۰ نفر
۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۶ - ۰۳:۰۰

یکی از نکاتی که در موسم انتخابات ریاست جمهوری بیشتر مورد توجه مردم قرار می گیرد "برنامه" های نامزدها برای اداره کشور است.

با این حال، گاهی از چند نکته روشن در مورد "برنامه" رئیس جمهور غفلت می شود:

یک - "برنامه" غیر از "وعده" و "آرمان" و "آرزواندیشی" و چیزهایی از این قبیل است.

دو- بسیاری از "به اصطلاح" برنامه های طرح شده در ایام رقابتهای انتخاباتی، دارای "هدف" معین و "تاریخ مصرف" مشخص هستند. هدف آنها جلب بیشتر آراء است و تاریخ مصرفشان نیز دوران رقابتهای انتخاباتی است. اینها نیز "برنامه" به حساب نمی آیند.

سه - "برنامه" واقعی یک رئیس جمهور برای اداره کشور محصول اندیشه و تجربه فقط خودش نیست و نمی تواند هم باشد. اساساً اداره کشور پیچیده تر و دشوارتر از آن است که یک نفر قادر به فهم همه ابعاد آن (اعم از سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، نظامی، بین المللی، ....) باشد. بنابراین "برنامه" محصول هم اندیشی "تیم رئیس جمهور" است.

چهار - برنامه ای "کم خطاتر" و "قابل اعتمادتر" است که توسط "تیم" قوی ترو کارآزموده تری تنظیم شده باشد. سنجش "قوت" این تیم نیز آسان است. کافی است ببینیم نخبگان و متخصصان عرصه های گوناگون تا چه میزان در طراحی و تدوین اجزای آن برنامه "مشارکت" داشته اند و اگر هم مستقیماً دخالتی در تنظیم آن نداشته اند، تا چه میزان درستی آن را تایید می کنند.

پنج - در نتیجه، باید دید کدامیک از نامزدهای انتخابات بیشتر مورد وثوق نخبگان و متخصصان جامعه است. چون نامزد مزبور با داشتن چنین سرمایه ای است که می تواند بهتر از دیگر رقبایش مشارکت نخبگان و متخصصان را در تدوین برنامه های خود جلب کند و در مرحلۀ اجرا نیز از سرمایه اجتماعی ناشی از حمایت و تایید معدل نخبگان و متخصصان جامعه برخوردار باشد.

شش - بر همین اساس می توان بررسی کرد که کدام یک از نامزدهای کنونی ریاست جمهوری بیشتر از دیگران توان جذب و جلب اعتماد نخبگان و متخصصان جامعه را داراست و در دوره مسئولیت خود می تواند بر روی مشارکت و همراهی آنها حساب کند. و نیز می توان بررسی کرد که هر یک از برنامه های ارائه شده توسط نامزدها، از منظر نخبگان و متخصصان جامعه از چه وزن و اعتباری برخوردار است. برای مثال، آیا معدل نخبگان اقتصادی کشور وعده هایی مثل ایجاد پنج- شش میلیون شغل، یا چندبرابر کردن یارانه ها را قابل اجرا می دانند یا خیر؟ از یاد نبریم که مشکل احمدی نژاد فقط محدودیت درک شخصی او نبود، مشکل اصلی تر این بود که معدل نخبگان و متخصصان جامعه قادر به همکاری با چنین کاراکتری نبودند، همچنانکه در آینده آمادگی همراهی با ورژن های مشابه او را ندارند.

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 665199

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
4 + 7 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 1
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • شمس تبریزی IR ۰۵:۵۷ - ۱۳۹۶/۰۲/۲۴
    0 0
    هیچ برنامه ای ندارند آقای دکتر. حالا من از 4 نامزد دیگه توقعی ندارم چون دولت را در اختیار نداشتن.اما آن دو نفری که چهارسال در دولت بودن میگویند 4 سال مشغول آواربرداری پلاسکوی احمدی نژاد بودن. 4 سال دیگر را هم بهانه دیگری خواهند داشت برای اینکه ناکامی هایشان را توجیه کنند. کسی که 4 سال بتونه توجیه کنه، 4سال دیگه هم توجیه برایش راحت است. شد حکایت خاتمی که هی میگفت هر 9 روز یه بحران داشتیم. بعدش هم گفت میخوام بکنم اما نمیذارن. اول گفت جامعه مدنی و یک عده را دنبال خودش راه انداخت. بعد 8 سال گفت منظورم از جامعه مدنی مدینة النبی بوده. خب این را اگه از اول گفته بودی که خیلی ها بهت رای نمیدادن. چرا آدمها را سرکار گذاشتی سید؟؟قضیه روحانی هم همینه. آینده نشان خواهد داد. خدانگهدارتان