تیم ملی اسپانیا پس از نتایج ضعیف در روسیه،حالا یک بار دیگر در مسیر اوج گرفتن است.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛اسپانیا در فصل تابستان جام جهانی متلاطمی را پشت سر گذاشت. اما به نظر می رسد که تحت هدایت لوئیس انریکه بار دیگر در مسیری درست گام بر می دارند. سرمربی سابق بارسلونا چه چیزی را تغییر داده است؟

بازی یک هشتم نهایی مقابل روسیه میزبان که منجر به حذف اسپانیا شد، نشان داد که فلسفه فوق العاده موفق مبتنی بر حفظ مالکیت توپ اسپانیا رو به کهنگی گزارده است. آن ها در ضربات پنالتی باختند و از گردونه جام جهانی خارج شدند. با اینکه در طول 120 دقیق بازی 79 دصد ماللکیت توپ را در اختیار داشتند.

روزهای نخست است اما شروع مقتدرانه لوئیس انریکه به عنوان سرمربی، نشان می دهد که اسپانیا مشتاق است از عملکرد تکراری اجتناب کند. انریکه سه بازی است که رهبر تیم شده و طی آن موفق به شکست دادن دو تیم حاضر در نیمه نهایی جام جهانی اخیر، یعنی انگلیس و کرواسی شده است. همچنین ولز را هم شکست دادند.

طراوت غیر قابل انکار اسپانیای لوئیس انریکه، چیزی نیست که هر مربی جدیدی قادر به ایجاد آن باشد.

پس از حذف به دست روسیه، ستون های دوران طلایی اسپانیایعنی آندرس اینیستا، داوید سیلوا و جرارد پیکه و دروازه بان ذخیره تیم پپه رینا از بازی های ملی خداحافظی کردند. اینیستا، سیلوا و پیکه روی هم 394 بازی ملی دارند و بخشی از باشگاه صدتایی های اسپانیا محسوب می شوند.

اگرچه لویس انریکه نقشی در خداحافظی بازیکنان با تجربه اسپانیا نداشت، اما عدم دعوت از یوردی آلبا، علیرغم شروع خوب او در بارسلونا در این فصل، کاملا انتخاب و تصمیم خودش بوده است.

آلبا که 66 بار برای کشورش به میدان رفته است، پس از عدم دعوت به تیم ملی برای بازی های ماه سپتامبر گفت: " می خواهم برای تیم ملی بازی کنم اما تصمیم گیرنده سرمربی است و باید به آن احترام بگذارم."

با احتساب چهار بازیکن خداحافظی کرده و عدم دعوت از آلبا، میانگین سنی تیم اسپانیا، که یازدهمین تیم مسن جام جهانی بود، از 28.5 به 26.1 کاهش یافته است. در لیست جام جهانی اسپانیا هفت بازیکن بالای 30 سال دیده می شد که این تعداد در لیست اخیر انریکه به چهار نفر کاهش یافته است.

انریکه به جای ستارگان بزرگ پا به سن گذاشته، بازیکنان جوانی مانند مارک بارتا (27 ساله)، خوزه گایا (23 ساله)، سائول نیگس(23 ساله)، رودریگو و دنی سبایوس (هر دو 22) را به تیم فراخوانده است. مارکو آسنسیو (22) هم که نقش تاثیرگزارتری ایفا می کند.

در دوران اوج اسپانیا، هیچ تیمی حریف اسپانیا نبود و از 2008 تا2012 دو جام یورو و یک جام جهانی را فتح کردند. در نهایت، تیم های رقیب راهی برای فرونشاندن اسپانیا پیدا کردند و شیوه بازی مبتنی بر مالکیت تحسین شده آنها را ناکارآمد ساختند. روسیه در جام جهانی به بهترین شکل ممکن این کار را انجام داد.

عملکرد اسپانیا در ورزشگاه لوژنیکی مسکو حضیض تیکی تاکا بود. به لحاظ آماری، اسپانیا میزبان را کشت. 1114 پاس در مقابل تنها 290 پاس روسیه، میزان موفقیت پاس بیش از 90 درصد بود در حالی که روسیه 59 درصد پاس موفق داشت و اسپانیا در مجموع 79 درصد مالکیت توپ را داشت. سرجیو راموس، با 174 پاس موفق، بیش از پنج برابر بیشتر از ماریو فرناندس، بهترین پاسور روسیه، پاس داده بود.

