برای جلوگیری از این اضمحلال و پارگی سیاسی اجتماعی، کلید مشکلات این منطقه طراحی و اجرای طرح توسعه سیاسی اجتماعی در قالب همکاری اقتصادی منطقه‌ای و بر اساس اصل استفاده از مزیت‌های نسبی برای بهبود شرایط زیستی مردم هر کشور است. الآن در دوران پساداعش این طرح زمینه اجرایی دارد و باید از توانمندی‌های همه کشورهای علاقه‌مند و سازمان‌های منطقه‌ای و بین‌المللی بهره برد و جنگ و خشونت را به فراموشی سپرد تا بازار بزرگی برای تولید کالا و خدمات، ایجاد اشتغال برای جوانان و شهروندان کشورها و گردش ثروت در منطقه فراهم کرد.
با توجه به زمینه‌‌هایی که از سال 2011 باعث تقویت و گسترش خشونت و تروریسم در منطقه شد و تحولاتی که از سال 2015 با امضاء برجام در روابط بین المللی ایران وقوع یافت، و از آن جا که اقدامات آمریکا و همپیمانان منطقه ای اش همچون ترکیه، عربستان و قطر به دنبال شروع بهار عربی نتیجه عکس داده که مجبور به عقب نشینی و تغییر شکل فعالیتهایشان شده است به گونه ایکه به نظر می رسد قدرت داعش و افراطی گری رو به افول است، بنابراین فضای بین المللی و منطقه ای روشن تر شده که حضور آمریکا در افغانستان و عراق و اقداماتش در سوریه جز پیچیده تر شدن اوضاع نتیجه دیگری نخواهد داشت و این کشور بدنیال نشانه رفتن انگشت اتهام و امتیاز گیری از ایران است. دولت نا مستقر ترامپ به دنبال لغو یکجانبه برجام نیست، بلکه درصدد امتیازگیری در صحنه های دیگر و از جمله در خاورمیانه است.
با این تصویر کلید مشکلات این منطقه طراحی و اجرای طرح توسعه سیاسی اجتماعی در قالب همکاری اقتصادی منطقه ای و بر اساس اصل استفاده از مزیت های نسبی برای بهبود شرایط زیستی مردم هر کشور است و الآن در دوران پساداعش این طرح زمینه اجرائی دارد. در این راه باید همه و از جمله اروپا که حلقه اول امنیتی خاورمیانه است را همراه و نقطه فشاری علیه آمریکا نمود. باید از توانمندی های همه کشورهای علاقمند و سازمان های منطقه و بین المللی بهره برد و جنگ و خشونت را به فراموشی سپرد.
اجرای چنین طرحی هم مدل جدید رفتار منطقه ای ایران خواهد بود، هم می تواند به تالمات و جراحات پایان دهد و مردم و بعضی از کشورهای دیگر نیز جذب کند و هم بازار بزرگی برای تولید کالا و خدمات، ایجاد اشتغال برای جوانان و شهروندان تمامی کشورهای منطقه و گردش ثروت در آن فراهم کند. اجرای طرح های توسعه منطقه ائی از جمله اقداماتی است که می تواند چهره اقتصادی منطقه را عوض کند. به نظام بوروکراتیک کشور امیدی نیست و قدم اول ایجاد ساختار و آمادگی داخلی نظام اداری کشور برای کمک، بسیچ و تشویق بخش خصوصی به منظور پایه گذاری و موفقیت این طرح است. پس فضای نظامی و امنیتی پنجاه و چهارمین اجلاس مونیخ 2018 را باید تبدیل به بازار همکاریهای اقتصادی برای تشکیل صندوق توسعه منطقه ائی کرد تا فرصت برگزاری شعبده بازی دیگران را گرفت!
منبع: روزنامه ستاره صبح مورخ ۱۳۹۶.۱۱.۲۸
نظر شما