شاخص‌های جریان انحرافی و روابط این روزهای دو قوه

محمود عزیزی: دورکاری و غیبت ده روزه رئیس جمهور اگر چه سرانجام با ملاقاتهای حامیان مجلسی دولت و برخی به پایان رسید، اما هنوز تبعاتش دامنگیر دولت است تا محمود احمدی نژاد که در همه 6 سال گذشته به کمک «اعتقاد اصولگرایان» به منش اش، طرح های خود را پیش می برد حالا روی دیگر سکه سیاست به او و دولتش رو کرده باشد.

اگر تا دیروز چالش های میان دولت و مجلس در نهایت با همکاری بهارستان نشینان به دلیل اعتقادشان به رئیس جمهور رفع می شد، اما حالا حتی حامیان دولت هم به مانند گذشته دیگر تلاش برای دفاع از دولت در صحن علنی نمی کنند؛ نطق‌های میان دستور چهره های چون حسینیان، فدایی، زارعی، کوثری و... نشان می دهد  گله‌مندی ها از احمدی نژاد در قالب درخواست برای دور کردن منحرفین از دولت یا گلایه های صریح تر از رئیس جمهور بدون اسم بردن از وی به وجه مشترک اظهار نظرهای اصولگرایان حامی و منتقد بدل شده است.

شوک خبری دولت

این همه از یک اتفاق آغاز شد؛ عزل وزیر اطلاعات. رخدادی که مثل همه اتفاقات و عزل و نصب‌های دولت، خبرش در یکی از شب های دهه فاطمیه سیاسیون اصولگرا را شوکه کرد. هر چند به فاصله نیم ساعت خبر ابقای مصلحی به دلیل مخالفت رهبر انقلاب منتشر شد، اما یکی دو روز بعد، بروز اخباری که اصولگرایان و رقبای سیاسی آنها بدان به عنوان «شایعه» نگاه می کردند کم کم رنگ واقعیت گرفت. عدم حضو رئیس جمهور در جلسات هیات دولت. اتفاقی که به دلیل نپذیرفتن حکم رهبر انقلاب از سوی رئیس جمهور انجام شده بود و منجر به غیبت ده روزه رئیس جمهور شد.

شایعات متعددی که در روزهای غیبت احمدی نژاد، فضای سیاسی کشور را فرا گرفت، اگر چه در نهایت ختم به خیر شد اما یک نتیجه مشخص داشت؛ رفتار متفاوت دولت با مجلس. تا به قول احمدی توکلی منتقد اصولگرای دولت، وضعیت مجلس بعد از غیبت ده روزه رئیس جمهور متفاوت باشد. «آن سبو بشکست و آن پیمانه ریخت». دیدگاهی که خیلی زود اثر خود را در موضع گیری های نمایندگان در بحث ادغام وزارتخانه ها، معرفی نشدن وزیر ورزش به مجلس و در نهایت ارسال 4 پرونده تخلف دولت به قوه قضائیه نشان داد.

  ورود آیت الله به میدان

ورود آیت الله مصباح یزدی به عنوان چهره ای که حمایتش از دولت و شخص رئیس جمهور بر همه عیان بود و اظهار نظرهای تند او درباره رئیس دفتر رئیس جمهور و هشدار درباره شکل گیری تشکیلات فراماسونری در کشور و ظهور بابی دیگر کافی بود تا بعد از آن اصولگرایان و عمدتا نمایندگان مجلس یک به یک به انتقاد از دولت و جریانی که از آن پس به جریان انحرافی مشهور شد بپردازند.

 اقتدارگرا یا اصولگرا؟

انتقاداتی که البته بدون واکنش نماند و چندی بعد روزنامه ایران در قالب یک ویژه نامه منتقدان اصولگرای دولت و آیت الله را «اقتدار گرایان» خواند و انتساب رمالی و جن گیری به دولت را رد کرد. اما در هر حال، پرده برون افتاده بود و حامیان دیروز رئیس جمهور هر روز یک برگه جدید از تخلفات منتسبان به دفتر او را رو می کردند تا کم کم عنوان «جریان انحرافی» به ادبیات مشترک همه اظهار نظرها تبدیل شود.

جریانی که اگر چه اسمی از رهبران آن برده نمی شد اما کدهای ارائه شده در این اظهارنظرها نوک پیکانش به دفتر رئیس جمهور نشانه رفته بود. جریانی که علی بنایی نماینده روحانی مردم قم در مجلس درباره شاخص های شناسایی آنها، معتقد است:«عدم آشنایی عمیق با معارف اسلامی دلیل انحراف این جریان است. آنها به صرف یک مطالعه اجمالی مدعی شناخت اسلام و مهدویت شدند.» او مهمترین انحراف این جریان را در موضوع مهدویت می داند. 

