من معتقدم اين مساله يك موضوع فرهنگي است نه يك موضوع امنيتي. منظورم استفاده از پيام‌رسان داخلي به جاي خارجي است. اين مساله فرهنگي را مي‌توان فقط با اعتماد، صداقت و شفافيت حل كرد. چرا نبايد مسوولان از پاسخ دادن به سوالات مردم و ما در مورد هويت و ماهيت اين شبكه‌ها و پيام‌رسان‌ها طفره بروند؟
مثلا شايد دليل انتخاب مجموعه‌هاي دولتي به عنوان متوليان پيام‌رسان‌ها اين باشد كه اطلاعات در بخش‌هاي دولتي تابع يك بروكراسي خاصي است و به سادگي اطلاعات مردم به بيرون درز پيدا نمي‌كند و در اختيار سايرين قرار نمي‌گيرد. درحالي كه در پيام‌رسان‌هاي خصوصي، اطلاعات از طريق سهامداران مي‌تواند به بيرون درز پيدا كند. چرا با وجود اين‌همه جوك، طنز و جملات طعنه‌آميز در فضاي مجازي مسوولان تلاش نمي‌كنند با تشريح ماهيت اين شبكه‌ها، سهامداران آنها و... اعتماد مردم را نسبت به آنها جلب كنند. از سويي من نگران آينده‌ام.
امروز بالن‌هاي اينترنتي كه مي‌توانند از فضا، اينترنت را تامين كنند، يكي از روش‌هاي تامين اينترنت است. كافي است بخواهند از اين روش براي تامين اينترنت ايراني‌ها استفاده كنند، آن‌وقت اينترنت داخلي و پيام‌رسان‌هاي داخلي و فيلتر كردن بي‌معنا خواهد بود و مردم مي‌توانند به راحتي از اين ابزار، اينترنت بگيرند و استفاده كنند. ولي اين شيوه‌اي كه در پيش گرفته شده، نمي‌تواند منجر به اعتمادزايي مردم شود. ضمن آنكه اقداماتي مثل جرم خواندن استفاده از پيام‌رسان‌هاي خارجي و فيلتر كردن هم نمي‌تواند فايده‌اي داشته باشد.
23302
نظر شما