجلس جدید با وضعیتی روبرو شده است که از قضا وزنه ها پایاپای جلو می روند، هم اصلاح طلبان دست بالا را در تصاحب کرسی ها دارند هم اصولگرایان. اما ماجرا آنجا جالب تر می شود که ببینیم در میانه همین اصلاح طلبان و اصولگرایان، هستند کسانی که قرارشان را بر با «این» و با «آن» نبودن گذاشته اند و با برچسب «مستقلین» خود را در مجلس دهم عرضه می کنند. مستقلینی که گویا هنوز تکلیف شان با مستقل صرف بودن یا زیرمجموعه یک جریان سیاسی بودن مشخص نشده است.
شورای عالی از کجا سر برآورد؟
رئیس مجلس عضو یک فراکسیون است و نزدیکانش در مجلس، عضو فراکسیون دیگری
هستند. این همان نقطه‌ای بود که فراکسیون بندی جریان راست مجلس دهم را مبهم کرد. این سوال که چرا علی لاریجانی در برابر انشعاب دوستانش در مجلس موضع‌گیری
نکرد و کجای معادلات مجلس قرار می‌گرفت وجود داشت تا اینکه زمزمه تشکیل شورای عالی
فراکسیونها پیش آمد. پیشنهادی که از سوی سومین فراکسیون سیاسی مجلس دهم ارائه شد تا براساس آن شورایی در مجلس تشکیل شود و اعضای شورای مرکزی آن ترکیبی از سه
فراکسیون باشند و در موضوعات مهم به جای اینکه هر فراکسیون به تنهایی تصمیم بگیرد،
شورای عالی فراکسیونها فرمان کار را در دست داشته باشد.
تدبیری که تا حدی حکایت از آن داشت که گویا قرار است لاریجانی چندان هم دور از همراهان سیاسی اش در مجلس نباشد و حتی فرای فراکسیون ها، فضای سیاسی مجلس را مدیریت و راهبری کند، این پیشنهاد اما از فراکسیون امید مورد استقبالی قرار نگرفت تا در نهایت این اصولگرایان مجلس باشند که تصمیم به عملیاتی کردن آن بگیرند، زمزمه ها حتی خبر از آن می دهد که قرار است باز هم علی لاریجانی ریاست این شورا را عهده دار باشد تا نبض وحدت اصولگرایان مجلس در نهایت در دست او باشد.
در همین راستاست که می توان گفت جدیدترین اظهارات علی لاریجانی وضعیت فراکسیون بندی مجلس را روشن تر ساخته است، او هفته گذشته در نشست خبری خود تفسیرش از فراکسیون‌بندی در مجلس را بیان کرد، تفسیری متفاوت. بنا به گفته رییس مجلس تنها دو فراکسیون سیاسی در مجلس وجود دارد و بقیه
فراکسیونها تخصصی هستند. به این ترتیب علی لاریجانی در عمل دوگانگی فراکسیون
مستقلین و ولایت را رد کرد و به تعبیر او این دو، یک پَک واحد هستند. لاریجانی
برای اینکه دل دوستان خود را نشکند، در لفافه فراکسیون مستقلین را با مجمع عقلا در
مجلس پنجم مقایسه کرد.
اما این سخنان همانقدر که تا حدی روشنگر ترکیب بندی سیاسی مجلس بود ابهاماتی را هم با خود به همراه آورد، آیا به تعبیر لاریجانی این دو فراکسیون یکی هستند یا یکی سوفراکسیون، فراکسیون اکثریت است؟ ابهام آنجا پیش می آید که ببینیم در همان روزی که لاریجانی این سخنان را گفت فراکسیون ولایت جلسه ای تشکیل می‌دهد، اعضای شورای مرکزی خود را انتخاب و اساسنامه اش را تصویب می‌کند، سویی دیگر نایب رئیس فراکسیون مستقلین می‌گوید اعضای این فراکسیون از سخنان رئیس مجلس دلخور شده‌اند.
