ماجرای ریختن چسب روی صورت آقای بازیگر

بهمن صنیعی یکی دیگر از طراحان و چهره پردازان واحد گریم تئاتر شهر است که از سال ۶۸ در این حرفه مشغول به کار است. او نیز از شاگران مهین میهن به حساب می آید که بعد از گذراندن دوره ای یک ساله نزد وی، مشغول به فعالیت شده است. صنیعی به این نکته اشاره می کند که در دوره ای که نزد خانم میهن گذرانده علاوه بر آموزش چهره پردازی، صحنه آرایی، طراحی لباس و بازیگری را هم آموخته است و خودش ترجیح داده در حوزه گریم مشغول به کار شود.

صنیعی که تئاتر را مادر همه هنرها می داند از همان ابتدا کارش را از تئاتر آغاز کرده و معتقد است کار کردن در تئاتر باعث پیشرفت سریع یک هنرمند می شود و راحت تر می تواند در حوزه های دیگر هم فعالیت کند.

وی در این زمینه اظهار می کند: به عنوان نمونه عبدالله اسکندری، جلال معیریان و بیژن محتشم که از حرفه ای های این عرصه هستند کارشان را از تئاتر آغاز و بعد به تلویزیون و سینما راه پیدا کردند. تئاتر فرصت تجربه کردن را به هنرمند می دهد و یک طراح گریم در آن واحد باید چندین نمایشنامه را تجزیه و تحلیل کند و کاراکترهای مختلف هر اثر نمایشی را به درستی بشناسد. کار کردن با کارگردان های مختلف هم باعث می شود که زودتر کار را یاد بگیریم و تخصصی تر عمل کنیم.

وی درباره خاطراتی که از طراحی گریم و چهره پردازی دارد، عنوان می کند: کار کردن در این حوزه همه اش خاطره های جذاب برای ما دارد اما خاطره ای که هیچگاه از ذهنم نمی رود مربوط به نمایشی است به نام «ساحره سوزان» که به کارگردانی اکبر زنجانپور کار می کردیم. در آن نمایش آقای زنجانپور بازیگر نمایش مدت زمان زیادی را در زندان به سر می برد و ما در فاصله بین ۲ صحنه نمایش فرصت بسیار کمی داشتیم که ظرف چند دقیقه ظاهر او را تغییر دهیم و چهره اش را تبدیل به صورتی پر از ریش و موی بلند و ژولیده و شکسته کنیم. در یکی از شب ها اتفاقی رخ داد و من همان زمان که داشتم ریش آقای زنجانپور را می چسباندم او از من پرسید ساعت چند است و من هم تا آمدم ساعت را نگاه کنم ناگهان ظرف چسبی که در دستم بود روی لباس و صورت آقای زنجانپور خالی شد و او را بسیار بسیار عصبانی کرد اما به هر حال این اتفاق ختم به خیر شد و ما سریع چسب ها را پاک کردیم و آقای زنجانپور روی صحنه رفت.

صنیعی با اشاره به اینکه از این اتفاقات زیاد در صحنه تئاتر رخ می دهد و اجتناب ناپذیر است، بهترین تجربه ای را که تا به حال داشته است کار کردن با بهرام بیضایی می داند.

وی در این زمینه توضیح می دهد: بهرام بیضایی بسیار روی گریم حساسیت داشت و وقت زیادی را به این حوزه اختصاص می داد و ما مجبور بودیم برای اینکه تست گریم مورد قبول وی قرار گیرد مطالعه و تحقیق زیادی داشته باشیم. کارهایی را هم که در آنها قطعه سازی داشته ایم و ماسک سازی کردیم، بسیار دوست دارم و تجربیات دلنشینی برایم بوده اند. مثلا رضا کرم رضایی نمایشی را با عنوان «سوگ مضحکه آدم» به صحنه می برد که نزدیک به ۶۰ ماسک متنوع داشت و خیلی برایم جذاب بود و ما تا دیروقت مشغول ساخت این ماسک ها بودیم.

58241