این مقدمه منفی کار را به جلسه غیرعلنی کشاند ولی باز هم ابهام و تردید مذکور از بین نرفت و یک سوال بزرگ در افکار عمومی باقی ماند که ضرورت تعجیل در طرح استیضاح چه بود؟ جالب و تاسف‌آور اینکه در مذاکرات مجلس از بحث‌های مهم و اساسی فقط کلیاتی مطرح شد و بیشتر وقت مجلس به پرداختن در موارد جزیی گذشت و بدتر اینکه نطق‌ها مکررا به خارج از بندهای مصرح در متن استیضاح کشیده شد و هیات رییسه محترم جلوی این بی‌قانونی آشکار را نگرفت. شخصی شدن برخی ادعاها چنان اوج گرفت که تا حقوق دختر نایب رییس مجلس هم پیش رفت و ما نمایندگان را پیش مردم سر به زیر کرد.
آراستی با نمایش چنین اوضاعی ما نمایندگان چگونه به مردم امید دهیم که مجلس پاسدار حقوق ملت است، آنان چگونه اطمینان حاصل کنند که چشمان تیزبین وکیلان مردم از منافع ملی به امور شخصی تنزل پیدا نمی‌کند؟ من به عنوان یکی از نمایندگان ملت با اینکه در موافقت یا مخالفت استیضاح سخن نگفتم ولی همین‌جا به واسطه آنچه در روز چهارشنبه هفته گذشته در مجلس شورای اسلامی گذشت از ملت ایران عذرخواهی می‌کنم. ما در این روز عصاره فضائل ملت نبودیم. اخلاق و کرامت و بزرگ‌منشی و مصالح ملی رعایت نشد و مردم حق دارند ما را استیضاح کنند.
اکنون باید این سوال بزرگ را مطرح کرد که چرا ما به این روز افتاده‌ایم و چرا عده‌ای در ارکان مهم نظام می‌توانند در شرایط حاد هم مناسبات مهم را تحت تاثیر مسائل شخصی و جزیی قرار دهند و از بازتاب آن در افکار عمومی نترسند؟
17302
نظر شما