جدایی آموزش از محیط کار نهادینه شده است

این مسئله مرا به یاد حذف پست کتابدار در آموزش و پرورش انداخت که به جای آن از کتابیار استفاده می کنند و آن استفاده از دانش آموزان است که نقش کتابدار را بازی کند.

البته من ادعا ندارم که کتابدار که در زمانی که پستشان موجود بود وظیفه خودشان را خوب انجام میداند ولی قطعا دانش آموز نمی تواند نقش کتابدار را ایفا کند.

این به این معنا است که هر واحد برای خود کار می کند و مفهوم هیئت (دولت) را فراموش کرده اند در حالی که هیئت به این معنا است که هر کس در عین حالی که خود وظیفه اش را به خوبی انجام می دهد با دیگر اعضای مجموعه هماهنگ، و به کار وی توجه دارد که نه مداخله ای در کار او بکند و نه اینکه کارش خللی به نقش و وظیفه دیگری وارد کند.

رابطه صنعت و دانشگاه را هم از این رو تعریف کرده اند که این دو به یکدیگر یاری رسانند و دست و مغز با هم تلاش کنند تا بهره ها افزون گردد. ولی متأسفانه هر یک ساز خود را می زنند و یا فقط بعضی از استادان که رابطه قوی تری دارند با صنعت عجین و یا سهامدار می شوند و بقیه همچنان نظاره گرند. در هر حال آنچه مورد نیاز جدی کشور و به ویژه برای نسل جوان است داشتن مهارت در زندگی در ابعاد گوناگون اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، و آموزشی و غیره است که فقط به صنعت تنها هم بر نمی¬گردد بلکه هر نهادی صنعت متناسب با خود را دارد. به طور مثال صنعت علوم ارتباطات صداو سیما و وزرات ارشاد اسلامی و صنعت کتابخانه کتابخانه های بزرگ کشور مانند کتابخانه ملی و مجلس و مانند آن است و همینطور باید برای هر نهاد آموزشی صنعتی متناسب تعریف کرد تا علم و عمل توأم شود و بهره حاصل در جامعه کار برد داشته باشد.

کتابخانه حسینه ارشاد با من مصاحبه ای انجام داد و نظراتی خواست من به آنها گفتم از دولت انتظار بعضی از کارها با توجه به سنگینی بوروکراسی و نبود انگیزه گاهی دور از انتظار است ولی کتابخانه به عنوان نهاد عمومی غیر دولتی می تواند در کنار فعالیت های آموزشی خود از مهارت افزایی استقبال کند و آن این است که از افراد با مهارت در زمینه های مختلف که دارای سابقه روشنی از صلاحیت هستند بخواهند که بیایند و در حوزه های مختلف به دانش آموزان و دانشجویان مهارت بیاموزند. این کار توسط مساجد هم عملی است. باید افرادی دلسوز بیایند و هنرها و مهارت های گوناگون را به جوانان محله بیاموزند مانند عکاسی، فیلمبرداری، سخنرانی، دیکلمه، نمایشنامه نویسی، مکانیک اتومبیل، مقابله با بحران های خاص فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، و اقتصادی، و مبارزه با اسراف و نحوه استفاده از بازمانده ها و دور ریختنی ها و صد ها فعالیت دیگر.

چنین فعالیت هایی را در شهرهای کوچک و روستاها هم می توان انجام داد به شرط اینکه برای آن برنامه باشد. نذر فرهنگی یکی از این موارد است که افراد خیر می توانند بودجه هایی را در این حوزه ها تعریف کنند.