نمی توان بدون بستر سازی مناسب از حقوق شهروندی توقع معجزه داشت چرا که اگر اخلاق شهروندی را در جامعه نهادینه نکنیم عملا نمی توانیم محمل مناسبی برای تحقق آرمانهای حقوق شهروندی را متصور باشیم. این را بهانه کردیم تا در کوران مناظرات انتخاباتی که از هر سو شاهد هجوم انواع بی اخلاقی ها در روح جامعه هستیم، شاید با تاسی به نام مبارک حضرت عباس بن علی علیهم السلام، و شیوه های رفتاری ایشان که به یقین اسوه ی صفا و مرادنگی و اخلاق مداری هستند، تذکری هم به خود و هم به اجتماع اطرافمان بدهیم.
در تاریخ زندگانی این بزرگوار - که کمتر ایرانی از مذاهب مختلف، عقاید متنوع و قومیت های گوناگون در مقام ابراز علاقه و عشق به ایشان تمام قد نمی ایستد - همواره شاهد بروز صفت ها و منشهایی هستیم که با آنچه در دنیای امروزی در بین ما نهادینه شده بخاطر نداشتن سود فردی و منعفت طلبی های مادی، کاملا در تضاد و عملا در حال فراموشیست.
اینجاست که باید به خود نهیب زنیم که چرا با داشتن چنین الگوهای شریف اخلاقی و رفتاری، متاسفانه با آن همه حس ارادت و تواضع در مقام "نظر" در برابر ایشان، هنوز نسبت به اشاعه ی تهمت و دروغ و افترا، در فضای واقعی و مجازی از هیچ کوششی فروگذار نیستیم!!! مطاع دنیوی تا کجا برایمان مقدس شده که حاضریم از آنچه برایمان به میراث گذاشته اند به راحتی چشم پوشیده و در مقام "عمل" نه تنها همسو، که کاملا در مسیر مخالف از هم سبقت می گیریم؟؟؟
فتوت و مرادنگی، از خود گذشتگی و وفاداری، معرفت و ایستادگی تا پای جان، حمایت از مظلوم و صفات عالیه انسانی دیگر نزد خاندان آل رسول صلوات الله علیهم اجمعین معنا و مفهوم یافته اند، اما در دنیای مدعی حقوق بشر در عمل از این صفات خاصه ی انسانی کمتر خبر داریم و خیلی کمتر شاهد بروز و ظهورش هستیم. دنیای مدعی حقوق بشر از این واژه به ظاهر برای مقاصد دنیوی خود به عنوان سپربلا استفاده می کند، حال آنکه مگر می شود بدون توسل به زیبایی های اخلاقی، جامعه ای متعالی و نظام یافته بر اساس تعالی حقوق بشر ساخت؟
بدون شک باید پذیرفت که تا چنین صفات درخشان و خلقیاتی متعالی در متن جامعه نهادینه نشود، و تک تک مردم خود را متصف به آنها نکنند نمی توان جامعه ای با رویکرد زیست اخلاقی ساخت. بنظر آنچه امروز شاهد آنیم و هر روز نیز بیشتر تجربه اش می کنیم حاصل فاصله گرفتن از این صفات نیکوی اخلاقیست که حاضریم در مقام انتخاب منفعت شخصی را به آنها ترجیح داده و در مسیر منفعت طلبی دنیوی آنها را قربانی کنیم. اخلاق شهروندی که مکمل و پله ی تعالی حقوق و منشور شهروندیست، خود نیازمند رشد و باور پذیر تر شدن همین صفات نیکوی اخلاقیست که آن بزرگواران به تنهایی معنا بخشش هستند.
اینجاست که باید از کاندیداهای محترم و نمایندگان جوانب مختلف سیاسی تقاضا کنیم لااقل این مهم را در رویارویی های مستقیم و غیر مستقیم مراعات کرده و از هواداران خود نیز همین را بخواهند، تا شاید همین حرکت پر شور و کمپینهای به راه افتاده و اشتیاق به حضور و نشان دادن نقش ها، بستری مناسب برای تعالی اخلاق در جامعه بشود.
نظر شما