استاد بزکش، دوباره رقیب را بزکش کرد!

فرهاد عشوندی: حتما یادتان هست کشتی هایش وقتی گزارشگر می خواست گزارش شان کند؛«یک زیر برق آسا از رسول خادم ، آفرین باریکلا ؛مثل برق و باد می رسه به مچ پای رقیب و بزکش می کنه ...» درست بزکش هایش را لحظاتی می زد که رقیب اصلا باورش را نداشت. او هنوز هم همان رسول است. اگر سنگین شده. اگر دیگر روی تشک نیست! هنوز می داند چه وقت بنشیند و زیر بگیرد. چه وقت قیام کند. چه وقت بلوا راه بیاندازد و کی کناری بایستد.

رسول خادم حالا چالش اول سیستم ورزش کشور است. آنها که با مدیریت احساسی خود ، حالا به گوشه رینگ رفته اند و رسول باز یک قهرمان ملی شده است. رئیس فدراسیون کشتی که حالا چند هفته ای است به دفترش نمی رود ، به سطحی از محبوبیت رسیده که نمی دانند چه باید با او بکنند و مدام با تصمیم های اشتباه شان بر محبوبیت او می افزایند. رسول که رئیس فدراسیون است اما برای سرمربی گری کشتی سالی 800 سکه پاداش می گیرد و احتمالا یکی از آنهایی است که می گوید حقوقی هم از فدراسیونش نمی گیرد!

او اما قطعا نان ذکاوتش را می خورد. می داند چه وقت و چه کاری را باید انجام دهد. روزی که علیرضا کریمی با فریاد باید ببازی مربی اش کنار تشک ، کشتی را به رقیب روسش باخت و همه این بلواها به پا شد ، او اصلا ایران نبود. بعد هم تا یکی دو هفته اصلا خیلی حاضر نشد با مسئولان ورزش کشور بنشیند تا ببینند چه باید بکنند که البته در همه این یکی دو سال هم  وقتی دعوتش کرده اند ، نرفته تا ببیند چه خبر است!

مثل همین روزهای استعفایش که اصلا خیلی ها شک دارند که باشد. ولی سیستمش تحت امر او درحالی که استعفایی در فضای مجازی داده ، کارها را پیش می برند. یک روز خودش بیانیه می دهد و می گوید خسته شده از اینکه تکلیف مسابقه دادن با اسرائیل مشخص نشده. البته خیلی هوشمندانه می گوید ایرادی ندارد که تصمیم چه خواهد بود اما یکی از مسئولان خیلی رسمی اعلام کند:«با اسرائیل مسابقه نمی دهیم .» تا همه مسئولیتش را هم بپذیرند. که اگر کشتی گیری از این پس روی تشک برابر حریفش حاضر نشد ، نیاز به این نداشته باشد که گواهی پزشکی ببرد یا به رقیب قبلی اش ببازد.که همه بدانند او باخته چون سیاست ایران مشخص است. به قول خود رسول:«همان طور که سردار سلیمانی در صف اول جبهه با اسرائیل است ، بقیه هم بایستند و بجنگند.»

این بار و در روزهایی که وزارت ورزش تمام برنامه اش را گذاشته بود روی اینکه پاسخ ارباب جمعی رسول خادم درباره بی پولی ، فشار نهادهای ارزشی که می گویند خادم چرا چنین جسارتی کرده و پیامک هایی که از ارزشی ها درباره شکستن قلم پایش یا دندان های او می گیرند! رسول به کلی بازی را عوض کرده است .

حالا وزارت ورزش می تواند همچنان سرگرم این بازی باشد که علی رغبتی را بفرستد جلو تا از نتایج کشتی انتقاد کند یا بگوید رسول پاسخ وزارت ورزشی ها را نمی دهد ، درحالی که می توانست در دعوایی که اصلا ارتباط مستقیم با آنها پیدا نمی کرد ، بقدری نقش عالی ترین جایگاه ورزش کشور را ایفا کند که این اتفاقات نیفتد. آنها حالا حد شان می شود همان سرگرمی با عباس جدیدی یا فکر کردن به حسن رنگرز برای سرپرستی در فدراسیون کشتی و رسول رفته صاف سراغ عالی ترین مرجع تصمیم سازی.

او باز از عنوان قهرمانان کشتی استفاده کرده است و تقاضایی برده اند به دفتر مقام معظم رهبری برای یک تصمیم درست و منطقی . حالا آنها می گویند مبارزه نکردن با اسرائیل تبعات دارد. می گویند دیگر فقط محرومیت ساده یک ورزشکار نیست. این بار کل ورزش را محروم می کنند.

حتی اگر وزارت ورزش مدام بگوید کی چنین اتفاقاتی  در تمام این 40 سال نیفتاده است ، ولی حالا رسول چنین باوری دارد. در کمیته المپیک هم تقریبا چنین باوری در 4 سال گذشته وجود داشته و آنها سیستماتیک از رویارویی با حریف طفره رفته اند .

حالا قهرمانان کشتی در نامه به رهبری غیر از نوشتن این جمله اثرگذار:« ما مردان جنگیم، اما هیچکدام از سازمانهای مسوول نمی خواهند در شرایط بغرنج و پیچیده امروز، در حمایت از کشتی گیران و ورزشکاران ملی پوش در کنار ما  بایستند.» که مخاطبش فراتر از وزارت ورزش می تواند نهادهای دفاعی کشور یا سیستم دیپلماسی مان هم باشد ، خواهان این شدند تا عالی ترین نهاد سیاست گذاری کشور در مسائلی از این دست یعنی شورای عالی امنیت ملی نظر نهایی در این زمینه را بدهد. یعنی دیگر بازی رسول با وزارت ورزش یا حتی سازمان بسیج ورزش کشور . باقی نهادهایی از این دست نیست!

4141