اما باختند و هم سزاوار آن بودند. با این همه پاس، نفوذ کمی در حمله ایجاد کردند و روسیه به راحتی در مقابلشان مقاومت کرد. اما در آغازین روزهای سلطنت لوئیس انریکه، به نظر میرسید که اسپانیا لبه تیز شمشیر خود را یازیافته و در سه بازی موفق به زدن 12 گل شده اند که شش گل آن در برابر نایب قهرمان جام جهانی به ثمر رسید.

لوئیس انریکه اصرار دارد که آنها در مرحله تکامل قرار دارند: "ما در حال تلاش برای تکامل و بهبود آن سیستم هستیم؛ زیرا وقتی موفق به کسب عناوین جهانی می شوید، مورد توجه و مطالعه رقبا قرار می گیرید، بنابراین تیم های حریف قادر به یافتن راه حل های بسیاری هستند و این مشکلات زیادی را بوجود می آورد. "

به عنوان بخشی از این تکامل، اسپانیا توپ را با هدف بزرگتر و سریع تر به گردش در میاورد. سریعتر از گذشته توپ را به جلو می رسانند و در هنگام بروز شانس مستقیم تر و روبه جلوتر از گذشته حرکت می کنند.

لوئیس انریکه تجربه این کار را دارد. در بارسلونا، او یک تیم بسیار با استعداد به ارث برد که فصل قبلش موفق به کسب هیچ جامی نشده بود. او سیستم را بهبود بخشید تا بارسلونا در حمله به کارآیی بیشتری دست یابد و به لطف تلاش های لیونل مسی، لوئیس سوارز و نیمار، بارسلونا در اولین فصل حضورش موفق به فتح سه گانه شد.

کوکه، هافبک آتلتیکو مادرید پس از دعوت شدن به تیم ملی خاطر نشان ساخت" در گذشته بیش از حد در عرض بازی می کردیم و سرعت بازی را می گرفتیم"

بخشی از دلیلی که آنها می توانند در حال حاضر بیشتر عمودی و در طول زمین بازی کنند، بر این اساس است که در حمله، لوئیس انریکه از سرعت و جنبش رودریگو و آسنسیو بهره می گیرد.

مهاجم والنسیا، رودریگو، که فرناندو هیرو در جام جهانی او را نادیده گرفت، در بازی مقابل انگلیس در ومبلی یک گل زد و یک پاس گل داد و در بازی مقابل کرواسی هم موفق گل زد. مارکو آسنسیو در این بازی 1 گل زد و سه پاس گل داد و در نهایت کرواسی با شش گل در هم کوبیده شد.

قدرت قابل توجه اسپانیا در عمق در بازی مقابل ولز در شب جمعه مشخص شد. پاکو الکاسر که در دوران حضور لوئیس انریکه در بارسلونا موفق نبود، دو بار گلزنی کرد، سوسو میلان و رودریگو اتلتیکو مادرید، در دومین و سومین بازی ملی خود را حضور تاثیرگزاری داشتند. این بازی با نتیجه 4 بر 1 به نفع اسپانیا خاتمه یافت.

حرکت هجومی تیم تنها از سوی بازیکنان فوروارد اسپانیا نیست. یکی از مزایای از دست دادن اینیستا و سیلوا، این است که میانه میدان اسپانیا با جایگزینی جوانانی مانند کوکه و هم تیمیش سائول جانی تازه گرفته است. آنها قادر هستند با انرژی بیشتری حریف را پرس کنند و همچنین در یک سوم هجومی زمین پویایی بیشتری دارند.

همانطور که لوئیس انریکه علاقمند به تاکید آن است، اسپانیا فلسفه و سبک بازی منحصر به فرد خود که آنها را به موفقیت های عظیمی رسانده است را به طور کامل رها نخواهد کرد. در عوض، وظیفه او این است که اطمینان حاصل کند که چهره جدید اسپانیا میتواند بر اساس آن سبک رشد کند تا در بازی مدرن موثرتر واقع شود.

با توجه به استعدادهایی که در اختیار دارد، شانس بالایی برای انجام این کار دارد.

منبع: www.skysports.com

نویسنده: اولیور یانگ مایلز

مترجم: مهدی حسنی

251 251

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 812329

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 2 =