سال‌هاست که در جامعه ما، زادروز حضرت علی (ع)، به عنوان روز مرد یا روز پدر تلقی می‌شود. شاید خیلی‌ها ندانند که در مناسبت‌های تقویمی رسمی ایران، اصلا روزی به نام مرد یا پدر وجود ندارد و معلوم نیست برای اولین بار، چه کس یا کسانی تصمیم گرفتند سیزده رجب را با این عنوان من درآوردی به شکل غیررسمی نام‌گذاری کنند؛ شاید برخی مردان با اخلاق‌هایی نه چندان مردانه که در چشم و هم‌چشمی و رقابت‌های نازل با بانوان، فقدان این مناسبت را چنین جبران کرده‌اند!

به نظر می‌رسد این نام‌گذاری نه فقط جعلی، که خیلی هم پیش پاافتاده است. مشاهده این که عظمت و شأنیت بزرگواری همچون علی مرتضی، که بعد از این همه قرن، همچنان سخنان و سیره‌اش، در ادب و حکمت و معیشت و تقوا، هوش‌ربا و دل‌انگیز است، چگونه در حد مناسبت‌های کادویی زن و شوهری و پدر و فرزندی، تنزل می‌یابد و والامقامی یک انسان شجاع، حکیم، ادیب، متقی، عادل، و عمیق در ابعاد داشتن کروموزوم XY و یا صرف داشتن اولاد و متصف شدنش به ویژگی پدری، نازل برشمرده می‌شود، بسی تأسف‌آور است. نگارنده هرگز مخالف فضاهای مهرانگیز خانوادگی بین زوجین یا والدین و فرزندان نیست که خود نیز به عنوان یک همسر و پدر، از اهدای هدیه مانند هر همسر و والد دیگری لذت می‌برد، ولی این را می توان در بسیاری از مناسبت‌ها، مثلا روز تولد افراد و یا اعیاد، و یا حتی بدون مناسبت مشخصی و صرف دوست داشتن (که اتفاقا بسیار لذت‌بخش‌تر هم هست) انجام داد. فضیلت‌های امام علی (ع)، بیش از آن که متجلی در پدر بودنش باشد، متبلور در عدالت و نکته‌سنجی و نوع زمامداری و دین‌داری و انسان‌دوستی‌اش بود. جنسیت یک آدم (چه زن و چه مرد) اصولا فضیلتی نیست که قرار باشد نامی در سال بدان قرار داده شود، ویژگی‌ای است فارغ از اراده شخص که نه عیبی بدان روا است و نه امتیازی. پدر بودن نیز یک فرایند طبیعی حاصل از مناسبات زناشویی است و شاید «پدری کردن» نکته‌ای بسیار مهم‌تر از «پدر بودن» باشد.

زادروز علی (ع)، به عنوان یکی از معدود پیشوایان دینی که به امر حکومت نیز سال‌هایی معدود مشغول بود، بهتر است به عنوان یادبود و سنجه‌ای برای حاکمان و والیان جامعه در نظر گرفته شود و میزان مدعیات فراوان شان در باب علی‌وارگی، با نوع منش و رفتارشان در عدالت ورزی و پرهیز از لجاجت و خصومت‌های شخصی و پرهیز از ریاکاری و زهدفروشی و البته تجمل‌گرایی، در این مناسبت سنجیده شود؛ تا این که یک مشت لوس‌بازی در دادن و گرفتن کادو و جوک ساختن با آن‌ها درباره موضوع جوراب و غیره، در زیر نام بزرگ علی مرتضی انجام پذیرد؛ اسطوره‌ای که اگر مرد هم نبود و پدر هم نبود، آن‌قدر فضیلت و تشخص داشت که که هم‌چنان نامش در تاریخ ماندگار باشد. این بزرگان، با انسانیت و معرفت‌شان بزرگ و معتبر شده‌اند؛ ایشان را با اتصاف به جنسیت‌شان، کوچک نشماریم.

