این زیرمجموعه که در جریان مطالعه محققان مرکز سرطان روژل (ROGEL) در دانشگاه میشیگان کشف شد، با فقدان ژن CDK12 مشخص میشود.
این مطالعه نشان داد که این زیرمجموعه جدید در سرطان پروستات متاستاستیک (بسیار پیشرفته) در قیاس با تومورهایی که در مرحله اولیه قرار دارند و هنوز گسترش نیافتهاند، شایعتر است.
محققان متوجه شدند تومورهایی که در آنها CDK12 غیرفعال بود، نسبت به 'مهارکنندههای بازرسی سیستم ایمنی' واکنش نشان دادند؛ یک نوع ایمنی درمانی که بهطورکلی موفقیت محدودی در سرطان پروستات دارد.
همچنین این مطالعه نشان داد که این زیرمجموعه جدید در حدود 7 درصد از بیماران مبتلابه سرطان پیشرفته رخ میدهد و با توجه به رایج بودن سرطان پروستات، هفت درصد رقم قابلتوجهی به شمار میرود.
محققان خاطرنشان کردند: این حقیقت که مهارکنندههای بازرسی سیستم ایمنی، ممکن است در مقابل این زیرمجموعه از سرطان پرستات مؤثر باشند، آن را مهمتر میسازد.
محققان در این مطالعه که در مجله Cell منتشر شد، دادههای توالی یابی دی.ان.ای و آر.ان.ای 360 نمونه تومور را از بیماران مبتلابه سرطان پروستات مقاوم به کاستراسیون متاستاتیک بررسی کردند. سرطان پروستات مقاوم به کاستراسیون متاستاتیک یک نوع تهاجمی و پیشرفته از این بیماری است که در آن سرطان در سراسر بدن منتشرشده و دیگر به درمانهای سنتی پایه هورمونی واکنش نمیدهد.
محققان فقدان CDK12 را تنها در حدود 1 درصد از نمونههای سرطان پروستات که در مرحله اولیه قرار داشتند، کشف کردند. اما این میزان در سرطان متاستاتیک، که شکل تهاجمیتر این بیماری را نشان میدهد به 7 درصد رسید.
محققان میگویند: این نتایج نشان میدهند که بیماران مبتلابه مرحله اولیه سرطان پروستات که دچار فقدان CDK12 هستند در حقیقت همان افرادی هستند که به بیماری متاستاتیک مبتلا خواهند شد.
این موضوع نشان میدهد که یک رویکرد پزشکی دقیق به سرطان پروستات میتواند به ایمنی درمانی مستقیم و بهتر کمک کند. این نتایج همچنین توضیح میدهد که چرا برخی بیماران مبتلابه سرطان پروستات به ایمنی درمانی واکنشهای متفاوت نشان میدهند .
5656
نظر شما