۰ نفر
۱۳ مرداد ۱۳۹۷ - ۱۱:۰۲

واقعیت این است که جامعه صداقت می‌خواهد و صراحت! جامعه ایرانی و طبقات مختلف و جریان‌های اجتماعی با ادبیات خاکستری و سیال و کشدار صرف، اطمینان و اعتماد خود را ترمیم نخواهد کرد.

پژمان گرامی

شرایط عمومی کشور شاخص های خوبی را تجربه نمی کند. این نامطلوب بودن وضعیت کنونی اگر برای برخی مسئولین محسوس نباشد اما برای مردم کاملا ملموس است.در حوزه سیاست داخلی رقابت به دشمنی تبدیل شده است.به جای رقابت سازنده، جریانات سیاسی پنجه بر چهره دیگری می کشند.

در حوزه اقتصادی گرانی ،بحران ارزی ،تورم و فساد نقد ها و اعتراضاتی را برانگیخته که شنیدن صدای آن خیلی هم سخت نیست .در سایر حوزه ها هم تقریبا این نابسامانی وجود دارد و پیدا کردن راه حل و چاره جویی برای رفع آن ضرورتی اجتناب ناپذیر است.متاسفانه در سالهای اخیر نگاه های بخشی به مدیریت وجود داشته است ، یعنی آنچه از دید یک جریان سیاسی بحران خوانده می شود از نگاه جریان دیگر فقط یک مسئله است .همین تضاد باعث شده است در برابر گستره بحران ها، طرح و بسته ای جامع نگرانه وجود نداشته باشد و هر بار با پاک کردن صورت مسئله و با انکار بحران ها یا ساده سازی آن برای ارائه کردن تصویری آرام از کشور، مرتکب خطاها و اشتباهات مهلکی شویم .

جامعه امروز ایران از تبعیض ،فساد و فقر در رنج است و متاسفانه درست یا غلط در برابر مشکلات خود را بی پناه می بیند. این بی پناهی را در دوعامل ناکارآمد بودن و یا در بی اعتنایی مسئولین در ذهن خود تعریف کرده است و باعث شده که عصبانیتی محسوس در رفتار و اعمال جامعه مشاهده شود.

ما با گستره ای از بحران ها روبه رو هستیم که نیازمند کار کارشناسی دقیق و جدی برای اولا تعریف درست از آن و دوما درک ضرورت پاسخ مناسب و فوری به بحران ها هستیم .اما در برابر این گستره از بحران رفتار چه باید کرد؟

واقعیت این است که جامعه صداقت می خواهد و صراحت! جامعه ایران و طبقات مختلف و جریان های اجتماعی با ادبیات خاکستری و سیال و کشدار صرف، اطمینان و اعتماد خود را ترمیم نخواهد کرد.سخن گفتن روشن ،صریح و ساده با مردم باید همراه با پذیرش نقش بازدارانه و تعیین کننده جامعه در برابر تهدیدات باشد.امروز این عدم پذیرش را در رفتار با اصحاب رسانه و جریان های سیاسی منتقد مشاهده می کنیم .به یک معنا ظاهرا برخی جریانات آگاهانه یا ناآگانه تلاش می کنند به عصبانیت جامعه دامن بزنند و تتمه امید آنان برای بهبود اوضاع را نیز بستانند .غافل از آنکه همه ما در یک کشتی سکنی داریم و از سوراخ شدن سمت رقیب یا حریف نباید خوشحال باشیم . اگر جنگ را بد می دانیم به همان نسبت و حتی بیشتر تحریم را هم نکوهش کنیم .

آن جریانی که تحریم ها را نعمت تلقی می کرد امروز خود نیز فهمیده است که تلفات و خسارات تحریم در برابر آسیب های جنگ بسیار چشمگیر تر است.

درست است که هر گروه و جریانی باید نقش و مسئولیت خود در بروز مشکلات را با شجاعت و جسارت پذیرا باشد ،اما زمانی که این پذیرش با فرافکنی و فرار رو به جلو همراه شود نه تنها چالش ها و بحران ها حل نمی شود ،بلکه با عمیق شدن شکاف ملت - حاکمیت ،فشار های خارجی و جنگ‌ روانی دشمنان در غیبت اعتماد عمومی ،جامعه را در حالتی سیال و ناپایدار قرار می دهد.این ناپایداری هم می تواند لگام و زمام امور را از دست مسئولین خارج کند . لزومی ندارد در دایره بسته نگاه صفر و صدی یا سیاه و سفید خود را مجبور به پذیرش جنگ یا تحریم بدانیم .همیشه می توان مقتدر بود اما در عین اقتدار صلح طلب هم باشیم و درعین صلح طلبی از تمامیت ارضی و کیان کشور با تمام وجود دفاع کنیم .

در تحولی قابل توجه در روزهای آتی رئیس جمهور برای پاسخ گویی به سوالات نمایندگان به مجلس شورای اسلامی خواهد رفت .فرصتی برای ارائه توضیحات و حتی بیان روشن شرایط کشور بدون بهره گرفتن از ادبیات کلیشه ای و قالبی توام با صراحت و صداقت فراهم شده است که حتما می تواند در درک درست از بحران ها و پیدا کردن راه حل صحیح برای رفع آنها موثر باشد.دستگاه اجرایی کشور باید از سیاست های واکنشی دوری کند و بیشتر از انفعال بر ابتکار تاکید کند.

2929

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 794438

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 1 =