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 653149

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
4 + 7 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 13
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • محمدعلی A1 ۰۳:۳۲ - ۱۳۹۶/۰۱/۲۱
    10 0
    والا ایکاش اجازه استفاده از نامهای انبیا و اولیا را حتی برای موسسات خیریه و عام المنفعه را نمی دادنند تا چه رسد به پنچرگیری و کله پاچه ووو
  • بی نام IR ۰۳:۴۶ - ۱۳۹۶/۰۱/۲۱
    6 2
    احسنت. بسیار به جا و خوب گفتند نویسنده. کاش این روز را فقط روز علیع می دانستیم.
  • بی نام GB ۰۳:۵۰ - ۱۳۹۶/۰۱/۲۱
    0 2
    نگو.
  • جواد IR ۰۴:۲۹ - ۱۳۹۶/۰۱/۲۱
    8 1
    مردمی هستیم الکی خوش... به جای اینکه از بهترین ها سرمشق بگیریم و زندگی خود را آباد کنیم، فقط جوک میسازیم و مثلا خوشیم.
  • بی نام A1 ۰۴:۳۷ - ۱۳۹۶/۰۱/۲۱
    2 10
    دوست عزیز اگه واقعا مطلبی برای گفتن نداری چرا مقاله مینویسی تمام این حرفهای شما برای روز زن و روز دختر هم مصداق دارد ولی ایا اونجا هم جرات داری همین حرفها رو بزنی یا نه اون موقع حس روشن فکری گرفته و همه زنان و دختران رو فرشته فرض میکنی و دم از برباد رفته حقوق اونا میزنی
  • بی نام A1 ۰۴:۵۴ - ۱۳۹۶/۰۱/۲۱
    1 8
    اي آقاي كج فهم. امام علي و پيامبر اكرم از پدران اين امت هستند پس روز پدر به همين مناسبت است و نه من درآوردي
  • بی نام A1 ۰۵:۰۹ - ۱۳۹۶/۰۱/۲۱
    2 8
    خيلي سبك بود مطلب؛ يعني اگه ما روز ولادت حضرت فاطمه رو گذاشتيم روز زن؛ ايشون رو فقط در حد مطالبي كه شما گفتند پايين آورديم. خيلي بي فكر نوشته شده مطلب.
  • هموطن IR ۰۵:۱۲ - ۱۳۹۶/۰۱/۲۱
    1 8
    تحلیل جالبی نیست. مفهوم مرد در فرهنگ ما فراتر از جنسیت است و بخشی از نماد مردانگی در پدر جلوه می کند. روز پدر روز تجلیل از مردانگی است که ستون خانواده است و بالاتر از خانواده، تجلیل از پدر جامعه و موجوداتی است که از بس باارزش است پیامبر اکرم لقب پدر خاک ابوتراب را به مولایمان دادند که به حق شایسته این نام است.
  • بی نام A1 ۰۵:۲۲ - ۱۳۹۶/۰۱/۲۱
    1 7
    نویسنده گرامی نظری در باره روز تولد حضرت فاطمه زهرا س و ارتباط جنسیتی آن روز با روز مادر ندارند؟
  • بی نام IR ۰۵:۳۷ - ۱۳۹۶/۰۱/۲۱
    1 8
    انا و علي ابوا هذه الامه 1 آن چه در این مورد از پیامبر ص نقل شده است چنین است : أَنَا وَ عَلِيٌّ أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّة ؛ من و علی ع دو پدر این امت هستیم بحارالأنوار 16 95 باب 6 2 در روایات وارد شده است که انسان دارای دو نوع پدر است ؛ یکی پدری که منشا تولد وپیدایش انسان است و دیگری پدر روحانی و معنوی که عهده دار تربیت و کمال روحی و معنوی او است . 3 بر این اساس می توان گفت همه معصومین ع به لحاظ نقش تربیت معنوی و روحانی و هدایت و ارشاد امت حق پدری بر گردن امت دارند و حتی این مطلب در مورد معلمان و مربیان نیز صدق می کند یعنی آنها پدران معنوی و روحانی هستند . لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمايندگي مقام معظم رهبري در دانشگاه ها، كد: 1/100132360
    • مصطفی IR ۰۹:۰۹ - ۱۳۹۶/۰۱/۲۱
      8 0
      اگر این طوره که سالگرد تولد خود حضرت محمد اولویت داره برای این که به اسم روز پدر باشه
  • امین IR ۰۹:۰۸ - ۱۳۹۶/۰۱/۲۱
    8 2
    مثل این که به آقایانی که در مخالفت با مطلب بالا کامنت گذاشته اند خیلی برخورده. من موافق مطلب هستم و ایراد مخالفان را به دلیلهای زیر غلط میدانم: 1 برای علی ع بسیار صفت ها ذکر شده که اگر قرار باشد آن ها را مدنظر قرار دهیم، باید همه مناسبت های تقویمی به اسم ایشان شوند: روز معلم،شهید، پاسدار، هنر، و...موضوع اصلی مقاله این است که با توجه به جامعیت زیاد علی ع ظلم به ایشان است که فقط یک وجه در این روز بزرگنمایی شود 2 این روز در تقویم با این نام ثبت نشده و رسمیت از نظر ج.ا.ا هم تحت این عنوان ندارد3 هیچ کس چرا به لب مطلب که بر الگوی عدالت ورزی علی ع تاکید دارد توجه نکرده و همه رگ گردن شان برای پدر و مرد بودن باد کرده؟4 درباره روز زن هم اشاره ای در متن شده. قابل توجه آنهایی که به روز زن حساسند
    • امین نمازی A1 ۱۲:۵۴ - ۱۳۹۶/۰۱/۲۲
      0 1
      جناب بینام، من مرد هستم و اسم کاملم امین نمازی است و قاعدتا برخلاف تصور شما هیچ مشکلی با آقایان ندارم. همین قضاوت سطحی شما بر اساس این که کامنت گذاران زن هستند یا مرد به قدر کافی میزان بینش تان را نشان میدهد. ضمنا فقها در طول تاریخ با خیلی چیزها مخالفت نکرده اند که موارد نامطلوبی بوده است. این که نشد دلیل .