 دخالت در عزل و نصب ها

علی مطهری نماینده منتقد دولت هم در این باره می گوید: «این جریان نگاه خاص به ولایت فقیه دارد و از آنجا که معتقدند ظهور امام زمان نزدیک است عقیده دارند ما برای دیدار ایشان، نیازی به واسطه نداریم. بنابراین در این دوران، نیاز به ولی فقیه نیست.» احساس خود کفایی نسبت به شناخت اسلام، لیبرالیسم فرهنگی، طرح مکتب ایران به جای  مکتب اسلام و عدم به رسمیت شناخت روحانیت به عنوان کارشناسان رسمی دین ازدیگر ویژگی های است که مطهری برای شناخت شاخص های جریان انحرافی نام می برد.

فریدون حسن وند نماینده اندیمشک هم دو شاخصه برای این جریان بر می‌شمرد که عبارتند از بی نیازی ازرکن ولایت فقیه وخود را بالاتر از قانون دانستن.

وقتی از علی زنجانی عضو کمیسیون اجتماعی و از نمایندگان حامی دولت درباره جریان انحرافی سوال می کنیم به مواردی اشاره می کند که قابل تامل است. او از دخالت های این جریان در دستگاه‌های اجرایی سخن می گوید: «این گروه برای وزیر، معاون انتخاب می کنند و وزیر هم باید این معاون را بپذیرد! یا اینکه در بانک مرکزی فردی را به کار گماردند که برای خود بانک مشکل ایجاد می کند.»

دخالت در استانداری ها و عزل و نصب ها و عدم تبعیت 100 درصد از فرامین رهبر انقلاب از دیگر مواردی است که زنجانی درباره ویژگی های این جریان بدان اشاره می کند، اشاره ای که نشان می دهد که نباید این جریان را منحصر به چند چهره کرد.

عیسی جعفری نماینده بهار و کبودرآهنگ هم قدم برداشتن در راه  تضعیف جایگاه ولایت فقیه و همراهی با استکبار جهانی را از  جمله اهداف جریان انحرافی می داند. هدفی که امیر طاهرخانی نماینده اصلاح طلب مجلس آن را در قالب دوری از نظریه فکری امام بیان می کند. سیدرضا اکرمی روحانی 68ساله تهران هم که سابقه 20 سال حضور در مجلس را دارد، نگاه کنونی مجلس به دولت را متفاوت از گذشته می داند.

به عقیده او «دولت در التزام به قانون حساسیت لازم را ندارد و این  عدم حساسیت موجب می شود که انسان به دنبال این باشد که ببیند منشاء آن چیست.»

اکرمی تاکید می کند که «جریان انحرافی اجازه نمی دهد رئیس جمهور کارهای قانونی خود را انجام دهد.» اشاره او به تاخیر در معرفی وزیر ورزش و نامه اخیر رئیس جمهور در معرفی وزیر ورزش است. نامه ای که  احمدی نژاد ضمن معرفی سجادی به عنوان وزیرپیشنهادی، گلایه های خود را درباره وزارت ورزش و جوانان که به عقیده او با تصمیم مجلس برای ادغام وزارتخانه ها در تعارض بود،مطرح کرد.

 جام زهری در کام مجلس

نامه ای که بعد از سفر رئیس جمهور برای شرکت در اجلاس شانگهای در مجلس قرائت شد و با موجی از انتقاد از سوی نمایندگان اصولگرا مواجه شد.آن چنان که فلاحت پیشه نماینده اسلام آباد غرب آن را «جام زهری» دانست که به مجلس داده می شود و باید مسترد شود.

علی کریمی فیروزجایی نماینده مردم بابل و عضو هیات رئیسه فراکسیون اصولگرایان هم از جمله نمایندگانی است که معتقد است «دین گریزی» شاخصه اصلی جریان انحرافی است که به عقیده وی به« مبانی نظری نادرست که با الهام از آن، این جریان پایه گذاری شده است، باز می گردد.»

سوال از رئیس جمهور و چند دغدغه

اگر برخی اصولگرایان معتقدند باید با جریان انحرافی به شدت مقابله کرد در مقابل چهره هایی هم وجود دارند که معتقدند برای شناسایی این جریان شاخص نداریم. بیژن نوباوه نماینده تهران و عضو کمیسیون فرهنگی معتقد است « روابط است که شاکله این جریان را  تشکیل می دهد و سخن گفتن از شاخص حرف علمی نیست.» در مقابل، جواد آرین منش نماینده مشهد و از اعضای حزب موتله اسلامی نفی روحانیت، عدم نیاز به ولایت فقیه و طرح ایرانیت در مقابل اسلامیت را از جمله شاخص های جریان انحرافی می داند.

در هر حال، چه اتهام های وارده به دولت و رئیس دفتر رئیس جمهور درست باشد و چه غلط، ولی مشخص است که تغییراتی در رفتار دو قوه ظاهر شده است که تلاش برای بازگرداندن آن به وضعیت سالهای قبل کمی سخت است. زمزمه طرح سوال از رئیس جمهور این روزها به صورت جدی در مجلس مطرح است.

چه طرح سوال از رئیس جمهور به سرانجام برسد و چه نرسد، مشخص است که دوره روابط گرم دو قوه تمام شده است.

/27212