دکتر رسول جعفریان در یادداشت تازه ای به موضوع هزینه های علمی اندیشیدن پرداخته است.

این استاد دانشگاه تهران نوشته است: دستکم و بر اساس تجربه سالها کار فکری الان اندیشه ام این است که تا وقتی که ما در هر رشته ای، علمی به معنای واقعی کلمه ورود پیدا نکنیم، باید مطمئن باشیم کاری از پیش نخواهیم برد. نه این به ظاهر موفقیتی نباشد، یا کسی با حقه بازی و کلک نتواند سوار کار شود، بلکه مقصود این است که در این شرایط، اگر رفتار غیر علمی بود، بار ما سالم به مقصد نمی رسد، و آن وقت نتیجه این می شود که یک قومی با این همه آدم زرنگ و حتی تلاشهای عجیب و غریب، بدبخت و عقب مانده شده و اقوامی دیگر مسلط بر همه عالم و آدم می شوند.

وی درپایان یادداشت خود تاکید می کند: لبته که داشتن نگاه علمی در یک رشته، نیاز به سنتی دارد که گاه چند صد سال باید راهی را در دانشی رفت تا شکل درست راه رفتن در مسیر واقعی بدست آید. همان طور که در علوم فنی و ریاضی چنین است، در علوم انسانی هم چنین است. شرط اخلاقی اول در علم آموزی، آن است که عهد کنیم علم را باور کنیم، به علم به ما هو علم متعهد باشیم، و در این راه استوار بمانیم تا دست کم طی چند نسل دیگر بتوانیم راهی به سوی درستی بگشاییم.

متن کامل این یادداشت را اینجا بخوانید.

 

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 706633

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
3 + 1 =