امروزه فنّاوری و فناوری‌های ویرایش تصاویر و عکس‌ها از پیشرفت چشمگیری برخوردار شده و به‌طور گسترده‌ای مورداستفاده کاربران قرار می‌گیرند. این موضوع باعث ایجاد یک سؤال مهم شده است که آیا ویرایش عکس، ما را از مفهوم زیبایی جدا کرده و به‌سوی افراطی‌گری سوق می‌دهد؟
قابل‌توجه است که با فراگیر شدن و گسترش فنّاوری ویرایش عکس توسط برنامه‌ها و نرم‌افزارهای کاربردی مانند Snapchat و Facetune، کمال زیبایی که تاکنون در اختیار مجله‌های مد، مدل‌ها و افراد مشهور بوده است، عمومی‌تر شده و همه افراد قادر به استفاده از آن هستند.
در اینجا این سؤال مطرح می‌شود که آیا عکس‌هایی که ویرایش شده و کمال زیبایی در آن‌ها افزایش پیدا می‌کنند، می‌توانند باعث آسیب شده و اثر نامطلوبی بر ذهن انسان داشته باشند؟ به اعتقاد برخی پژوهشگران، این فیلترهای زیبایی که سبب افزایش حد کمال زیبایی نسبت به مقادیر غیرقابل‌دسترس می‌شوند، اثر نامطلوبی بر افراد سطح جامعه خواهند داشت.
محققان مرکز پزشکی بوستون (BMC) مقاله جدیدی را در مجله جراحی پلاستیک صورت JAMA منتشر کرده و در آن یافته‌های خود را راجع به همین موضوع اعلام کردند. آن‌ها ادعا کردند، تصاویر ویرایش شده که می‌توان آن‌ها را تصاویر کامل و بی‌عیب اطلاق کرد باعث تغییر درک افراد از زیبایی خواهد شد. درواقع این مسئله می‌تواند باعث آسیب رساندن به اعتمادبه‌نفس یا عزت‌نفس افراد شده و یا موجب اختلال اضطراب شکل بدن (body dysmorphic disorder) در افراد حساس شود.
نیلام واشی ام دی (Neelam Vashi, M.D) مدیر مرکز مطالعات نژادی پوست (Ethnic Skin Center) واقع در دانشکده پزشکی بوستون در این رابطه اظهار داشت: « در سال‌های اخیر یک پدیده جدید به نام Snapchat dysmorphia ایجادشده که به‌واسطه آن بیماران به دنبال جراحی‌هایی هستند تا به کمک آن بتوانند به‌صورت نسخه ویرایش شده خودشان ظاهر شوند.»
واشی در ادامه توضیحاتش گفت: «ویرایش‌هایی که هر فردی بر خود و تصاویر خود انجام می‌دهد باعث می‌شود تا واقعیت‌ها از بین رفته و این انتظار ایجاد شود که حتماً باید همه‌چیز به حد کمال ظاهر شود. گسترش ویرایش عکس می‌تواند برای نوجوانان و افراد مبتلابه اختلال اضطراب شکل بدن در افراد حساس مضر باشد.»
اختلال اضطراب شکل بدن (body dysmorphic disorder) یک بیماری روانی است که فرد را دچار وسواس فکری می‌کند. در این بیماری ممکن است برخی جنبه‌های ظاهری صورت یا بدن کاستی یا نقصی داشته باشد که فرد بیمار با اقدامات عجیب و استثنایی خواهان پنهان کردن یا رفع آن است. این بیماران اغلب درگیر شکل ظاهر و بدن خود هستند و با رفتارهای تکراری همچون عمل‌های زیبایی، رفتن پیش متخصصان پوست و مشاوره گرفتن از جراحان پلاستیک، تلاش می‌کنند تا ظاهر خود را تغییر دهند. لازم به ذکر است که این اختلال حدود 2 درصد از جمعیت را تحت تأثیر قرار داده و بر اساس طیف وسواسی- اجباری طبقه‌بندی می‌شود.
بر اساس تحقیقات انجام‌شده توسط این پژوهشگران، دختران نوجوانی که بیشتر تصاویر خود را ویرایش می‌کنند و در رابطه با ظاهر صورت و بدن خود نگران هستند، بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری روانی قرار دارند. علاوه بر آن، در این تحقیقات آمده است که 55 درصد از جراحان پلاستیک گزارش کرده‌اند که بیمارانشان جراحی‌ها را برای بهبود ظاهر خود در عکس‌های سلفی می‌خواهند.
پژوهشگران با توجه به بررسی‌ها و نتایج تحقیقات خود توصیه کرده‌اند که جراحی نمی‌تواند بهترین شیوه برای به دست آوردن ظاهر زیبا باشد چراکه ممکن است زیربنای اختلال اضطراب، شکل بدن را بدتر کند درحالی‌که به‌احتمال‌قوی مداخلات روان‌شناختی همانند درمان شناختی- رفتاری (cognitive-behavioral therapy) و مدیریت اختلال به شیوه‌ای درست می‌تواند کارساز بوده و مشکل را حل کند.
5656
نظر شما