۰ نفر
۲۸ فروردین ۱۳۹۷ - ۰۳:۴۹
«خدمات» و مسئله «احترام» در ایران

خدمت نوعی تولید است که معمولاً در ایران چندان جدی تلقی نمی‌شود. توجه به مخاطب و مشتری در همه ابعاد و کمک به ارتقا روحیه و توان او «خدمت» محسوب می‌شود بسیاری از فعالیت‌های سازمان‌ها، افراد و نهادها در دایره خدمت قرار دارد. از منزل که خارج می‌شوید از تاکسی و اتوبوس تا رستوران‌ها و مراکز آموزشی و خدمات پزشکی همه در این حوزه‌اند.

حال ببینید ما با خود چه می‌کنیم یا چه نوع خدماتی به هم‌نوعان خویش ارائه می‌کنیم. آن‌چه بیش از همه به چشم می‌آید عدم احترام به مشتری به معنی اخص کلمه است. احترام حلقه مفقوده اصلی است.

مثلاً در ادارات و نهادها وقتی وارد می‌شوید سرگردانید، اگر کسی دم در ابتدا در را بگشاید و راهنمایی کند نوعی «احترام» است. چیزی که شاید نوعی «تشریفات» زائد تلقی شود که هرگز چنین نیست. نظم افراد و شیوه برخورد آن‌ها به‌خصوص در مبادی ورودی نهادهای خدمت‌دهنده بسیار مهم است. اغلب اگر هم کسی هست خسته، پرخاش‌گر و عصبانی به نظر می‌آید که انگار به‌زور وظیفه‌اش را انجام می‌دهد. سر و وضع‌اش هم چندان مناسب نیست. لباس مرتب و تمیز، استقرار دائم و برخورد شایسته در ابتدای ورودی مراکز حائز اهمیت است که حتی در بخش خصوصی هم رعایت نمی‌شود. در این زمینه صرفه‌جویی اصلاً مناسب نیست. این‌که در الکترونیکی باز شود هم خوب نیست، باید کسی دم در به شما لبخند بزند! در را باز کند و سلام شما را پاسخ دهد.

اهالی خدمت باید بدانند برای «خدمت کردن» آن‌جا و این‌جا هستند. آن‌ها «بدهکار» مخاطب‌اند. باید آرام و باوقار باشند و در برابر حتی کژتابی مخاطب از کوره در نروند. گزینش این‌گونه افراد خود پروسه خاصی می‌طلبد. «بی‌توجهی» خود نوعی بی‌احترامی است که در اغلب سازمان‌های ما وجود دارد؛ در بانک‌ها، مطب‌ها، رستوران‌ها، ادارات، تاکسی‌ها، اتوبوس‌ها، مترو. و جالب این‌که این موارد روزانه تکرار می‌شود و همین عامل اساسی آشفتگی روحی و روانی مخاطب است.

برای کاهش تنش جامعه امروز ایران لازم است که به این موضوع توجه ویژه شود. جامعه امروز تشنه احترام است که از او دریغ می‌شود. حتی فروشگاه‌ها، میوه‌فروشی‌ها و... بقالی سر محله هم از این موهبت خالی است. اگر کسی احیاناً احترامی هم قائل شود به حساب حقارت و... گذاشته می‌شود که ناصحیح است.

جامعه امروز نه فقط در بخش دولتی که در بخش خصوصی نیز پرتنش است. به مطب‌ها بنگرید، بی‌احترامی به «بیمار» موج می‌زند. در خیابان‌ها و بوستان و فرهنگستان نیز! پلیس راهنمایی که نامش روشن‌گر هدایت است به‌غایت بی‌حوصله و کم‌توجه است. اگر کسی آدرسی بپرسد اغلب با همان واژه معروف «نمی‌دانم» مواجه می‌شود. پزشک و مهندس و مدیران هم همین کار را می‌کنند. اساساً گویا بی‌احترامی در جامعه امروز ارزش شده است!

در موضوع «خدمت»، اساس انسان و روابط انسانی است و با حوزه تولید بسیار متفاوت است. اگر در مقوله تولید ما با مشکلات فراوان مواجهیم در خدمات، این بلاتکلیفی و عدم رضایت می‌تواند با همت و خواست عمومی تعدیل و تلطیف شود.

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 770277

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
2 + 5 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 1
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • بی نام A1 ۰۶:۲۶ - ۱۳۹۷/۰۱/۲۸
    0 1
    به این اقا بفرمائید اینجا کشور جمهوری اسلامی ایران است . سوئیس و اسکاندیناوی نیست .