این مسجد در حدود بیش از هفت دهه پیش بنا گردیده ودر آن هنگام از مساجد مشهور نجف در قرن اخیر بشمار می آمد که هنوز پا برجا می باشد.
مسجد جوهرچی دارای ویژگی خاصی در روز عاشوراء بود که صدها نفر از عزاداران وعاشقان را در ظهر عاشوراء به سوی خود جذب کرده وشور وهیجانی در این مکان مقدس برپامی گردید.
در این مسجد ودر بالای محراب این مسجد ، مکانی قرار داشت که عکس سر بریده شده سالار شهیدان، حضرت اباعبد الله الحسین ع را در آن قرار داده ودر طول سال پرده ای بر روی آن کشیده شده بود!
تنها در روز عاشورا و پس از نماز ظهر وعصر ، طی مراسم ویژه وبا شکوهی ،وبا حضور جمعیتی نزدیک به بیش از دو هزار نفر در مسجد وصحن وپیرامون آن ودر میان مقتل خوانی برای حضرت ، پیرمردی از پیشسکوتان مواکب حسینی نجف ،در حالیکه چوب بلندی در حدود بیش از پنج متر در دست داشت ، پرده روی عکس مبارک سر بریده شده حضرت اباعبد الله ع را در حالی کنار می زد که تمامی عزاداران وحاضران، صدای گریه وناله آنان نه تنها مسجد ودیوارهای آن را ،بلکه تو گویی زمین وزمان وآسمان وعرش الهی به فریاد وفغان وناله ، به لرزه در آمده است ومردم بر سر وصورت وسینه خویش زده ودر این هنگام بود که دهها نفر از حاضران ، از فرط آه وفغان وبه سر وسینه زدن، بیهوش شده وافراد جوان وکهنسال بود که بر دوش عزادارن ، از میانه مسجد به خارج از آن منتقل می گردیدند.
در این هنگام بود که تو گویی روز عاشورا بپا شده ومردم با عزاداری خود ، محشری بپا می نمودند. مردم از خود بی خود شده ، گریبان چاک داده وبا سیلی ، صورتهای خویش را سرخ می نمودند. هیچگاه شور و هیجان این عزاداری را از یاد نمی برم وهمواره در هر روز عاشوراء ، صحنه ای دلخراش تر وتحریک آمیزتر از این مراسم را تا کنون بیاد نداشته و ندارم.
منبری و مقتل خوان که خود یکی از افراد پیشسکوت روضه خوانهای نجف اشرف بشمار می آمد ، هنگام خواندن مقتل حضرت ، والشمر جالس علی صدر الحسین ... عمامه ها به زمین زده می شد وهیچکس از حال دیگری خبر نداشت وتنها وتنها ، صدای یا حسین ، یا حسین، بود که از در ودیوار مسجد جوهرچی به عرش صعود کرده ، توگویی روز عاشورا همین هنگام است وشهادت وسربریدن سالار شهیدان ، در همین هنگام رویداده است.
هیچگاه شور و هیجان وعزاداری وسوگواری بر حضرتش را که در نیم قرن پیش ،چندین بار در روز عاشورا ، با مرحوم پدر شهیدم ، آیة الله حاج شیخ احمد انصاری ودیگر چهره ها وستارگان حوزه آن هنگام نجف اشرف ، در این مسجد ، حضور یافتم ،را از یاد نبرده واز خاطره ام محو نمی گردد.
درود وسلام و ابدی بر آن چهره های حسینی که عشق وشور واخلاصشان ، خود عاشورایی را بپا می نمود.
نظر شما