۲۰ سال سرمایه‌گذاری اشتباه

در ایران متاسفانه یکی از آفات رسانه غلبه همین رویکرد زمخت بر مفهوم استقلال رسانه است. تا چند سال پیش تمامی رسانه های کشور به نوعی مخلوق یکی از جناح های سیاسی بودند و هنوز هم به رغم رشد رسانه های مستقل بخش خصوصی به دلیل جریان نقدینگی که از طریق این جناح ها برای رسانه های وابسته ایجاد می شود در عمل شاهد برجسته شدن رسانه های حزبی در مقایسه با جریان رسانه های مستقل هستیم.

در این میان یادمان نرود که یکی از دلایل ریزش مخاطب رسانه ها طی دو دهه اخیر نه هجمه رسانه های معاند که ناشی از همین آفت تفکر، حرکت و نمایش زمخت جناحی در رسانه هاست و متاسفانه یکی از بزرگترین بازندگان این فضا رسانه های اصول گرایی هستند که با گرایش کاملا منقطع با منطق و اصول رسانه به نحوی پادگانی تلاش می کنند از تفکر جناح اصور گرا را بست دهند.

رسانه هایی که در این جریان جناحی قرار می گیرند مجبور به تکرار بی تفکری می شوند که بعضا با جریان غالب افکار عمومی همخوانی ندارد و بهترین سند چنین ادعایی شکست های پیاپی این رسانه ها در انتخابات های ریاست جمهوری صورت گرفته از سال 76 به بعد است.

در تمامی این دوره ها شاهد تجمع رسانه های اصول گرا حول محور یک کاندیدای خاص بوده ایم و در نهایت شکست در انتخابات نشان از سرمایه گذاری غلط صورت گرفته از سوی این رسانه هاست، تنها در سال 84 و 88 است که رسانه های اصولگرا می توانند ادعا کنند کاندیدای منتخبشان را بر مسند ریاست جمهوری نشانده اند که البته محصولی که از این پیروزی برداشت شد چنان تیز و تلخ بود که مدتهاست تلاش دارند این لکه را از دامن خود پاک کنند.

البته این آفت به گونه ای دیگر در رسانه های نزدیک به اصلاح طلبان نیز قابل بازشناسی است، رسانه هایی که بعد از پیروزی در هر انتخابات چنان نخبه گرا شدند که از مطالبات عامه فاصله گرفته در فضایی خود ساخته چنان محصور شدند که کمتر کسی توان دسترسی به آنها در برج های عاج اندیشه پیدا می کرد و همین نگاه بود که در دهه هفتاد مردم در انتخابات شوراها به آن عکس العمل نشان داده و جناح اصولگرا برنده بی محلی مردم به اصلاح طلبان جدا افتاده از عامه شد.

 در این سالها به نظر می رسد اصلاح طلبان از گذشته درس گرفته و دوباره با مردم همراه شده اند ولی جریان حاکم بر رسانه های اصولگرا بر همان سیاق سابق به سرمایه گذاری اشتباه خود ادامه میدهند. در این فرایند هم از هیچ سیاه نمایی کوتاهی نکرده، حاضر به دو قطبی شدن جامعه هستند ( نکته ای که مقام معظم رهبری پیش از انتخابات جناحهای سیاسی را از آن بر حذر داشت ) و به هر وسیله ای متوصل می شوند که رقیب را منفور جلوه دهند حتی به قیمت زیر سئوال بردن اصول اخلاق.

بد نیست جریان اصولگرایی در سیاستهای رسانه ای خود تجدید نظر کند نه حتی برای بازگشت به اصول و نه حتی برای حفظ تمامیت نظام که در متاسفانه مصادره به مطلوب می شود، حداقل برای حفظ جایگاه خود در میان عامه مردم و اصلاح سرمایه گذاری های غلطی که هر بار مرتکب می شوند.

اشتباهی که باعث شده جریان اصول گرایی امروز به چند شقه تقسیم شده و اصولگرایان اخلاق گرایی که در میان مردم از جایگاهی برجسته و مورد احترام بر خوردار هستند از آنچه در رسانه های این جناح به نمایش گذاشته می شود فاصله بگیرند و از تند روی های بی منطق آن برائت بجویند. یادمان باشد در سال 92 اثبات شد مردم اعتدال را فارغ از آنکه کدام جناح آنرا عرضه کند، بر می گزینند.

3535