خبرآنلاین در این روزهای پر برکت عطش و آه، فرازهایی از مقتل کتاب آه، ترجمه نفس المهموم شیخ عباس قمی را منتشر می‌کند. متن زیر گزیده ای از این کتاب فاخر و ارزشمند است:
قلبِ کمانِ حرمله هم تیر می کِشد...
حسین آهنگِ جنگ کرد به نفس خویش
و فریاد زد:
هل من ذاب یذب عن حرم رسول الله؟
هل من موحد یخاف الله فینا؟
هل من مغیث یرجو الله فى اغاثتنا؟
هل من مغیثٍ یُغیثنا لوجه الله؟
«آیا کسی هست که دشمن را از حرمِ رسول الله براند؟
آیا خداپرستی هست که از خدا بترسد و ما را اعانت کند؟
آیا فریادرسی هست که برای ثواب، ما را یاری کند؟»
صدای زنان به شیون بلند شد.
حسین روی بگردانید.
صدای طفلی شنید که از تشنگی می گرید...
طفلی از آن خویش بود.
شیرخواری بود، نامش عبدالله !
او را بگرفت و گفت:
«ای مردم!
اگر بر من رحم نمی کنید، بر این طفل رحم کنید.»*
حرملة ابن کاهلِ اسدی تیری بیفکند
که در گلوی طفل آمد
و او را ذبح کرد.
/6262
نظر شما