در برخی روستاهای کشور مردم به هم آب قرض می دهند اما در سیستان و بلوچستان، کار از این حرف ها هم گذشته است.
در این بحران بی آبی، هیچ چیز به اندازه یک دبه آب در زاهدان، کرمان و خراسان جنوبی ارزشمند نیست. اصلا برای همین بود که از اوایل مرداد ماه امسال، کمپین نذر آب راه اندازی شد تا به کمک پول هایی که جمع آوری می شود بخشی از آب آشامیدنی این سه استان تامین شود. در این داستان از یک بطری آب معدنی گرفته تا تهیه و خرید تانکر و لوله کشی آب، نذر کسانی می شود که بیشترین ضربه را از خشکسالی خورده اند؛ درست مثل همان مردم 9 هزار روستای استان سیستان و بلوچستان که این روزها حالشان از بی آبی آن قدر بد شده که چاره ای جز کوچ برایشان نمانده است.
هزار و 270 تانکر آب از 14 مردادماه امسال در قالب طرح «نذر آب» در منطقه شمالِ سیستان و بلوچستان مستقر شده است؛ تانکرهایی که به گفته علیم یارمحمدی، نماینده مردم زاهدان در مجلس ظرفیت‌های 1000، 2000 و 5000 لیتری دارند و فقط می توانند کمک کنند تا در بخش هایی از شمال استان، آبرسانی به روش بهتری انجام شود و چند روز دیر تر ذخایر آب آشامیدنی ته بکشد.
آن طور که عضو کمیسیون عمران مجلس به «خبر جنوب» می گوید، اوضاع بی آبی در سیستان و بلوچستان آن قدر خراب شده که دست به دامنِ کمپین های «نذر آب» شدن هم دیگر فایده ندارد!
تمام مخازن طبیعی آبِ منطقه سیستان که سالیانِ سال آب کشاورزی و شُربِ مردم را از طریق سیل های افغانستان، آبگیری می کرده رو به اتمام است و این پایان یعنی آغاز یک فاجعه بزرگ.
به قول این نماینده مجلس به 2700 روستا در استان سیستان و بلوچستان به صورت صحرایی آبرسانی می شود گر چه هزار روستا در سیستان و هشت هزار روستا در مرکز و جنوب بلوچستان هم به شدت با خشکسالی مواجه اند و جمعیت آن ها در حال تخلیه به حاشیه شهرها هستند.
بخش دردناک ماجرا آن جاست که با این وضعیت، آبرسانی در شهرها نیز بیش از گذشته تحت الشعاع قرار خواهد گرفت چنانچه به قول یارمحمدی 300 هزار نفر در شهر زاهدان، هنوز شبکه لوله کشی آب ندارند و موضوع قابل تأمل این که دولت نیز تا این لحظه تمهیداتی در این باره نیندیشیده است؛هر چند نمایندگان زاهدان نیز بارها با تذکر، سوال و هر آن چه به نظرشان کارساز بوده این موضوع را در مجلس مطرح کرده اند اما ماجرا تا کنون عقیم مانده و به جایی نرسیده است.
نماینده مردم زاهدان در مجلس از کوچ 50 هزار نفری منطقه سیستان به یزد، کرمان و اخیراً تا زنجان خبر می دهد و تاکید می کند که بی آبی و بیکاری برای مردمی که معیشت شان از راه کشاورزی بوده موج مهاجرت به این استان ها را کلید زده است.
وی که معتقد است در این اوضاع، راه اندازی کمپین هایی مثل «نذر آب» هم نمی تواند جوابگو باشد روی احساسات و هیجانات مردم دست می گذارد و می گوید: مردم گاهی احساساتی می شوند و برای هموطنانشان دل می سوزانند که این خودش خیلی خوب است اما بحران بی آبی در سیستان و بلوچستان به 50 سال پیش برمی گردد و یک روزه و دو روزه هم حل نمی شود.
این نماینده مجلس دلیل تخلیه شرق کشور را در بی توجهی مسئولینِ به آب و معیشت مردم این منطقه، جست و جو و تاکید می کند که یک پیامِ تخلیه شدن این است که با این اوضاع نباید انتظار تامین امنیت را از مردم داشت. از نظر یارمحمدی هسته های زندگی مردم به صورت روستایی، تامین کننده امنیت شرق کشور بود اما بحث تخلیه، این موضوع را تحت الشعاع قرار داده است.
این عضو کمیسیون عمران مجلس می گوید: مردمِ ما تلاش خودشان را کردند و با بی آبی، بی معیشتی و بی توجهیِ ها ساختند اما حالا مسئولان نباید بیش از این از مردم شرق کشور انتظاری داشته باشند.
به قول وی نور امید و دلگرمی در دلِ مردم سیستان و بلوچستان خاموش شده و هیچ چیز به اندازه این موضوع آن ها را در ادامه حیات، بی انگیزه نمی کند. خشکسالی در خانه و کاشانه مردمانِ چشم به راهِ آب، خیلی وقت است قبراق تر از همیشه نشسته تا آن ها را از دیار خود فراری دهد.
سیستان و بلوچستان، خاستگاه بادهای 120 روزه این روزها دیگر نگرانِ گرد و غبار و سیل و زلزله و دمای زیاد هوا نیست؛ خشکسالی به اجبار روحِ نذر بشر دوستی را زنده کرده تا آب را به نذر همیشگی مردم کشورمان برای هموطنان خود در سیستان و بلوچستان تبدیل کند و هر چند محدود، نشان دهد راه دستگیری از مردم مظلوم سیستان و بلوچستان همین قدر ساده است.
هر چند به قول نمایندگان مجلس این طرح ها مایه دلگرمی است اما برای برچیده شدن بحران بی آبی جوابگو نیست. به هر حال نذر کننده ها این قدر عمق فاجعه بی آبی را در سیستان و بلوچستان درک کرده اند که دلشان به همین یک لیوان آب هم خوش است. این طور که معلوم است ادامه دار بودن طرح هایی مثل «نذر آب» حداقل کارگشا هم که نباشد مرهمی بر دردهای مردم در مناطق کم برخوردار است و این اصلا کوچک نیست!
4545
نظر شما