علی داوودی: وزنه‌برداری که قول داده رکورد تالاخادزه گرجستانی را می‌شکند

داوودی برای مسابقات قهرمانی جهان قول کسب یک مدال را داده است،مدالی که خیلی‌ها دوست دارند رنگ آن طلایی باشد.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛شاید حالا خیلی از مردم علی داوودی را نشناسند،اما شکی وجود ندارد در چشم برهم زدنی بیشتر از او خواهند شنید.وزنه برداری جوانانی که تازه 19 سالش است و حرف های زیادی برای گفتن دارد.داوودی در دسته +105 کیلوگرم مهار وزنه های 187 کیلوگرم در یکضرب و 220 کیلوگرم در دو ضرب را در کارنامه دارد.او که یکی از آینده های این رشته ورزشی است یکی از آرزوهایش این است که بتواند عنوان قویترین مرد جهان را از تالاخادزه گرجستانی پس بگیرد.

علی ظاهرا در اردوی همدان با کمر درد روبرو شده ای.
یک مصدومیت کوچک بود که البته کمی من را از شرایطی که داشتم دور کرد.الان کمی اوضاع بهتر است اما فکر نمی کنم تا چند روز باقی مانده به مسابقات جهانی بتوانم به آمادگی صددرصد برسم.

یعنی مدال و ...
نه،مدال را که انشاءالله می گیرم.احتمالا هم طلا.می خواستم به رکوردها حمله کنم که کمرم این اجازه را نمی دهد.فعلا طلا بگیرم،رکورد زدن هم بماند برای بعد.

این رکوردی که می گویی دررده جوانان یا نه هدف بزرگتری داری؟مثل شکستن رکورد تالاخادزه.
خب رکورد زدن در رده بزرگسالان ارزش خیلی زیادی دارد اما در رده جوانان هم با ارزش است.من همیشه برای خودم یک دورنما ترسیم کرده ام و آن رسیدن به مدال طلای جهانی در رده بزرگسالان و البته طلای المپیک است.انشاءالله با کمک مربیانم و فدراسیون بتوانم به تمام آرزوهایی که دارم برسم.شکستن رکورد تالاخازده هم خب شدنی است.الان آقا بهداد و آقا سعید هستند.رکوردها برای شکستن هستند و ما این عنوان قویتری مرد جهان را از تالاخادزه پس می گیریم.

لیست اولیه اعلام شده است.رقیبی داری که دردسرساز شود؟
من که فعلا در استارت لیست در رده نخست هستم.بیست و پنج کیلو اختلاف هست.رقیبانی از پاکستان،ارمنستان و ...هستند.البته فکر نمی کنم کار سختی داشته باشم.من تلاش زیادی کرده ام و می رم تا مدال طلای مسابقات را از آن خودم کنم.

تو با برخواه هم کار کرده ای.حالا در تیم ملی جوانان با رشیدی کار می کنی.به نظرت تاثیر مربیان روی وزنه برداران تا چه اندازه اهمیت دارد؟
آقای رشیدی که خب چند ماهی هست با ما کار می کنند.من با آقای برخواه هم مدت زیادی کار کردم.ایشان به من فرصت زیادی دادند و حق استادی به گردنم دارند.همیشه احترام مربیانم را داشته ام و همه مربیانم به گردن من حق دارند.امیدوارم با وزنه هایی که می زنم بتوانم جواب زحمات شان را بدهم.به نظرم وزنه برداری بدون داشتن مربی بی معنی است.من تا آخر عمرم مدیون مربیانم هستم.

به عنوان سوال آخر.تو از احترام به مربی حرف زدی.اما بارها در وزنه برداری مشاهده شده که وزنه برداران ....
از نظر من مربی حرف اول و آخر را می زند.او نظر خودش را می دهد و قطعا از ما وزنه برداران هم نظر می خواهد.با این حال تصمیم اول و آخر همیشه باید با مربی باشد.خدا را شکر می کنم که در این چند سال زیر نظر مربیان خوبی کار کرده ام.امیدوارم تا رسیدن به مرحله بزرگسالان شرایط همین طور باشد تا با حمایت مربیان بتوانم برای ایران مدال بیاورم.

251 41

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 787030

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
5 + 13 =