هلال ماه محرم

هلال ماه محرم رسد چو بر ماها
دلم گرفته ز رخداده‌های فرداها

اگر که عزمِ سفر هست بر کسی معلوم
چه باک او به زمین، یا که قعر دریـاها

به دل چو عشق بتابد به مقتضای درست
چه فرق فصل تموز یا که فصل سرماها

به روز گر که نیاری وصال خود تو به‌دست
غمین شوی و نخوابی تا سحرگاها

گذشت قصه قربانیِ خلیل و پسـر
بشد قصه یوذاسف و زلیخاها‌‌

فسانه قصـه هابیل گشته در تاریخ
مجو تو قصه غمبارِ قتل یحیی‌ها

مخوان ورا تو ز نسل و تبار جنّ و ملک
همو ز نسل بنی‌آدم است و نجلة طاها

چو می‌روی بسوی دوست باخودت می‌بر
عیال خود که ز کودک بود و یا زن‌ها

به عجز می‌نهدش سر به پای معشوقش
به شوق گویدش «ای تو عزیز عالَم‌ها»

تویی عشق من و هر چه من به کف دارم
به راه تو به فدا می‌دهم چه باکی از آنها

به عشق گر که به عالم نگاه خود داری
چه غم سر به سنان یا به زیر سُـم تنها

*********
هلال ماه محرم حاوی پیغام
که مرد حق بدَرَد مرکز خبیثان‌ها

فسانه‌ای شده فرهاد و قصه شیرین
بشد کهنه حدیث فراق و هجران‌ها

شمار خصم چه لشکر بود و یا که گروه
تفاوتی نکند چون به کف بود جان‌ها

چو دید وارث جالوتیـــان بدرّانید
حریم حقِّ طبیعی برای انسان‌ها

که یا بایدش او سر نهد به حکم ستم
و یا قتال کند با رئیس شیطان‌ها

بگفت زندگی اینک برای من مرگ است
منم کریم ز بیت شرف و احسان‌ها

ز ما تبار شرف سرشکستگی هیهات!
منم صلابت تصمیم و اوج ایمان‌ها

چو لحظـة وصال بَرَش می‌شود قریب یقین
ز اشتیاق، درونش فتاده طوفان‌ها

ببین چسان به سر کوی دوست تسلیم است
به سینه خنجر عدوان، حَجَر به پیشان‌ها

به راه دوست بداده است اکبر و اصغر
شده است پیکر پاکش مصاف جولان‌ها

ز بعد وی بنگر خاندان عزّ و شرف
چگونه کرده تحمل عناد و عدوان‌ها

«رضا» مشابه این فتنه کی به تــاریخ است
از این حدیث نشانی کجا به دوران‌ها؟