مهدی صباغ‌زاده کارگردان فیلم سینمایی «خانه خلوت» از مرحوم انتظامی به عنوان بازیگری که می‌اندیشید و روی همه نقش‌هایش فکر می‌کرد یاد کرد و گفت کاش بازیگران امروز از او یاد بگیرند.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، مرحوم عزت‌الله انتظامی در فیلم سینمایی «خانه خلوت» مهدی صباغ زاده با این کارگردان همکاری داشته است. صباغ زاده ضمن تاسف و تاثر از درگذشت این بازیگر در گفت و گو با خبرآنلاین به بیان خاطره‌ای از او پرداخت و از ویژگی‌های کاری و حرفه‌ای این بازیگر گفت.

مهدی صباغ زاده درباره درگذشت عزت الله انتظامی گفت: «من جز اظهار تاسف حرف دیگری نمی‌توانم بزنم، هنرمندان عزیز و بزرگوار سینمایمان یکی از پس دیگری از دست می‌روند و ما را غمگین می‌کنند. واقعا برای سینمای ایران عذاب است اما با قسمت نمی‌شود جنگید.»

او افزود: «عمر دست ما نیست و دست خداوند تعالی است، اما وقتی خبر فوت عزیزانی چون عزت‌الله انتظامی را می‌شنویم غم و اندوه‌مان صد چندان می‌شود. اما چه خوب که مرحوم انتظامی عمر باعزتی داشتند.»

او در ادامه به بیان خاطره‌ای از همکاری‌اش با مرحوم انتظامی در فیلم «خانه خلوت» پرداخت و گفت: «من خاطرات زیادی با ایشان داشتم که همه‌شان شیرین است و مهمترین‌شان هم همکاری ما در «خانه خلوت» بود که خیلی خوب بود.»

صباغ‌زاده درباره همکاری‌اش با مرحوم انتظامی در این فیلم بیان کرد: «یادم می‌آید یک روز در زیرزمینی که لوکیشن ما بود قرار بود صحنه‌ای را ضبط کنیم که آقای انتظامی و مرحوم نیکو خردمند بازی داشتند، قرار بود ایشان در آن صحنه شعری را بخوانند و همسرش که خانم خردمند بود وقتی پایین می‌آمدند متوجه می‌شدند که ایشان حالشان بد است.»

وقتی این را گفتم آقای انتظامی قبول نکردند و گفتند مگر من فردینم که بزنم زیر آواز. برایشان بار دیگر منظورم را توضیح دادم و گفتم نمی‌خواهم با صدای بلند بخوانید همین زیر لب خواندن هم کفایت می‌کند اما باز هم ایشان قبول نکردند و به حیاط رفتند و مشغول راه رفتن شدند.

او افزود: «من به آقای انتظامی گفتم این صحنه را طور دیگری بگیریم بهتر است و گفتم شما بنشینید و زیر آواز بزنید و حالت شیدایی پیدا کنید و بعد هم میز را بشکنید و تنگ آب که روی میز است را روی خودتان بریزید. اینطور همسرتان که در فیلم خانم خردمند هستند هم متوجه می‌شوند که حالتان بد است. وقتی این را گفتم آقای انتظامی قبول نکردند و گفتند مگر من فردینم که بزنم زیر آواز. برایشان بار دیگر منظورم را توضیح دادم و گفتم نمی‌خواهم با صدای بلند بخوانید همین زیر لب خواندن هم کفایت می‌کند اما باز هم ایشان قبول نکردند و به حیاط رفتند و مشغول راه رفتن شدند. چند دقیقه‌ای راه رفتند، خانم مهوش جزایری طراح صحنه با ایشان صحبت کردند قبول نکردند، آقای زرین دست صحبت کردند باز هم راضی نشدند، خلاصه چند دقیقه دیگر قدم زدند، صدایشان زدم و گفتم آقای انتظامی چه کار کنیم؟ با همان لحن خودشان گفتند آقای صباغ‌زاده ولمان کن بابا. خلاصه نیم ساعت بعدش آمدند و گفتند برویم و بگیریم.»

عزت الله انتظامی در فیلم خانه خلوت

صباغ‌زاده ادامه داد: «وقتی که آمدند آن صحنه را بسیار عالی و درجه یک اجرا کردند ولی دوست داشتند راجع به تغییرات فکر کنند و بعد از اینکه آمادگی‌شان را پیدا کردند برای ضبط آمدند. انتظامی از آن دسته بازیگرانی بود که می‌اندیشید، او کم آدمی نبود و روی همه نقش‌ها و کارهایش فکر می‌کرد.»

انتظامی از آن دسته بازیگرانی بود که می‌اندیشید، او کم آدمی نبود و روی همه نقش‌ها و کارهایش فکر می‌کرد.

کارگردان «خانه کاغذی» با گلایه از رفتار و عملکرد بازیگران جدید سینما نیز گفت: «وقتی امثال آقای انتظامی را می‌بینی تاسف می‌خوری که بازیگران جدید ما نه این رفتار و اخلاق را دارند و نه مثل قدیمی‌ها برای کارشان تلاش می‌کنند.»

او همچنین بیان کرد: «بازیگران جدید ما باید از امثال بازیگرانی چون، انتظامی، نصیریان، کشاورز، مشایخی، مرحوم شکیبایی اخلاق و رفتار حرفه‌ای را یاد بگیرند.»

صباغ‌زاده در پایان ضمن تسلیت به خانواده هنری و سینمایی کشور گفت: «من به مجید انتظامی که اوائل انقلاب با هم کار کرده بودیم تسلیت می‌گویم و برای خانواده‌شان آرزوی سلامتی و صبر دارم.»

241244

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 797552

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 12 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 1
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • بی نام A1 ۱۹:۰۳ - ۱۳۹۷/۰۵/۲۶
    1 0
    این که ایشان گفته باشند ، مگر من فردین هستم ، نه از شخصیت فردین کم میکند و نه مفهوم تحقیر کردن دارد . مگر من فردین هستم یعنی من سبک و شیوه خودم را دارم . لازم به ذکر است که مرحوم فردین آنچنان شخصیتی داشته و دارد که نامش باعث ایجاد ضرب المثل های نوین شده است. یکی همین آواز فردینی خواندن و یا احساس فردین کردن هنگام پیش قدم شدن در کمک به افراد