زحمت‌ها هدر رفت

چقدر خوش‌باورانه منتظر بودیم پس از تجربه موفق پخش مستقیم بازی‌های جام جهانی در ورزشگاه آزادی و حضور موفق خانواده‌ها در این ورزشگاه، در‌های فوتبال روی بانوان باز شود و دختران فوتبال‌دوست هم بتوانند با شکستن این طلسم چندده‌ساله روی سکو‌های ورزشگاه بینشینند و از شور و حال فوتبال لذت ببرند، اما آن‌چه پنج‌شنبه و جمعه در اهواز و تهران رخ داد، متأسفانه این واقعیت تلخ را نمایان کرد که محیط ورزشگاه‌های ما هنوز برای مردان و پسران هم امن و مناسب نیست چه برسد به بانوان و دختران که حتماً لازم است ابتدا برای‌شان یک شرایط ایمن و سالم مهیا کرد و بعد آن‌ها را به ورزشگاه‌ها کشاند.

سنگ‌هایی که در اهواز پرتاب می‌شد و میله‌هایی که در تهران روی هوا و زمین می‌چرخید و هر شیء و جسمی را می‌کوبید و می‌شکست، به وضوح پیام می‌داد تماشای فوتبال در ورزشگاه، کار پرریسک و پرخطری است.

دو شب اشتباه از فوتبال‌دوستان و دو شب جولان تماشاگرنما‌ها کافی بود تا تمام زحمت‌ها برای ورود بانوان به ورزشگاه‌ها هدر برود. حالا دوباره بهانه دست مخالفان و منتقدان است و دست ما که سال‌ها نوشتیم حضور بانوان به فرهنگ‌سازی در ورزشگاه‌ها و سالم‌سازی محیط فوتبال کمک می‌کند، خالی است. باید باور کنیم کار از آن‌چه تا به حال به نظر می‌رسید، سخت‌تر شده است.

^{این یادداشت در سرمقاله یک‌شنبه ۲۱ مرداد روزنامه خبرورزشی چاپ شده است.}