من البته از دانش فوتبال که آن را آکادمی فوتبال ارائه می‌کند سررشته‌ای ندارم -اصلاً چرا جایزه نوبل فوتبال نداریم؟- ولی اگر جای رئیس‌جمهور محترم بودم، همین عصاره هوش و مدیریت پرتغالی را معاون اول دولت می‌کردم -انگار قانون اجازه رئیس‌جمهور شدن نمی‌دهد- و ۱۰ میلیون یوروی دیگر توی جیبش می‌گذاشتم و همه مدیران اجاره‌ای را مرخص می‌کردم، آن وقت می‌دیدید که همه کشور گل‌باران می‌شود. او در ۹۰ دقیقه کل مسئله خودرو، ارز و مسکن و گرانی را حل می‌کرد. اگر فکر می‌کنید مزاح می‌کنم سخت در اشتباهید، به چند دلیل کاملا منطقی و عامه‌پسند و البته علمی و عملی:
۱. چون با ایشان «هم‌زبان» نیستیم، هم‌دلی خودبه‌خود ایجاد می‌شود. اساساً به همین دلیل جناب ایشان در خلال ۷-۸ سالی که در ایران تشریف دارند، فارسی یاد نگرفته‌اند چون هم‌دلی از هم‌زبانی بهتر است.
۲. در طول تاریخ ۷ هزار ساله این سرزمین پهناور و در عرض جغرافیایی این کشور از آغاز تاکنون، هیچ‌کس نتوانسته اکثریت مردم را چند بار آن‌چنان و این‌چنین خوشحال، خرسند و سرحال کند. اگر شما فردی را می‌شناسید معرفی کنید تا عکسش را در تمام شعبه‌های بانک سامان بگذاریم و بیلبردش را در تمام خیابان‌ها آویزان کنیم.
۳. حقوق ۲ میلیون یورویی ایشان چند تومان می‌شود؟ با معادل ریالی این حقوق می‌توان چندین مدیر اجاره‌ای را آزاد کنیم به جایش مدیر بخریم مگر این‌ها بازیکن نمی‌خرند؟ خب ما هم بخریم، چرا اجاره کنیم؟ مثلا یک مدیر برای سایپا یک مدیر برای ایران‌خودرو و... .
۴. اگر ایشان را مصدر امور قرار دهیم هر چقدر هم به او حقوق و مزایا و پاداش بدهیم نمی‌پرسند چرا و چقدر داده‌ایم؟ و اصلا چی داده‌ایم؟ خب مگر این کم دستاوردی است؟ شما تا حالا دیده‌اید کسی، ناکسی هم‌چنین سوالات شبهه‌ناکی بپرسد؟
۵. وقتی ایشان بیاید مسئله اقتدار مدیریتی هم حل می‌شود. حرف اول و آخر را او می‌زند. هر کسی را خواست بازی می‌دهد هر که را نخواست باز هم بازی می‌دهد! این طور نیست که هر صاحب‌نظری حرف خودش را بزند.
۶. وقتی او بیاید هر ایرانی با استعدادی در هر کجای دنیا که باشد پیدایش می‌کند و می‌آورد برِ دست‌اش. هیچ‌کس هم بر او خرده نمی‌گیرد که آن مثلا ریش‌اش کوتاه است یا موهایش بلند. همین که بازی بلد باشد، دعوتش می‌کند. خب شایسته‌سالاری عمده‌اش همین معنی را می‌دهد.
۷. او قادر است همه را مدیریت کند. رئیس و مرئوس و رسانه و وزیر و وکیل و بانک و رقیب و دوست و دشمن حتی اگر گل هم نزند خب این کم هنر است؟ -خدایی آدم شریف و مرد قابلی است- حالا باز نگویید دارد شوخی می‌کند. مسئله خیلی جدی است کسی که میلیون‌ها نفر را یک شب تا صبح به خیابان بیاورد تا با جیب خالی شادی کنند و سوت بزنند و هورا بکشند که مثلا گل نخوردیم و خوب باختیم سزاوار مدیریت کشور نیست؟
۸. ایشان خوش‌تیپ، خوش‌سیما و جذابند و مردم ما اغلب از رئیس قشنگ، خوش‌شان می‌آید.
حالا دیگر کاملا قانع شده‌ام که مدیریت نه فقط «دانش» نیست که هیچ ارتباطی به علم و آموزش کلاسیک هم ندارد. در این سال‌ها اغلب مدیران سازمان‌های به‌ظاهر موفق، آدم‌های حرفه‌ای بی‌مدرک مدیریت، بوده‌اند که می‌دانسته اند چطور حرف بزنند، با چه کسی در ارتباط باشند و کجا خم و راست شوند و از رسانه‌ها چگونه بهره ببرند.
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 803176
نظر شما