فوتبالیجماعت ارزش جواب دادن ندارند... این جمله را دکتر سمیعی نازنین یا پروفسور حسابی نگفتهاند، این لطیفه را پندار توفیقی تعریف کرده است.
مدیری که بدون تعارف، وصله ناچسب بدنه مدیریتی باشگاه استقلال بود و در یک سیستم مدیریتی سالم و کارآمد که مبتنی بر تخصصمحوری باشد و نه فامیلبازی و رابطهسالاری، امکان نداشت حتی کارمند دفتری و اداری یک باشگاه فوتبال شود، حالا که بعد از شاهکارهای نقلوانتقالاتی و مدیریتی از استقلال کنار گذاشته شده، به جای آن که بابت شهرت بادآوردهاش از فوتبالیها قدردانی کند، میگوید فوتبالیها ارزش جواب دادن ندارند.
در این که پندار توفیقی فوتبالی نبود، تردیدی نیست. مگر به صرف گرفتن چند عکس یادگاری کنار خریدهایی که ۷۵ درصدشان مصدوم بودند و ۹۵ درصدشان قرارداد ترکمنچای بستند، آدم فوتبالی میشود! پندار توفیقی در پوشش فوتبال قراردادهای نفت و گازش را میبست و حالا تاوانش را استقلال باید پس بدهد که همزمان امید ابراهیمی، مجید حسینی، امید نورافکن، تیام، جپاروف و... را از دست داد و به جایشان یک بیمارستان مصدوم خرید، اما او ضربه اصلی را با گفتن این جمله در تازهترین مصاحبهاش، به فوتبال زد؛ «فوتبالیها ارزش جواب دادن ندارند!»
به جای گلایه از توفیقی که برکناریاش توفیق اجباری برای باشگاه بزرگ استقلال بود، باید یقه آن قهرمان ورزشی محترمی را گرفت که توفیقی را وارد فوتبال کرد. واقعاً دست شما درد نکند. فقط دفعه بعد برای نان قرض دادن به فامیلتان دست در جیب فوتبال نکنید.
اگر قرار بود با توفیقی وارد بحث شویم، حتماً از میرشاد ماجدی خواهش میکردیم ماجرای آن مدیر استقلال که حکم همکاری با این باشگاه را داشت و قبل از شهرآورد روی پیروزی پرسپولیس شرط میبست را تعریف کند، اما متأسفانه یا خوشبختانه ما هم با پندار توفیقی همعقیدهایم؛ بعضیها اصلاً ارزش جواب دادن ندارند!
این یادداشت در سرمقاله چهارشنبه ۲۱ شهریور روزنامه خبرورزشی چاپ شده است.
نظر شما