البته از هر دو طرف که نگاه کنیم نتیجه اتفاق یکسان است و تنها روند آن فرق می‌کند. به این صورت که چه دو فراکسیون مستقلین و ولایت باقی بمانند و برای رسیدن به وحدت، شورای بالاسری‌ای به نام شورای عالی فراکسیونها تشکیل دهند و رئیسش لاریجانی باشد، چه به تعبیر لاریجانی این دو فراکسیون یکی باشند و در زیرمجموعه فراکسیون ولایت دو سوفراکسیون تشکیل شود، در هر حال، تنها در اسامی تشکل‌ها تفاوت به وجود می‌آید ولی در نهایت اصولگرایان می خواهند پالس یکی بودن را به رقیب مخابره کنند. گرچه در همین مدل از فراکسیون بندی ارائه شده از سوی لاریجانی باز هم دست فراکسیون مستقلین باز است تا در جایگاه یک مجمع عقلایی هرآنجا که لازم دید مستقل از فراکسیون ولایت یا حتی در همراهی با فراکسیون امید حرکت کند.
اختلاف
بر سر اعضای شورای مرکزی
سخنگوی
فراکسیون مستقلین که طرح شورای عالی فراکسیونها از سوی آنها مطرح شده درباره
چگونگی تشکیل شورای مرکزی این شورا به خبرآنلاین می‌گوید که پیشنهادشان این است که
17 نفر از هر فراکسیون به همراه علی لاریجانی عضو این شورای مرکزی شوند یعنی در
مجموع شورای مرکزی 35 عضو داشته باشد. اما سخنان مهرداد لاهوتی چندان به مذاق
فراکسیون ولایتی‌ها خوش نمی‌آید. به گفته یکی از اعضای شورای مرکزی فراکسیون
ولایت، وزن این دو فراکسیون برابر نیست که سهمشان از شورای عالی فراکسیونها
برابر باشد.
جبار کوچکی‌نژاد به خبرآنلاین می‌گوید: ما اسامی آنها را داریم، کمتر از 30 نفر هستند. برای همین باید سهم آنها در شورای عالی فراکسیونها از ما کمتر باشد.
ابهام
درتعداد
این درحالی است که غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی
به خبرآنلاین می‌گوید که 117 نفر عضو فراکسیون مستقلین هستند، اما کوچکی نژاد
معتقد است این عدد واقعیت ندارد. او در توضیح می‌گوید: 140 نماینده عضویت در
فراکسیون ولایت و 110 نفر عضویت در فراکسیون امید را امضا کرده‌اند. بنابراین برای
عضویت در فراکسیون مستقلین تنها حدود 30 نفر باقی می‌مانند. این اعداد در حالی است
که لاهوتی می‌گوید در آخرین جلسه ای که فراکسیون مستقلین برگزار کرده، حدود
90نماینده حضور داشته‌اند. و با استناد به عدد 117 نفر، جعفرزاده می‌گوید: ما
علیرغم اینکه وزنمان بیشتر بود به وزن برابر تن دادیم تا تفاهمی ایجاد شود.
اختلافی
عمیق‌تر از عدد
اما عضو
شورای مرکزی فراکسیون ولایت پرده از اختلافی عمیق تر از بحث بر سر سهم خواهی و
اعداد برمی‌دارد. کوچکی نژاد می‌گوید: ما با امیدی‌ها سریعتر و راحت‌تر به نتیجه می‌رسیم
تا با مستقلین. چون اینها در بحث‌های سیاسی از امیدی ها تندترند. همه کسانی که الان
عضو فراکسیون مستقلین هستند با لیست امید به مجلس آمده‌اند، یعنی از لیست آنها رای
گرفته‌اند اما به عهد خود وفا نکرده‌اند. خب وقتی به امید رحم نمی‌کنند، به ما رحم
خواهند کرد.
در برابر جعفرزاده بر وحدت تاکید می‌کند، اما با لحنی که ظاهرا چندان به آن امیدی ندارد. او می‌گوید: ما هفته آینده 17 نفر خود را مشخص می‌کنیم و بر اساس قولی که دادیم کار را پیش می‌بریم و بر سر تعهد خود هستیم. اگر طرف مقابل ما عهدشکنی کند برای خودش اسم دیگری انتخاب کند. سخنانی که نشان می دهد مستقلین در عین دلخوری از اینکه زیرمجموعه فراکسیون ولایت خطاب شوند ولی قرار را بر همراهی با سخنان رییس مجلس گذاشته اند.
این روند نشان از آن دارد که برای تشخیص مرزهای سیاسی در مجلس دهم باید صبری بیش از شش ماه داشت. یک هشتم دوره مجلس گذشته و هنوز مشخص نیست شورای عالی فراکسیونها چگونه تشکیل خواهد شد.
21329
نظر شما